Accueil

Congo: wie wint er bij oorlog?

10 janvier 2007

Nu Congo eindelijk wat meer politieke stabiliteit zal kennen na jaren van oorlog en ‘overgangsregering’ wordt het ook eens tijd om na te gaan wie er al die jaren beter is geworden van de oorlog. Alvast niet de overgrote meerderheid van de Congolese bevolking die alleen maar ellende en miserie heeft gekend en elke dag opnieuw een strijd moet voeren om te overleven. De teller van de slachtoffers als direct of indirect gevolg van de oorlog staat ondertussen op 4 miljoen. Het hoogste aantal burgerslachtoffers sinds de Tweede Wereldoorlog.
Er stond (en staat) in Congo dan ook heel veel op het spel. Met de ontginning van zeldzame en gegeerde mineralen - zoals coltan dat wordt gebruikt voor de productie van GSM’s en laptops - is veel geld te verdienen en als dat buiten de controle van een normaal functionerende staat kan gebeuren, is dat voor weinig gewetensvolle bedrijven een extra troef. De lijst van bedrijven en individuen - zowel Congolese als uit de buurlanden, Europa, Australië en Amerika - die hebben geprofiteerd van de oorlogseconomie is lang. Talrijke gedetailleerde rapporten zijn er de voorbije jaren over volgeschreven en ook een commissie van het Congolese parlement heeft heel waardevol werk verricht. Het komt er nu op aan om die illegale oorlogswinsten aan te wenden voor de heropbouw van het land. Voor het wereldwijde netwerk van pacifistische vredesorganisaties, War Resisters’ International (WRI), is de strijd tegen de oorlogsprofiteurs een belangrijk aandachtspunt. Niet alleen wat Amerikaanse bedrijven in Irak doen, maar ook in ‘vergeten’ conflicten zoals in Congo. Al te vaak wordt na het einde van een gewapend conflict de rekening niet gemaakt en winnen de oorlogsstokers dus twee keer.

WRI War Profiteers’ News, nummer van december 2006 is volledig aan Congo gewijd
http://wri-irg.org/pubs/warprof-0612.htm

Regio's: 
Afrika
Landen: 
Congo (Democratische Republiek)
Thema: 
Oorlog en vrede

Lees ook

Grand Inga Project in Congo zonder inspraak van direct betrokkenen

29 avril 2008

De wedloop om Afrika's natuurlijke rijkdommen beperkt zich niet tot de ondergrond. Ook op het vlak van waterkracht biedt het continent enorme mogelijkheden en met de extra stimulans om de CO2-uitstoot terug te dringen, worden grootschalige stuwdamprojecten opnieuw een aantrekkelijk perspectief voor de niet aflatende energiehonger van industriële groepen. Neem nu Inga op de Congostroom in het westen van de Democratische Republiek Congo. De bouw van de stuwdammen Inga I en II stond tijdens de Mobutujaren haast symbool voor ‘witte olifanten': grootschalige infrastructuurprojecten waarvan de bevolking allerminst de vruchten plukte, maar die wel bijdroegen tot de groei van de staatsschuld en de corruptie.

Afrika-beleid van de VS in teken van Bush' oorlog tegen de terreur

26 février 2008

Volgens kritische analisten van het Amerikaanse buitenlandse beleid paste het bezoek dat president George W. Bush tussen 15 en 21 februari bracht aan vijf Afrikaanse landen (Benin, Tanzania, Rwanda, Ghana en Liberia) perfect in zijn streven om de ‘oorlog tegen de terreur' wereldwijd uit te breiden. Africa Action, Africa Faith and Justice Network (AFJN), International Labor Rights Forum en Jubilee USA Network hebben samen met het onderzoeksinstituut Foreign Policy In Focus een doorlichting gemaakt van het Amerikaanse Afrika-beleid in het laatste jaar van het presidentschap van Bush.

Conflicten in Tsjaad en Darfour houden elkaar in de greep

12 février 2008

Na Kenia is weer een ander Afrikaans land in de greep van geweld: Tsjaad. Dat het regime van president Idriss Deby steeds meer onder druk komt te staan van allerlei rebellenbewegingen is voor niemand een verrassing. Al in april 2006 scheelde het maar een haartje of Deby had het onderspit moeten delven. Toen kwamen de Franse troepen - die permanent in het Centraal-Afrikaanse land gelegerd zijn - hem ter hulp. Sindsdien is het nooit helemaal rustig geworden in het oosten van het uitgestrekte land waar ook honderdduizenden vluchtelingen uit Darfour in kampen zitten. Bovendien is het straatarme Tsjaad een producent geworden van olie.

Naar een eigen Afrikaanse Vrede- & Veiligheidsarchitectuur?

15 janvier 2008

Met de oprichting van de Afrikaanse Unie (AU) in 2001, ter vervanging van de onmachtige Organisatie van Afrikaanse Eenheid (OAE), werd ook voorzichtig de basis gelegd voor een eigen Afrikaans veiligheidsbeleid. Een van de ‘heilige' principes van de OAE was precies de soevereiniteit van elke lidstaat en de niet-inmenging in de interne zaken van andere lidstaten. De grote meerderheid van gewapende conflicten in Afrika van het voorbije decennium waren echter grootschalige ‘burgeroorlogen' waarbij vaak wel buurlanden betrokken geraakten zoals in Soedan of Congo. De OAE stond daarbij machteloos. In navolging van de VN-Veiligheidsraad heeft de AU een Peace and Security Council opgericht met de African Standby Force (ASF) als toekomstige operationele troepenmacht.

Wereldbank blundert bij bescherming Congolese regenwoud

18 décembre 2007

De Amerikaanse Financial Times pakte begin december uit met het nieuws dat de Wereldbankgroep zware fouten begaat bij het beheer van de kwetsbare regenwouden van Congo. Eerder hadden milieuorganisaties zoals Greenpeace de illegale kapactiviteiten van grote houtexploitanten in het Congobekken al aangeklaagd. Ook het interne controleorgaan van de Wereldbank heeft een kritische doorlichting klaar die in januari door de raad van bestuur van de Bank zou worden besproken. Sinds 2002 heeft de Wereldbank al voor ruim twee miljard dollar aan leningen toegekend aan Congo, vooral in de sectoren mijn- en bosbouw, met de bedoeling het land na de verwoestende oorlogen weer op te bouwen.