Wel 46 verschillende gerechten, allemaal met streekingrediënten, dat is de copieuze maaltijd waarop de Senegalese landbouwsters en veehoudsters hun gasten vorige vrijdag hebben vergast in Dakar. Uit alle hoeken van het land rukken ze aan met de meest voedzame en lekkere gerechten, met één gezamenlijk doel voor ogen, dat de Afrikanen opnieuw Afrikaans zouden eten.
Ze willen kunnen leven van hun werk. En daarom pleiten ze er in hun campagne ‘Afrique Nourricière’ voor dat de Senegalezen zouden eten en drinken wat de velden, de weiden en de wateren van het eigen land opleveren, gierst met verse melk in plaats van Frans brood, koffie en poedermelk, Senegalese rijst en geen Thaise, bissap fruitsap in plaats van cola.
“Alleen nog maar de factuur van de import van melkproducten bedraagt al 55 miljoen euro, zo vat hun voorzitster Awa Diallo het probleem samen, als dat allemaal Senegalese melk zou zijn, kunnen daar vele tienduizenden mensen goed van leven.” (Eigen berichtgeving)
En als Afrika nu eens Afrikaans zou eten en drinken
Lees ook
Mauritanië stevent af op hongercatastrofe door hoge voedselprijzen
Een kwetsbaar woestijnland als Mauritanië produceert tijdens jaren van normale regenval amper 30 procent van het voedsel dat de
Gezamenlijke campagne tegen mondiale landbouwvrijhandel van start
Op zaterdag 15 september schreven enkele honderden vrijwilligers van de Vlaamse Noord-Zuidbeweging de woorden ‘STOP EPA' in reuzenletters op het Sint-Pietersplein in het centrum van Gent. Daarmee gaven ze de aftrap van de gemeenschappelijke campagne van 11.11.11, Vredeseilanden en Oxfam-Wereldwinkels. De Afrikaanse kleine boeren worden met uitsterving bedreigd, luidt de campagneslogan. Zij dreigen immers het grootste slachtoffer te worden van de op stapel staande EPA's, de Economische Partnerschapsakkoorden die de Europese Unie nog voor het einde van het jaar wil sluiten met partnerlanden in het Zuiden. De druk om de lokale markten - ook die van voedingsgewassen - volledig open te stellen voor vrijhandel neemt daarmee fors toe.
50. Lof der zotheid. Hoe de landbouwindustrie een paar miljard mensen vermorzelt
Meestal kennen we Senegal nu als het land waar steeds meer mensen in kleine bootjes de oceaan opgaan om richting Europa te varen.
Lof der zotheid. Hoe de landbouwindustrie een paar miljard mensen vermorzelt
Meestal kennen we Senegal nu als het land waar steeds meer mensen in kleine bootjes de oceaan opgaan om richting Europa te varen.
Maar weten we ook waarom ze willen vertrekken?
Honger dreigt: boeren Guinee-Bissau krijgen cashewnoten niet meer verkocht
Het Wereldvoedselprogramma van de VN (WFP) heeft er in de loop van dit jaar al herhaaldelijk voor gewaarschuwd, maar nu lijkt de voedselsituatie helemaal dramatisch te worden voor de kleine boeren
- ‹ vorige
- 3 sur 55
- volgende ›