Accueil

Wat moeten samenlevingen met ‘deskundigen’ die crises verergeren?

Er is in elke crisis maar één valabele aanpak van onbekwame raadgevers. Zet ze snel en voorgoed aan de deur … meest van al in de coronacrisis. Die bewijst dat het letterlijk van vitaal belang is om slechte adviseurs geen kans te geven.

Dit is een opvolgartikel van
Coronacrisis 2 jaar: aanhoudend dodelijk contrast

Elke zware crisis vereist een bekwame cockpit

Er valt dringend te leren van de desastreuze aanpak van de coronacrisis in de zwaar getroffen meest besmette wereld.

Die ‘virologen’ en andere ‘deskundigen’ die maandenlang geen gevaar (willen) zien in wat zij halsstarrig voorstellen als een ‘zware griep’; die maar niet begrijpen dat dit virus beter wegblijft en dat nooit adviseren; die nooit voorstellen om het virus te laten uitdoven, zelfs niet wanneer het aantal infecties heel laag was … zijn in feite vanaf begin 2020 de allergrootste superverspreiders geworden van het coronavirus.

Miljarden mensen moesten ondergaan hoe deze falende ‘deskundigen’ de wereld in een coronacrash stortten. Met hun soms maandenlange afwachtende nietsdoen én vervolgens veelvuldig tekortschieten hebben ze in weinig tijd honderdduizenden mensen de dood ingejaagd – intussen al miljoenen – en onschatbaar welzijns- en welvaartsverlies veroorzaakt. Het is onbegrijpelijk en onverantwoord dat velen nog altijd in adviesorganen zitten.

Enkel op betrouwbare wetenschappers kunnen we steunen

Extra bezwarend is wanneer ‘deskundigen’ niet alle mogelijkheden op tafel leggen en – in het bijzonder - verzuimden om te vermelden dat hun Oost-Aziatische collega’s heel anders oordeelden en adviseerden. Zij tonen zich door die onwetenschappelijke houding manifest onbetrouwbare gidsen. Alleen al daarom moeten ze verwijderd worden uit elk adviesorgaan. Want het snelle ingrijpen in het westelijke Stille Oceaangebied leidt tot tientallen en zelfs honderden malen minder doden en zwaar zieken. Eind 2021 blijven die verschillen met nogal wat landen even immens.

Kortom, het is een zware en zelfs levensgevaarlijk vergissing om onbekwame ‘deskundigen’ in of rond de crisiscockpit toe te laten. Want er is toch niemand die haar huis toevertrouwt aan wie het al eens in brand stak? Wie wil bij een volgend gevaarlijk virus voor haar leven en hele bestaan vertrouwen op deskundigen die corona binnenhaalden als een ‘zware griep’?

Enkel op betrouwbare wetenschappers kunnen we steunen. (1)

Een betrouwbare cockpit

De ultieme verantwoordelijkheid voor elk crisisbeleid berust bij de samenleving en haar politieke verantwoordelijken. Zij kunnen die niet delegeren, zelfs niet aan de allerbeste deskundigen. In hun bliksemsnelle zoektocht naar het beste advies is het hun plicht alle adviseurs uiterst kritisch te bevragen.

Ministers en regeringsleiders zijn ongeschikt als ze wetenschappers niet keihard confronteren en zelfs ‘roosteren’ met de totaal tegengestelde inschatting van het gevaar door hun academische collega’s in Oost-Azië en de uiterst snelle kordate gezondheidsmaatregelen in die regio.

Vanzelfsprekend nog erger zijn ministers die het beste wetenschappelijk advies tot zelfs statistische evidenties aan de kant schuiven en zo nog hogere coronagolven met alle bijbehorende miserie veroorzaken.

Of het nu om klimaat, ongelijkheid, energie, milieu, datamacht of gezondheid gaat, dergelijke politieke dwaasheden zijn zo ernstig, zo gevaarlijk dat Pala er in 2019 een dertiendelige artikelreeks en een boek aan besteedde. (2)

Wat dan met die falende politici? Het is aan parlementen, soms zelfs aan rechters, én aan burgers om hen ter verantwoording te roepen. Vooral, het zijn die laatste die de burgerplicht hebben om, hoe aartsmoeilijk die opdracht ook is, de meest bekwame politici te kiezen.

