Accueil

Nieuw boek – Het Gouden Oosten: China en Azië nemen opnieuw hun oude positie in

China was vele eeuwen lang de belangrijkste economie in de wereld. Dat zou een platitude moeten zijn maar is het niet. Reden is de opmerkelijke terugval van het land in de 19de en 20ste eeuw. Om ons eraan te herinneren dat China en het Oosten na de eeuw van Europa en vervolgens die van de Verenigde Staten gewoonweg hun oude en vertrouwde positie opnieuw innemen is er nu een nieuw boek: Het Gouden Oosten van Hugo Van de Voorde.
De auteur wijst erop dat Europa zich tot omstreeks 1800 in de periferie van de wereldeconomie bevond. China en Azië vormden al die tijd de kern. Slechts met de industriële revolutie kwam daar verandering in. Maar, aldus Hugo Van de voorde, dat is een uitzonderlijke periode waaraan nu een einde komt. Misschien acht u dit onjuist of minstens heel overdreven – of misschien tast dit uw Europese eergevoel aan (de auteur zou dan zeker spreken over een misplaatst superioriteitsgevoel of Eurocentrisme) -, maar dan is het dubbel wenselijk om dit boek niet zomaar terzijde te leggen.

Klik hier voor een meer uitgebreide boekbespreking http://www.ikwilniet.org/artikel.php?id=00009

Landen: 
Thema: 

Lees ook

Mexicaanse exporteconomie botst op China

Economisch ontwikkelen via export of via de binnenlandse markt, het is een bijna ‘eeuwige' discussie. De dramatische Mexicaanse ervaring van de jongste decennia stemt tot veel nadenken.
Vele jaren lang mikte Mexico op de ontwikkeling van de eigen economie om meer welvaart te creëren. Tot de ommezwaai van twintig jaar geleden de deuren opende voor de wereldeconomie: handel en investeringen werden vrijgemaakt, geliberaliseerd zoals dat heet. Het land wilde vooral zijn voordeel doen met een vrije toegang tot de grootste economie in de wereld, die van de Verenigde Staten. Hoeksteen van die exportgerichte keuze is de Noord-Amerikaanse Vrijhandelsorganisatie die de VS, Canada en Mexico vormden in 1994.

China: waar is de harmonie gebleven?

In Mao's China was in principe iedereen gelijk. In feite waren de partijbazen met hun privileges beter af, en hadden ook de stedelingen het beter. In het China van Deng Xiaoping begon de kloof tussen arm en rijk, boeren en stedelingen, minderheden en Han-Chinezen snel te groeien. In het China van Jiang Zemin keerde de oude klassenmaatschappij helemaal terug, met tussen de rijken en de armen een vanuit het niets opgekomen middenklasse. In het huidige China is de kans op een sociale explosie zo groot geworden dat de communistische partij Confucius' ideaal over de harmonieuze samenleving heeft omhelsd. De erkenning van het gebrek aan harmonie had niet duidelijker kunnen zijn.

Goedkope Chinese producten op Afrikaanse markten: Chinese handelaren in de straten van Dakar

De Chinese export draait op volle toeren. Nu al zit China op een torenhoge berg spaargeld. Toch zijn er meningsverschillen over de werkelijke economische kracht van dit grote land. De één ziet er een bewijs in dat het zich onstuitbaar ontplooit tot de dominante wereldmacht. Een andere analist wijst erop dat China vooral toch exporteert naar Afrika en ziet dit als een zwaktebod. Voor ‘rijpere' markten zou het Chinese aanbod te weinig voldoen. Analisten en specialisten, gelukkig dat ze er zijn, maar ze verschaffen niet altijd duidelijkheid... en soms zijn ze ronduit fout of creëren ze zelfs verwarring.