De onderhandelaars van de ACP-landen, de groep van 79 ex-kolonies uit Afrika, de Cariben en de Stille Oceaan, zijn allerminst gelukkig met de manier waarop de onderhandelingen met de Europese Unie
Precies vijf jaar nadat de Amerikaanse president Bush het toenmalige Taliban-regime in Afghanistan als eerste viseerde in zijn strijd tegen de terreur komt het land elke dag weer meer in het oog va
Het recentste rapport van de VN-Conferentie over Handel en Ontwikkeling (UNCTAD) over de economische ontwikkeling van Afrika stelt dat de beloofde verdubbeling van de ontwikkelingshulp aan het arms
Naast het legertje ambtenaren dat elke dag voor de diverse instellingen van de Europese Unie in Brussel werkt, zouden er ook ongeveer 15.000 lobbyisten actief zijn in de wandelgangen van de macht.
Over arbeidsmigratie is de laatste tijd veel te doen. Het schrikbeeld van de massale toestroom van goedkope Poolse loodgieters of Roemeense verpleegsters doemt regelmatig op.
De Keniaanse Nobelprijswinnares voor de vrede en milieuactiviste bij de Green Belt Movement, Wangari Maathai, vindt dat ontwikkelingslanden het recht moeten hebben om hun markten af te scherm
Cijfers kunnen veelzeggend én hard zijn, de Amerikaanse werknemers kunnen ervan meespreken. Alhoewel hun productiviteit flink steeg, daalde het uurloon met twee procent sinds 2003.
De Congolezen zijn de laatste jaren wel wat gewoon, maar de zware gevechten tussen Kabila- en Bemba-getrouwe militairen die Kinshasa drie dagen lang in de ban hielden en officieel 23 mensenlevens e
Op maandag 4 september verzamelden vertegenwoordigers van diverse Braziliaanse milieu- en mensenrechtenorganisaties zich voor het Nationaal Congres in de hoofdstad Brasilia om de druk op te voeren
Wel 46 verschillende gerechten, allemaal met streekingrediënten, dat is de copieuze maaltijd waarop de Senegalese landbouwsters en veehoudsters hun gasten vorige vrijdag hebben vergast in Daka
Bijna overal in de Europese Unie voeren regeringen een heel restrictief beleid tegenover migranten en mensen zonder papieren, vaak onder druk van extreemrechtse of populistische partijen.
Woord in de kijker: internationale kaderovereenkomst
Mondiale overeenkomst tussen een multinationaal bedrijf en de internationale vakbond. Daarmee willen de vakbonden de sociale rechten van werknemers afdwingen overal waar een internationale groep actief is in de wereld. Het is niet meer dan logisch dat, wanneer een nationale economie vraagt om nationale akkoorden, een mondiale economie mondiale akkoorden nodig heeft. Concreet beogen zulke akkoorden minimale arbeidsomstandigheden in te voeren of ze te verbeteren zowel in de eigen bedrijfsafdelingen van een multinational als bij de onderaannemers; ze willen respect voor de sociale normen van de Internationale Arbeidsorganisatie; ze betrachten rechtvaardige lonen- en arbeidsvoorwaarden, veilige en hygiënische arbeidsomstandigheden en ze willen de rol van de vakbond in de multinational versterken. Om die doelstellingen te bereiken, verwijzen alle internationale kaderovereenkomsten naar de fundamentele arbeidsnormen van de Internationale Arbeidsorganisatie en hebben ze altijd betrekking op alle ondernemingen van de betrokken multinational wereldwijd. Ze zullen er ook sterk op hameren dat de multinational haar onderaannemers zal wijzen op het belang van het naleven van de fundamentele arbeidsnormen en dat niet-naleving kan leiden tot een sanctie, namelijk het verbreken van het toeleveringscontract. De jongste jaren hebben vakbonden internationale kaderovereenkomsten gesloten met bedrijven als Accor, Carrefour, Danone en France Telecom uit Frankrijk, H&M, Ikea en Securitas uit Zweden, Metro en Volkswagen uit Duitsland, Statoil uit Noorwegen, Endesa en Telefonica uit Spanje en Umicore uit België. Opvallend is dat er slechts weinig bedrijven bij zijn die hun hoofdkwartier niet in Europa hebben. Uit Canada is er Quebecor, uit Zuid-Afrika Nampak en uit Australië NAG, niet meteen de meest bekende bedrijven.