13 mai 2012
Zaterdag 12 mei is door tal van verontwaardigden betoogd in een paar honderd steden in wel 50 landen, verspreid over de vijf continenten. Zij willen in essentie een economie die - voorbij het kapitalisme - de mensen dient en komaf maakt met de almaar toenemende ongelijkheid. Zij willen een democratie die veel echter en diepgaander is dan wat we nu kennen en vooral geen politiek die zich onderwerpt aan de wil van de rijksten en van de 'markten'.
Deze beweging bouwt voort op de dynamiek van de indignados die hun acties begonnen in Madrid op 15 mei 2011, net een jaar geleden, en op Occupy Wall Street dat eraan begon in New York op 17 september 2011 - en natuurlijk ook op de al wat oudere andersglobaliseringsbeweging.
In Brussel waren er merkelijk minder betogers dan op de vorige wereldwijde protestdag op 15 oktober. Dat is deels niet zo verwonderlijk omdat het nu geen internationale betoging was in Brussel. Anderzijds zijn 1000 betogers echt niets te veel.
Het is maar de vraag of de kernbeweging van verontwaardigden op de beste wijze aansluiting zoekt bij tal van andere bewegingen die meer dan redenen genoeg hebben om verontwaardigd te zijn en te protesteren, de vakbonden, de milieubeweging, de vredesbeweging, de Noord-Zuidorganisaties, noem maar op... niet altijd makkelijk want de openheid is niet altijd overal even groot.
Maar het lijkt er op dat de Occupy beweging in o.a. de Verenigde Staten er beter in slaagt om die wisselwerking tot stand te brengen, zonder de autonomie van de eigen beweging aan te tasten.
Natuuriljk past hier ook de bedenking dat de crisis veel harder wordt gevoeld door tal van inwoners in pakweg Spanje, de Verenigde Staten of Griekenland. Het is niet zo makkelijk om burgers te mobiliseren die zich hoogstens afvragen over welke crises sommigen het in hemelsnaam hebben... maar hopelijk realiseren ze zich de dreigende crises alvorens de toestand ook hier zo erg wordt als in Spanje of in Griekenland, waar meer dan de helft van de jongeren werkloos zijn.
Verlies echter vooral het positieve en de kracht van deze mondiale beweging niet uit het oog. Nooit tevoren slaagde een beweging er in zich in zo korte tijd te internationaliseren en de kwestie van vooral ongelijkheid vanuit het niets zo snel en zo sterk in het maatschappelijke, het media- en het politieke debat vooruit te stuwen.
Dirk Barrez is o.a. de auteur van de boeken van Verontwaardiging naar Verandering – klik hier - en Van eiland tot wereld. Appèl voor een menselijke samenleving – klik hier
Deze beweging bouwt voort op de dynamiek van de indignados die hun acties begonnen in Madrid op 15 mei 2011, net een jaar geleden, en op Occupy Wall Street dat eraan begon in New York op 17 september 2011 - en natuurlijk ook op de al wat oudere andersglobaliseringsbeweging.
In Brussel waren er merkelijk minder betogers dan op de vorige wereldwijde protestdag op 15 oktober. Dat is deels niet zo verwonderlijk omdat het nu geen internationale betoging was in Brussel. Anderzijds zijn 1000 betogers echt niets te veel.
Het is maar de vraag of de kernbeweging van verontwaardigden op de beste wijze aansluiting zoekt bij tal van andere bewegingen die meer dan redenen genoeg hebben om verontwaardigd te zijn en te protesteren, de vakbonden, de milieubeweging, de vredesbeweging, de Noord-Zuidorganisaties, noem maar op... niet altijd makkelijk want de openheid is niet altijd overal even groot.
Maar het lijkt er op dat de Occupy beweging in o.a. de Verenigde Staten er beter in slaagt om die wisselwerking tot stand te brengen, zonder de autonomie van de eigen beweging aan te tasten.
Natuuriljk past hier ook de bedenking dat de crisis veel harder wordt gevoeld door tal van inwoners in pakweg Spanje, de Verenigde Staten of Griekenland. Het is niet zo makkelijk om burgers te mobiliseren die zich hoogstens afvragen over welke crises sommigen het in hemelsnaam hebben... maar hopelijk realiseren ze zich de dreigende crises alvorens de toestand ook hier zo erg wordt als in Spanje of in Griekenland, waar meer dan de helft van de jongeren werkloos zijn.
Verlies echter vooral het positieve en de kracht van deze mondiale beweging niet uit het oog. Nooit tevoren slaagde een beweging er in zich in zo korte tijd te internationaliseren en de kwestie van vooral ongelijkheid vanuit het niets zo snel en zo sterk in het maatschappelijke, het media- en het politieke debat vooruit te stuwen.
Dirk Barrez is o.a. de auteur van de boeken van Verontwaardiging naar Verandering – klik hier - en Van eiland tot wereld. Appèl voor een menselijke samenleving – klik hier
Regio's:
Thema:
