September, dan houden de Verenigde Naties elk jaar hun Algemene Vergadering.
Wat de zitting van het voorbije jaar heeft gebracht, is o.a. af te lezen aan de aanvaarde resoluties. Augustus leverde b.v. halfweg een rapport over wat nodig is om de VN uit te bouwen tot een sterke organisatie. Vele van de andere resoluties laten weinig twijfel bestaan over de noodzaak daarvan, denk maar aan de financiering van activiteiten in niet zo vredevolle landen als Sierra Leone, Libanon, Liberia, Georgië, Ethiopië-Eritrea, Oost-Timor, Kosovo, Burundi, Myanmar; de financiering ook van de internationale tribunalen m.b.t. misdaden tegen de menselijkheid in voormalig Joegoslavië en Rwanda.
Natuurlijk heeft de VN nog veel meer te doen om onze mondiale samenleving goed te beheren, maar het handhaven van vrede en veiligheid in de wereld blijft toch een kernopdracht.
Dat is niet makkelijk, zo bewijst de situatie in Soedan waar de regering niet wil weten van VN-bemoeienissen. Maar hoe moeizaam ook, de VN is het beste wat de wereld in huis heeft om op niet al te lange termijn wapens en geweld te bannen uit zo verscheiden landen als Soedan, Afghanistan, Libanon en ja, zelfs uit Irak. Anders dan individuele landen kan de VN ook de legitimiteit verwerven om vrede af te dwingen en democratie en mensenrechten alle kansen te geven.
VN-resoluties van de 60ste zitting van de Algemene Vergadering http://www.un.org/Depts/dhl/resguide/r60.htm
VN-operaties vredeshandhaving http://www.un.org/peace/bnote010101.pdf
