De jongste decennia, sinds Internet en de Derde Industriële - Communicatie - Revolutie, is de zogenaamde informatiesamenleving in opmars. In het begin van de 21ste eeuw kregen de Verenigde Naties dat goed in de gaten.
Inleiding
Waaraan denken we bij het woord oorlog? Doorgaans aan zwaar bevochten conflicten, burgeroorlogen of terreur. Maar niet aan de oorlogen die onnoemelijk veel meer slachtoffers maken en ons bestaan veel ernstiger bedreigen: de marktoorlogen en de wereldoorlog tegen onze planeet, op kop de klimaatoorlog.
Misschien past het om eerst één elektronische minuut stilte te vragen ... Want een te globale economie maakt heel kortbij, bij de Volkswagen fabriek in Vorst (Brussel) én bij de toeleveranciers, duizenden slachtoffers werkloos... zoals ze elke dag in heel de wereld honderdduizenden, ja zelfs miljoenen slachtoffers maakt.
Handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten, of het nu gaat om onze gsm of auto, de groenten of het vlees op ons bord, de muziek die we beluisteren of de wijn die we drinken.
PLEIDOOI VOOR EEN DUURZAAM EN SOLIDAIR ECONOMISCH BELEID
Niet gloednieuw, maar de aandacht waard is het rapport ‘Op naar kennissamenlevingen?’ van Unesco. Let wel: informatie is nog geen kennis en de technologisch gedreven informatiesamenleving verschilt van de echte kennissamenleving: die wil niemand uitsluiten en daarom moet die kennis een publiek goed zijn dat niemand exclusief toebehoort.
Mbaye Gueye is een Senegalese jongen van 17, wat zwakjes én levenslustig, wanneer ik hem bij het filmen van de televisiereportage ‘Het gezicht van de honger’ leer kennen. Drie maanden later zou ik hem opnieuw ontmoeten maar… twee dagen tevoren is hij overleden. Waarom vertel ik dit? Omdat hier globalisering aan het werk is.
