Accueil

Verzet tegen vrouwonvriendelijke familiewetgeving in Iran neemt toe

Bijna zonder ernstig debat of tegenkanting heeft de wetgevende commissie van het Iraanse parlement in juli weer een stap verder gezet op weg naar een meer discriminerende wetgeving tegenover vrouwen. Tegelijkertijd neemt ook het buitenparlementaire verzet van de vrouwen- en mensenrechtenbeweging toe.

Een jaar geleden werden de eerste ontwerpen voor de nieuwe familiewetgeving naar conservatief-religieuze stijl ingediend bij het Iraanse parlement. De reeds erg vrouwonvriendelijke wetgeving inzake huwelijk, scheiding en erfenis zou nog aanzienlijk verscherpt worden als de religieuze hardliners hun stempel kunnen doordrukken. Voor vrouwen wordt het veel moeilijker om te scheiden, terwijl mannen ook zonder toestemming van hun vrouw(en) er nog een vrouw kunnen bijnemen "indien hun financiële situatie dit toelaat". Ook in onbruik geraakte sjiietische praktijken als het ‘tijdelijk huwelijk', die in Iran bijna niet meer voorkwamen, zouden opnieuw worden ingevoerd als de huidige voorstellen het halen. Traditioneel heeft een vrouw bij een scheiding recht op een deel van de bruidschat, wat haar een redelijke sociale bescherming gaf. In de praktijk echter blijven veel vrouwen na een scheiding in bittere armoede achter en de nieuwe wetsontwerpen discrimineren vrouwen nog meer. Zestig procent van de studenten in het Iraanse hoger onderwijs zijn momenteel vrouwen, maar hun kansen op de arbeidsmarkt liggen veel lager dan die van mannen. Volgens de vrouwenbeweging is dit een gevolg van de bestaande discriminerende wetgeving die nog meer in de hand zal worden gewerkt als de huidige voorstellen het halen. Zelfs een huwelijk met een buitenlandse man kan aanleiding geven tot gevangenisstraffen.

Vrouwenactivisten in Iran willen zich niet zomaar neerleggen bij de gang van zaken. Ondanks de repressie neemt ook het verzet toe. Gesteund door de internationale campagne om één miljoen handtekeningen te verzamelen tegen de discriminerende familiewetgeving, is een brede coalitie ontstaan van divers pluimage. Zelfs traditioneel religieuze groepen vinden de huidige voorstellen te ver gaan. Shirin Ebadi, de Iraanse winnares van de Nobelprijs voor de Vrede, heeft de wetsontwerpen streng veroordeeld als een ‘morele corruptie'. Internationale vrouwengroepen roepen de Iraanse regering op de VN-richtlijnen tegen discriminatie van vrouwen toe te passen en willen de druk op de ketel houden.

Websites

Klik hier voor Campagne om een miljoen handtekeningen te verzamelen tégen de discriminerende familiewetgeving

klik hier voor Women's United Nations Report Network (WUNRN)

klik hier voor Iran Women Solidarity

Nieuw Iran landenboek van Sharog Heshmat Manesh en Nies Medema, 130 p. met foto's plus uitvouwbare overzichtskaart.
Klik hier voor meer informatie en bestellen - de landenboeken zijn alfabetisch gerangschikt

Regio's: 
Landen: 

Lees ook

Solidariteit met Iraanse vakbondsleider Mansour Osanloo

Mansour Osanloo, de Iraanse vakbondsleider die sinds 10 juli 2007 voor de derde keer in de gevangenis zit, is internationaal uitgegroeid tot het symbool van verzet van de Iraanse werknemers tegen het gebrek aan vakbondsvrijheid in hun land. De Internationale Federatie van Transportarbeiders (ITF) heeft haar internationale actieweek (Organising Globally - Building Union Power, 15 tot 21 oktober) volledig in het teken gesteld van solidariteit met de Iraanse vakbondsmensen. Want naast Osanloo zitten nog twee andere vakbondsleiders, Ebrahim Madadi (buschauffeurs) en Mahmoud Salehi (bakkersbond), in de gevangenis vanwege hun onafhankelijk vakbondswerk.

Pro-interventielobby trekt maar geen lessen uit Irak: Iran, Soedan,...

De recente uitspraken over Iran van de Franse minister van Buitenlandse Zaken, Bernard Kouchner, klonken als een regelrechte oorlogsdreiging aan het adres van Teheran. De reacties in het Midden-Oosten waren unaniem zeer negatief, uitgezonderd van Israël, het enige land in de regio dat over kernwapens beschikt. Zelfs een oorlog van enkele Europese landen zonder instemming van de VN-Veiligheidsraad zou te overwegen zijn, vindt Kouchner, om koste wat het kost te voorkomen dat Iran ooit over een atoomwapen zou beschikken. Wie nog geloofde dat dergelijke gevaarlijke onzin alleen maar uit het brein van een Amerikaanse neocon kan ontspruiten, moet dringend zijn mening herzien.