Home

nieuwe website FAO - IAO Voedsel, Landbouw en Waardig Werk

Niet te lang treuren over de mislukte voedseltop. Daarom nog dit extra bericht in wat bijna een thema ‘katern' is binnen deze Pala.

De Wereld Landbouw- en Voedselorganisatie en de Internationale Arbeidsorganisatie tonen alvast de weg van meer internationale samenwerking. Eind vorige week hebben ze hun gezamenlijke website gelanceerd: Voedsel, Landbouw en Waardig Werk.

Het is goed om weten dat de grote meerderheid van de anderhalf miljard arme en/of hongerige mensen op onze planeet op het platteland woont.

Als we er in slagen hen eerlijk betaald en waardig werk te garanderen of voor hen te creëren, zet de wereld reuzenstappen in de goede richting.

Extra kwetsbaar lijken in vele gevallen de landarbeiders - ze zijn in totaal met vierhonderdvijftig miljoen -  die heel zwaar worden getroffen door werkloosheid, armoede, honger, vroegtijdige sterfte, ongevallen, ziekte. Eigenlijk zijn zowat al hun essentiële mensenrechten geschonden.

Websites

Klik hier voor nieuwe website FAO-IAO: Voedsel, Landbouw en Waardig Werk

Klik hier voor Internationaal Netwerk voor Voedselsoevereiniteit

Regio's: 

Lees ook

Leeggeschepte visgronden. Brengt MSC-label raad?

Dertig miljoen vissers telt de wereld, en de jongste jaren lukt het hen minder makkelijk om het aanbod van vis op peil te houden. De eigenlijke visvangsten nemen qua volume af. Het is de sterk groeiende viskweek die dat gat moet vullen.

Uit de meeste zeeën en oceanen wordt al een paar decennia meer vis gehaald dan ze kunnen verdragen. Een visvangst van bijna honderd miljoen ton, zoals die van 2000, zou het maximum zijn. De opbrengst per persoon kan dus niet anders dan afnemen. We vissen té veel op wel zeventig procent van de visbestanden. Zo denkt alvast de Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) van de Verenigde Naties erover.

BOEK - VAN EILAND TOT WERELD. Appèl voor een menselijke samenleving

klik hier om het boek te bestellen

Van overal reizen afgevaardigden naar het eiland Pala om het verhaal en het programma van de goede samenleving te schrijven, met een economie die eindelijk van ons is, die de aarde geen geweld aandoet en waarvan de welvaart eerlijk verdeeld raakt, met mondiale sociale zekerheid en een aardegebruiksrecht voor iedereen.

Aan al wie beweert dat het nastreven van utopieën gevaarlijk is, antwoorden we: ‘Hadden we dan geen welvaartstaten moeten afdwingen? Of geen gelijke rechten voor man en vrouw? Wij hebben de vrijheid om ons leven te verbeteren.’

Dit boek doorbreekt de crisis van de verbeelding en ziet wel alternatieven. De auteur durft opnieuw de grote verhalen brengen.