Home

Oxfam wil dat Starbucks Ethiopische rechten op streeknamen erkent

Wie om welke reden dan ook de wereld bereist, zal zeker al een filiaal van het koffiebedrijf Starbucks hebben gezien, een multinational die actief is in 37 landen – België en Nederland zijn daar niet bij. Je kan in hun koffiehuizen terecht voor koffie natuurlijk, maar ze bieden nog veel meer aan eten en drinken.
Alhoewel het zich sterk profileert als een bedrijf dat maatschappelijk verantwoord onderneemt, komt Starbucks nu in aanvaring met de Ethiopische regering en met die andere multinational, Oxfam International.
Want, aldus Oxfam, Starbucks ijverde bij de Amerikaanse regering om Ethiopië te beletten de streeknamen en bijbehorende streekkoffies Sidamo, Yirgacheffe en Harar te beschermen als handelsmerken. De regering van dat straatarme land hoopt dat de bescherming van dit intellectueel eigendomsrecht tot hogere inkomsten voor de boeren zal leiden van om en bij de 88 miljoen dollar per jaar. Nu kunnen koffieshops deze speciale Ethiopische koffies verkopen voor 26 dollar per pond terwijl de koffieboer er slechts 0,6 tot 1,1 dollar voor krijgt, amper genoeg om de productiekosten te dekken, laat staan om er fatsoenlijk van te kunnen leven.
Feit is dat Ethiopië intussen haar handelsmerken niet erkend krijgt bij het Amerikaanse patentbureau terwijl dat probleemloos lukte in de Europese Unie, Canada en Japan.
Oxfam roept Starbucks via een petitie nu op om de rechten van Ethiopië te erkennen.

Meer informatie http://www.oww.be/pageview.aspx?pv_mid=4929
Petitie http://www.maketradefair.com/en/index.htm
Starbucks  http://www.starbucks.com/

Regio's: 

Lees ook

BOEK - VAN EILAND TOT WERELD. Appèl voor een menselijke samenleving

klik hier om het boek te bestellen

Van overal reizen afgevaardigden naar het eiland Pala om het verhaal en het programma van de goede samenleving te schrijven, met een economie die eindelijk van ons is, die de aarde geen geweld aandoet en waarvan de welvaart eerlijk verdeeld raakt, met mondiale sociale zekerheid en een aardegebruiksrecht voor iedereen.

Aan al wie beweert dat het nastreven van utopieën gevaarlijk is, antwoorden we: ‘Hadden we dan geen welvaartstaten moeten afdwingen? Of geen gelijke rechten voor man en vrouw? Wij hebben de vrijheid om ons leven te verbeteren.’

Dit boek doorbreekt de crisis van de verbeelding en ziet wel alternatieven. De auteur durft opnieuw de grote verhalen brengen.