In al onze landen is er groeiende welvaart maar de verdeling daarvan is ongelijk, de werknemers krijgen er steeds minder van. Dat stellen de vakbonden vast van België, Nederland, Duitsland, Frankrijk en Luxemburg die samenkomen in de Groep van Doorn. Ze zien ook veel te weinig creatie van goede jobs en te weinig vormingsinspanningen, en aan de andere kant wel een stijging van het aantal lageloonjobs en meer nog van de vergoedingen voor topmanagers.
Wat dan wel? De vakbonden zien het minimumloon als een efficiënt wapen om de neerwaartse loonspiraal tegen te gaan en om mensen voldoende te laten verdienen om fatsoenlijk te kunnen leven. Een kenniseconomie voorspiegelen is mooi, maar dan moeten bedrijven wel meer investeren in de vorming van hun werknemers. En topmanagers moeten hun inkomen niet sneller zien stijgen dan dat van de werknemers.
Samen sterk, dat geldt niet enkel voor de Europese vakbonden, in een globaliserende economie geldt dat evenzeer voor de twee grote wereldvakbonden. Eind oktober ontbinden het IVVV (Internationaal Verbond van Vrije Vakbonden) en het WVA (Wereldverbond van de Arbeid) zich om begin november een nieuwe internationale vakbondsorganisatie te stichten.
