Wie in het Zuiden de ecologische noodtoestand analyseert, ziet zich geconfronteerd met vijf grote dilemma’s. Dat vertelt ons het jongste nummer van Alternatives Sud.
Allereerst, staat de ecologische crisis centraal of marginaal? De vraag lijkt irrelevant, want al ruim een halve eeuw waarschuwen wetenschappelijke en maatschappelijke stemmen ons voor de ecologische rampen die steeds sneller door allerlei rapporten worden bevestigd. De relevantie ervan volgt uit de harde vaststelling dat de werkelijke financiële, economische en politieke machthebbers weigeren de logica van het huidige economische model te herzien. De waarheid is dat ze zo de ecologische crisis ontkennen.
Is het Zuiden dan betrokken partij of onverschillig? Het staat onomstotelijk vast dat de ecologische crises het eerste en het zwaarst de regio’s en bevolking in het Zuiden treffen. Maar vertaalt zich dat wel in grote betrokkenheid? In ecologische politieke bewegingen? In sociaalecologische strijd tegen de dominante extractie economie die tal van ontwikkelingslanden zwaar treft? En hoe dan wel?
Zijn de verantwoordelijkheden gemeenschappelijk of gedifferentieerd? Al sinds de Aardetop in Rio de Janeiro in 1992 vindt een revolutionair principe ingang: aangezien landen een heel verschillende rol speelden in de milieu-achteruitgang, delen ze wel een gezamenlijke verantwoordelijkheid maar wordt die verschillend ingevuld. De zogenaamde ontwikkelde landen aanvaarden hun specifieke verantwoordelijkheid. Bijna dertig jaar later blijft de vertaling van dat principe heel mank.
Draait het om grijs of groen kapitalisme? Met andere woorden, draait het erom of het kapitalisme zich verder blijft vastrijden in een business as usual scenario? Dan wel of we er komen met een groene economie of een Green Deal waarvan vandaag, zeker in Europa, veel sprake is? Het is onzeker of de gerealiseerde groene economie ons echt uit de vele ecologische crises zal helpen, evenzeer of zij ook sociale ambities waarmaakt, en zelfs of ze haalbaar zal blijken, versta o.a. of de nodige investeringen gedaan zullen worden.
Hervormen of transformeren? Vele voorstellen gaan in de richting van voorrang geven aan het sociale en ecologische, afstand nemen van een kapitalistische globalisering en prioriteit geven aan gemeengoed boven privé-accumulatie. Ze prefereren doorgaans ook minder vermarkting, minder mondialisering en meer democratie en rechtvaardigheid. Er blijven uiteenlopende visies over hoe die sociale, ecologische of sociaalecologische transitie er moet uitzien.
Vooral oogt daar de conclusie die de concrete realiteit ons toont. Er zit meer van het oude aan te komen, meer dan iets heel nieuw dat antwoord biedt op de grote uitdagingen. Blijft de vraag waar de maatschappelijke krachten huizen om de wind sterk uit een andere richting te laten waaien? (db)
Bron
Les cinq dilemmes de la crise écologique, een uitgave in de reeks Alternatives Sud van CETRI
Lees ook
Ecologische urgentie bekeken vanuit Europa: Green Deal versus financiering klimaatverandering
Ecologische urgentie bekeken vanuit Belgische regeringsvorming
Overname van dit artikel toegelaten voor niet-commerciële en niet-gesubsidieerde organisaties met vermelding van auteur en bron, met weblink. Wij vernemen het graag | Commerciële en/of gesubsidieerde organisaties nemen voor publicatie contact op met info@pala.be
Tot het einde gelezen? En het artikel gewaardeerd?
Dan kan Pala misschien op uw steun rekenen: uw gift is welkom
op rekeningnummer BE66 5230 4091 1443 van Pala vzw – Leuven.
Of we verwelkomen u graag als vaste steungever - klik hier
Een goed artikel? Interessant nieuws? Neem een gratis abonnement op de Pala nieuwsbrief (maximaal 2 maal per maand), dan hoeft u geen enkel artikel te missen. Gebruik daarvoor het inschrijvingsformulier – klik hier
