Na zijn bezoek aan de VS is de Chinese president Hu Jintao deze week op rondreis in Afrika. Dit duidt op het groeiende belang van de Chinese investeringen in en handel met het continent. Hu’s bezoek start in Marokko en brengt hem vervolgens naar Nigeria en Kenia. Eerder dit jaar bracht minister van Buitenlandse Zaken, Li Zhaoxing, al een charmebezoek aan Afrika. Met enkele landen werd toen een ‘strategisch partnerschap’ gesloten. De expanderende Chinese economie is dringend op zoek naar grondstoffen en vooral olie. Afrikaanse regeringen kunnen de Chinese investeringen maar al te goed gebruiken om hun slabbakkende economie op te krikken. In tegenstelling tot sommige westerse landen voelt China zich daarbij niet gehinderd door ethische of ecologische kwesties zoals schendingen van mensenrechten en roofbouw. Mensenrechtenorganisaties waarschuwen dat de Chinese handelsdrift het nog moeilijker zal maken om notoire corrupte regimes onder druk te zetten. Soedan is bijvoorbeeld al enkele jaren de belangrijkste Afrikaanse olieleverancier aan China. Beijing weigerde totnogtoe in de VN-Veiligheidsraad in te stemmen met sancties tegen Soedan over de kwestie Darfur. Ook met Zimbabwe en Angola doet China graag zaken. Chinese firma’s halen het ene contract na het andere binnen voor het herstel van de Angolese infrastructuur. In Nigeria wist de Chinese nationale oliemaatschappij begin april een nieuw oliecontract in de wacht te slepen. De laatste vijf jaar is het handelsvolume tussen China en Afrika verviervoudigd.
Bezoek president Hu Jintao bekroning Chinese handelsexpansie in Afrika
Lees ook
Web-TV - Het leven in een Chinese textielfabriek
China is meer en meer de fabriek van de wereld. Chinees textiel verovert de hele wereld wat veel werkloosheid veroorzaakt, vooral in ontwikkelingslanden.
Mexicaanse exporteconomie botst op China
Economisch ontwikkelen via export of via de binnenlandse markt, het is een bijna ‘eeuwige' discussie. De dramatische Mexicaanse ervaring van de jongste decennia stemt tot veel nadenken.
Vele jaren lang mikte Mexico op de ontwikkeling van de eigen economie om meer welvaart te creëren. Tot de ommezwaai van twintig jaar geleden de deuren opende voor de wereldeconomie: handel en investeringen werden vrijgemaakt, geliberaliseerd zoals dat heet. Het land wilde vooral zijn voordeel doen met een vrije toegang tot de grootste economie in de wereld, die van de Verenigde Staten. Hoeksteen van die exportgerichte keuze is de Noord-Amerikaanse Vrijhandelsorganisatie die de VS, Canada en Mexico vormden in 1994.
China: waar is de harmonie gebleven?
In Mao's China was in principe iedereen gelijk. In feite waren de partijbazen met hun privileges beter af, en hadden ook de stedelingen het beter. In het China van Deng Xiaoping begon de kloof tussen arm en rijk, boeren en stedelingen, minderheden en Han-Chinezen snel te groeien. In het China van Jiang Zemin keerde de oude klassenmaatschappij helemaal terug, met tussen de rijken en de armen een vanuit het niets opgekomen middenklasse. In het huidige China is de kans op een sociale explosie zo groot geworden dat de communistische partij Confucius' ideaal over de harmonieuze samenleving heeft omhelsd. De erkenning van het gebrek aan harmonie had niet duidelijker kunnen zijn.
India wil dreigend invloedverlies in Afrika keren
Twee jaar nadat grote concurrent China een topontmoeting met Afrikaanse leiders organiseerde, was het vorige week de beurt aan India om de banden met Afrika nauwer aan te halen.
De allereerste India-Africa Forum Summit van 8 en 9 april in New Delhi kwam er in de eerste plaats omdat het Indiase bedrijfsleven beseft dat het zonder extra inspanningen de concurrentieslag met China aan het verliezen is in de wereldwijde zoektocht naar grondstoffen en energiebronnen. De handel tussen India en Afrika is de laatste vier jaar fors toegenomen tot 30 miljard dollar of goed voor ruim 8 procent van de totale Indiase buitenlandse handel, maar dat is toch nog maar net de helft van het Chinese handelsverkeer met Afrika.
- ‹ vorige
- 4 of 133
- volgende ›