Home

Development

Jean Bricmont neemt het humanitaire imperialisme onder vuur

In het Nederlands is de titel van zijn boek ‘Humanitaire interventies. Mensenrechten als excuus voor oorlog'. Zelf verkiest hij ronduit de originele Franse titel ‘Impérialisme humanitaire. Droits de l'homme, droit d'ingérence, droit du plus fort?'

Jean Bricmont werpt al wel eens meer een zware knuppel in het hoenderhok. Zo kant deze professor theoretische fysica in Louvain-la-Neuve zich fel tegen het postmodernisme dat nonsens produceert. Hij was het die samen met Alan Sokal een volledig onzinnig artikel maakte dat ze probleemloos kregen gepubliceerd. Het zorgde voor een hele rel wanneer ze hun bedrog bekend maakten.

EU-Afrikaanse top van Lissabon kwam veel te laat

Ruim zeven jaar na de allereerste topontmoeting van staatshoofden en regeringsleiders van de Europese Unie en Afrika (Cairo 2000) had het Portugese EU-voorzitterschap er alles aan gedaan om van de EU-Afrikatop van 8 en 9 december in Lissabon een succes te maken. Eerste minister José Sócrates sprak zelfs van een historische gebeurtenis in de wederzijdse relaties tussen de twee continenten waarin zijn land een ideale brugfunctie vervult. Maar of de hooggestemde verklaringen over een ‘nieuw strategisch partnerschap' waarin de relatie donor-ontvanger geleidelijk moet vervagen veel zullen uithalen, is de vraag. Algemeen wordt aangevoeld dat deze top veel te laat kwam.

Europese ontwikkelingssamenwerking: is méér ook beter?

De Europese Unie is de laatste jaren uitgegroeid tot een heel belangrijke speler op het vlak van ontwikkelingssamenwerking. 57 procent van de wereldwijde officiële ontwikkelingshulp (of ODA in het jargon) is nu afkomstig van de EU. Vijf EU-lidstaten hebben de fameuze norm van 0,7% van hun BNP voor ontwikkelingssamenwerking gehaald en Ierland staat op het punt om als zesde land bij deze kopgroep aan te sluiten. Aan de andere kant moeten de nieuwe EU-lidstaten vaak nog beginnen met de uitbouw van een eigen ontwikkelingsbeleid. Maar betekent méér ook automatisch betere en coherentere hulp of staat het EU-beleid de realisatie van de VN-Millenniumdoelstellingen veeleer in de weg?

Niet kunnen lezen en schrijven is slecht voor de gezondheid

774 miljoen volwassenen kunnen lezen noch schrijven, twee op de drie zijn vrouwen. Meer dan 72 miljoen kinderen vinden niet de weg naar school en nog veel meer kinderen zitten veel te onregelmatig in de klas. En wie toch leert lezen en schrijven, riskeert die vaardigheden te verliezen bij gebrek aan de nodige lectuur.
Dat grote analfabetisme maakt het leven moeilijk. Zelfs de gezondheid kan er onder lijden. Want wie niet kan lezen of schrijven heeft minder medische informatie, raakt moeilijker aan medische hulp, doet minder aan preventie of aan familieplanning en stuurt de kinderen minder naar school. En zo is de negatieve cirkel rond: deze kinderen zijn extra kwetsbaar want op hun beurt minder op de hoogte van hun gezondheidsbehoeften.

Pages

Subscribe to RSS - Development