Of Trump al dan niet meedoet met het klimaatakkoord, is niet het belangrijkste. Wel dat de zekerheid van een stabiele klimaatomgeving voltooid verleden tijd is, en dat al wie vooruitkijkt bliksemsnel een klimaatbestendige economie uitbouwt.
Overheden moeten hun inwoners vertellen
tegen hoeveel zeespiegelstijging
hun woningen zullen worden beschermd
Het klimaatakkoord van Parijs uit 2015 mocht dan wel als een puike politieke prestatie worden ervaren, ten gronde heeft dat akkoord weinig om het lijf. De doelstelling van maximaal 2° - en liefst slechts 1,5°- opwarming is bevestigd, en vrijwillige inspanningen moeten daarvoor zorgen.
Dat men uiteindelijk toch bij die vrijwilligheid uitkwam, en tal van landen niet al veel vroeger resoluut kozen voor drastische unilaterale klimaatinspanningen, betekende een verlies van vele jaren. Daarom is in de echte wereld de 1,5° opwarming uit het akkoord volstrekt illusoir. Zoveel éénstemmigheid stimuleert misschien even een goed gevoel, maar is voor de rest schone schijn. Zelfs de 2° blijft buiten bereik als we, globaal genomen, verder doen zoals we bezig zijn. Op basis van de toegezegde vrijwillige inspanningen mogen we al blij zijn als de wijzer niet merkelijk hoger dan 3° eindigt.
Of Trump al dan niet meedoet met dat akkoord, maakt heus niet veel verschil uit. Want als de wereld dadelijk haar noodzakelijke klimaatbestendige economie ultrasnel moet uitbouwen, hebben we niets aan een notoire dwarsligger. Dan is het maar goed dat de VS een federale democratie is waarin andere bondgenoten te vinden zijn.
We zullen ook niets hebben aan de al even notoire non-politiek waarvoor België en zijn deelgebieden model staat: kernuitstap ja – neen – weet niet, steun hernieuwbare energie neen – ja – toch niet – beetje – anders, idem voor de weigering om klimaatcoherente keuzes uit te rollen voor mobiliteit, ruimtelijke ordening, (auto)fiscaliteit enzovoort.
Nochtans is de rustige zekerheid van een stabiele omgeving – en zeker klimaatomgeving - voltooid verleden tijd is. Zowat elke dag maken bv. de snelle evoluties op Antarctica dat duidelijk. Eind mei is de scheur in de Larsen C ijsplaat nog eens 16 kilometer langer. Een ijsberg met een oppervlakte van zowat twee provincies is in de maak. De jongste decennia beleven we de snelle terugtrekking, verkleining en zelfs verdwijning van meer dan tien reusachtige ijsplaten.
De stijgende temperatuur op aarde zal onafwendbaar ook de ijsmassa’s op Antarctica en, nog daarvoor, op Groenland instabiel maken en deels, of zelfs grotendeels, in de oceanen doen belanden. Dan meten we de stijgende zeespiegel niet langer in centimeters of decimeter, maar in meters, vele meters. Nu al zouden overheden moeten worden verplicht om hun inwoners in laaggelegen gebieden te vertellen tegen welke stijging van de zeespiegel hun woongebieden zijn bestand of zullen worden beschermd: twee meter? Zeven meter? Twintig meter?
Vergeet Trump. Iedereen moet vooral de eigen verantwoordelijkheid opnemen om het klimaatalarm te keren. Want het grootste probleem is dat er geen gevoel van dringendheid heerst over de noodzakelijke transitie richting duurzame economie, al helemaal niet bij ons. Nochtans hebben zeker de lage landen geen enkel excuus… al was het maar omdat ze eerst onder water lopen. De tijd is niet veraf dat laaggelegen gebieden internationaal minder zullen meetellen - en laaggelegen landen straks al helemaal niet - omdat ze toch voor een groot stuk op verdwijnen staan… Tegelijk gaat het dikwijls om de meest bevolkte en economisch meest actieve gebieden: hun gezamenlijke alternatief is dat ze zich bliksemsnel ombouwen tot de meest duurzame economieën nu dat nog relatief gemakkelijk kan.
Dirk Barrez
De auteur is hoofdredacteur van PALA.be. Zijn recentste boeken zijn TRANSITIE. Onze welvaart van morgen en Coöperaties. Hoe heroveren we de economie?
Bron
BBC artikel - Antarctic ice crack takes major turn
Lees ook
Hoe keren we het klimaatalarm?
Hoe hoog kan het water stijgen door klimaatverandering?
Na de klimaattop, enkele feiten om aan de bedwelming te ontsnappen
Waar halen we onze energie? De verst gevorderde transitie
Uw doordachte reacties zijn heel welkom op het emailadres infoATpala.be
Overname van dit artikel toegelaten voor niet-commerciële en niet-gesubsidieerde organisaties met vermelding van auteur en bron, met weblink. Wij vernemen het graag | Commerciële en/of gesubsidieerde organisaties nemen voor publicatie contact op met info@pala.be
Tot het einde gelezen? En het artikel gewaardeerd?
Dan kan Pala misschien op uw steun rekenen.
We verwelkomen u graag als steungever - klik hier
Een goed artikel? Interessant nieuws? Schenk vrienden, familie, kennissen of collega’s een gratis abonnement, dan hoeven ze Pala nooit te missen. Gebruik daarvoor het geschenkabonneeformulier – klik hier