In dit korte Zola-aanse, pamflettaire essay bouwt Barrez verder op inzichten die hij in de voorbije dertig jaar in uitvoerige publicaties rond (anti-) globalisering ontwikkeld heeft en die hij nu herleidt tot elf politieke dwaasheden van politici.
Hoeveel anders mag de andere zijn eer hij het etiket psychiatrische patiënt krijgt? We moeten naar mensen kijken, niet naar diagnoses. Interview met verpleegkundige Philippe De Coninck.
Het is fantastisch om te zien hoeveel mensen op straat komen voor een meer ambitieus klimaatbeleid. Nu moeten de eisen van de groene hesjes verzoend worden met de eisen van de gele hesjes zodat het klimaatbeleid ook sociaalrechtvaardig is.
Op klimaatmarsen verwijzen betogers wel eens naar hun deelname aan de grote vredesbetogingen uit de jaren tachtig. Dat is niet zo verwonderlijk, telkens is de belangrijkste motivatie een existentiële bedreiging voor de mensheid. Voor elke samenleving in alle tijden is het een cruciale vraag: hoe komen massabewegingen tot stand?
Ik ben lijnbuschauffeur bij een exploitant. We rijden vooral met de bus op Kempische lijnen. Wij hebben de pech van de minst goede diensten. Voor vijftig chauffeurs zijn er twee vroege, twee late en twee dagdiensten, alle andere zijn onderbroken. Dat is geen cadeau.
"Uurloon van €11,8, pensioen van hoogstens €1100 en meestal het minimum, amper 15 cent/km voor verplaatsingen en onderzoek naar veiligheid van kuisproducten onbestaand. Alles illustreert hoe onbelangrijk huishoudhulpen zijn."
"Het model van klassieke mediahuizen steunt op los zand. Ze slagen er slecht in om de mediatransitie door te trekken in een succesrijk zakelijk model."
Eigenlijk zou alles wat met werk te maken heeft vooral een aangename oefening moeten zijn. Hoe ons inzetten voor de samenleving en haar economie? Welke talenten aanspreken en ontwikkelen? Want snel moet alles duurzamer. Hoeveel vrijheid hebben we dan in onze jobs, hoeveel zeggenschap?
Er komt een nieuwe golf coöperaties aan, zei Peter Bosmans vijf jaar geleden al. (1) Die golf is er nu ook volop in Franstalig België zoals CRISP heeft gemerkt. Dat Centre de recherche et d’information socio-politiques wijdde er een studie aan. (2)
