‘Eeuwig’ worden ze verbouwd.
Maar welke stad aan rivier of kanaal kan zich duurzaam noemen als de meeste bouwactiviteit niet via het water verloopt?
Hoe slim is het om van zowat elk dok een jachthaven te maken?
Plezier van watertransport zwaar miskend
Zelfs een relatief klein schip vervangt tientallen vrachtwagens, dus immens veel minder files, lawaaioverlast, stof, luchtvervuiling en verkeersongevallen met fietsers of voetgangers; ook veel minder beslag op straten of pleinen en altijd de meest energie-efficiënte vervoerswijze voor grote hoeveelheden. Hoeft het gezegd? Ook schepen moeten, net als ander transport, vanzelfsprekend vaarwel zeggen aan fossiele brandstoffen.
Er bestaan nogal wat initiatieven die mikken op meer gebruik van waterwegen om onze dichtslibbende leefomgeving te ontlasten. Zeker bij bouwen, verbouwen of afbreken komt heel wat transport kijken. Maar ondanks de vele goede voornemens en nogal wat projecten, zijn en blijven het vrachtwagens en ander wegverkeer dat de bouwsector domineert.
Zelfs voor een nieuwe wijk aan een dok
komen materialen amper per schip
Nochtans liggen, zeker in de lage landen, zowat alle grotere steden aan goede of zelfs uitmuntende waterwegen. Meestal beschikken ze over dokken en kades. Maar al die kostbare infrastructuur blijft zwaar onderbenut.
Zelfs als een hele stadswijk van duizenden wooneenheden aan het havendok wordt gebouwd, is dat niet anders. Er is natuurlijk wel een zoveelste projectje dat vervoer per schip promoot, maar veel duurzaam vervolg komt daar niet van.
In werkelijkheid worden er amper of geen materialen aangevoerd via het water… laat staan dat er vanop het water wordt gebouwd als de bouwplek vlakbij ligt: daar is de bouwsector helemaal niet op afgestemd.
Stupide stadsontwikkeling
Wat zou het ook? Want het dok is intussen een jachthaven, in de praktijk dikwijls een doodgraver voor het meest efficiënte duurzame stadsbouwen. Vrachtschepen of pontons kunnen niet eens meer aanmeren.
De begrafenis is compleet als de beste plekken nabij dok, kanaal of rivier om de stedelijke bouwactiviteit vanop water aan te drijven, worden ingenomen door dure ‘aan het water’ gelegen flats. De nieuwe bewoners staan vrijwel garant om de voor elke stad levensnoodzakelijke verduurzaming van haar ‘eeuwige’ verbouwing tegen te houden.
Kostbare waterinfrastructuur
te grabbel gegooid
Nog vele jaren zullen bewoners vloeken om een stupide stadsontwikkeling die hen het plezier van het duurzame watertransport ontzegt en hun stad verstikt. Hun bestuurders miskijken zich volledig op het kostbare potentieel van kanalen, dokken, rivieren en waterpartijen en ze miskennen het onschatbare publieke nut van de infrastructuur die ze te grabbel gooien.
Dirk Barrez
Hoofdredacteur Pala.be | auteur van TRANSITIE. Onze welvaart van morgen en 11 politieke dwaasheden
Foto Dirk Barrez
