Accueil

Slechte globalisering is ramp voor samenleving en planeet

11 politieke dwaasheden | 2 Slechte globalisering

POLITIEKE DWAASHEDEN 2

Al ruim vier decennia lossen politici het stuur van de economie ten voordele van marktwerking en privébedrijven. Die leveren nuttige prestaties maar zijn ongeschikt om sociale rechtvaardigheid te realiseren en het milieu te vrijwaren.

Deze bijdrage is gebaseerd op
11 politieke dwaasheden, p.13-15,
meer info en bestellen klik hier

Slechte globalisering maakt dat Afrikaanse boeren verhongeren of moeten migreren, oerwouden verloren gaan van Brazilië tot Indonesië, de middenklassen in de VS en elders hun inkomens zien dalen, de oceanen bulken van plastic, werk en inkomen voor vele mensen fragiel en ontoereikend zijn, dieren en planten razendsnel verdwijnen, burn-out oprukt en de politiek geloofwaardigheid verspeelt. Onmacht en boosheid zijn er lang niet alleen bij klimaatbetogers of gele hesjes.

Giftige politieke erfenis: de wereld op zijn kop

Vooral sinds 1980 tekent de politiek afwezig. Regels afschaffen is het nieuwe geloof. Maar dan geldt het recht van de sterkste. Multinationals jagen overal op de goedkoopste arbeid en kijken niet om naar milieuschade. Geld, goederen en diensten hebben rechten die internationaal afdwingbaar zijn terwijl de rechten van mensen en milieu veel minder of niet wereldwijd afdwingbaar zijn, of zelfs niet bestaan. Politici maken dat de economie en de markten in de mondiale champions league kunnen spelen terwijl zijzelf nationaal spelen, een beetje Europees en amper mondiaal. Zo zetten ze zichzelf buitenspel. Deze absurde situatie is de wereld op zijn kop.

Geheim van de welvaartsstaat vergeten

Generaties politici presteren barslecht, vergeten het geheim van de welvaartsstaat, dringen de armoede niet verder terug en laten ze oprukken in de middenklassen. Ze verzuimen om de economische globalisering sociaal én ecologisch bij te sturen op internationaal vlak, om het samenspel tussen samenleving, economie en planeet zo te boetseren dat iedereen er wel bij vaart en zonder de Aarde geweld aan te doen. Die globalisering vol ravages is een onaanvaardbare abdicatie van de politiek.

Dirk Barrez
Hoofdredacteur Pala en auteur

Over slechte globalisering en de noodzaak om de welvaartsstaat te internationaliseren, lees meer in het nieuwe Pala boek 11 politieke dwaasheden. 50 jaar schuldig verzuim van onze politici – slechts € 8 inclusief verzending - info en bestellen klik hier
Over de noodzakelijke transities, lees meer in Transitie. Onze welvaart van morgen – slechts € 17 i.p.v. 19,95 inclusief verzending

Lees ook de andere bijdragen van de artikelreeks POLITIEKE DWAASHEDEN

Te vinden in het Pala woordenboek
andersglobalisme | arbeid | armoede | deregulering | ecologisch deficit | globalisering | liberalisering | privatisering

Aanvullende Pala artikels, vooral gebaseerd op de boeken Ik wil niet sterven en De antwoorden van het antiglobalisme
Globalisering, wat is dat nu?
Het gezicht van de globalisering
Als we goed willen leven, moeten we onze economie leren sturen

Uw doordachte reacties zijn welkom op het emailadres infoATpala.be

Overname van dit artikel toegelaten voor niet-commerciële en niet-gesubsidieerde organisaties met vermelding van auteur en bron, met weblink. Wij vernemen het graag | Commerciële en/of gesubsidieerde organisaties nemen voor publicatie contact op met info@pala.be

Tot het einde gelezen? En het artikel gewaardeerd?
Dan kan Pala misschien op uw steun rekenen: uw gift is welkom
op rekeningnummer BE66 5230 4091 1443 van Pala vzw – Leuven.
Of we verwelkomen u graag als vaste steungever - klik hier

Een goed artikel? Interessant nieuws? Neem een gratis abonnement op de Pala nieuwsbrief (maximaal 2 maal per maand), dan hoeft u geen enkel artikel te missen. Gebruik daarvoor het inschrijvingsformulierklik hier

Regio's: 

Lees ook

BOEK - VAN EILAND TOT WERELD. Appèl voor een menselijke samenleving

klik hier om het boek te bestellen

Van overal reizen afgevaardigden naar het eiland Pala om het verhaal en het programma van de goede samenleving te schrijven, met een economie die eindelijk van ons is, die de aarde geen geweld aandoet en waarvan de welvaart eerlijk verdeeld raakt, met mondiale sociale zekerheid en een aardegebruiksrecht voor iedereen.

Aan al wie beweert dat het nastreven van utopieën gevaarlijk is, antwoorden we: ‘Hadden we dan geen welvaartstaten moeten afdwingen? Of geen gelijke rechten voor man en vrouw? Wij hebben de vrijheid om ons leven te verbeteren.’

Dit boek doorbreekt de crisis van de verbeelding en ziet wel alternatieven. De auteur durft opnieuw de grote verhalen brengen.