Want nog veel meer crises overvallen ons steeds sneller. Ook in een sterk geglobaliseerde wereld zullen samenlevingen die in staat zijn bekwame politieke verantwoordelijken te selecteren, capabel om ook vlug te leren van anderen, het best crises doorworstelen. Nog beter zal dat lukken als burgers voortdurend en op heel diverse manieren kunnen meebeslissen over de belangrijkste publieke zaken, bijvoorbeeld of vaccinatie verplicht moet zijn.

Dirk Barrez
Hoofdredacteur Pala.be en auteur 

(1) Over de verantwoordelijkheid van de academische wereld om te waken over de wetenschappelijke degelijkheid van advies wordt dieper ingegaan in het Pala e-boek 10.000 doden & lockdown. Waren ze te vermijden? Een korte bewerkte versie is hier te lezen.

(2) Deze dwaasheden zijn meer uitgewerkt in het gelijknamige boek 11 politieke dwaasheden dat uitdrukkelijk bedoeld is om het debat over het politieke falen te voeren en bij te dragen aan het doorbreken van een cultuur van stilstand die alle dringende transitie tegenhoudt en de toekomst voor iedereen ondermijnt.

Dit is een vervolgartikel van Coronacrisis 2 jaar: aanhoudend dodelijk contrast | Pala 30-12-2021

Lees ook
Hoe traag mag inzicht van corona ‘deskundigen’ voortschrijden?
| Pala 15-6-2020
Snel leren van anderen zou mooi zijn. Is zelfs gewenst | Pala 1-1-2021 - Het wanpresteren van politici en 'deskundigen' die hun samenlevingen de keiharde prijs laten betalen voor hun wegkijken van crises,  was het hoofdonderwerp van de PALA nieuwsjaarsbrief van vorig jaar
Wie leidt veilige corona exit? België 2000 maal slechter dan beste | Pala 23 april 2020
Striking corona differences Europe – West Pacific. Q&A | Pala 29-3-2021
Frappante corona verschillen. Een kleine tijdslijn Stille Oceaan-Europa | Pala 1-2-2021
Covid-19 ramp was te vermijden, oordeelt The Independent Panel - inclusief ‘De bijziendheid van een onafhankelijk panel’ | PALA 24-5-2021

e-boek 10.000 doden & lockdown. Waren ze te vermijden? | PALA publicatie 20 mei 2020 | voor een meer uitgebreid inleidend artikel (met dezelfde titel) klik hier | een licht geactualiseerde editie verscheen op 21 september 2020 met toevoeging van het essay De HALFsamenleving. Ze strompelt voort

COVID-19 pandemic – Wikipedia
Timeline of the COVI-19 pandemic – Wikipedia


Uw doordachte reacties zijn welkom op het emailadres infoATpala.be

Overname van dit artikel toegelaten voor niet-commerciële en niet-gesubsidieerde organisaties met vermelding van auteur en bron, met weblink. Wij vernemen het graag | Commerciële en/of gesubsidieerde organisaties nemen voor publicatie contact op met info@pala.be

Tot het einde gelezen? En het artikel gewaardeerd?
Dan kan Pala misschien op uw steun rekenen: uw gift is welkom
op rekeningnummer BE66 5230 4091 1443 van Pala vzw – Leuven.
Of we verwelkomen u graag als vaste steungever - klik hier

Een goed artikel? Interessant nieuws? Neem een gratis abonnement op de Pala nieuwsbrief (maximaal 2 maal per maand), dan hoeft u geen enkel artikel te missen. Gebruik daarvoor het inschrijvingsformulierklik hier

Regio's: 

Lees ook

Hoe democratieën sterven

Voor de gelijkheid en vrijheden van mensen is hun recht op zeggenschap in het bestuur essentieel. Tot zowat 1990 vormden staatsgrepen de grootste bedreiging voor democratieën. De jongste 30 jaar sterven ze vooral van binnenuit: verkozen autocraten vermoorden de democratie van Hongarije tot de VS.