Home

Pro-interventielobby trekt maar geen lessen uit Irak: Iran, Soedan,...

De recente uitspraken over Iran van de Franse minister van Buitenlandse Zaken, Bernard Kouchner, klonken als een regelrechte oorlogsdreiging aan het adres van Teheran. De reacties in het Midden-Oosten waren unaniem zeer negatief, uitgezonderd van Israël, het enige land in de regio dat over kernwapens beschikt. Zelfs een oorlog van enkele Europese landen zonder instemming van de VN-Veiligheidsraad zou te overwegen zijn, vindt Kouchner, om koste wat het kost te voorkomen dat Iran ooit over een atoomwapen zou beschikken. Wie nog geloofde dat dergelijke gevaarlijke onzin alleen maar uit het brein van een Amerikaanse neocon kan ontspruiten, moet dringend zijn mening herzien. Volgens David Chandler, hoogleraar Internationale Relaties aan de University of Westminster, is het discours promilitaire interventie wereldwijd aan een opleving bezig ondanks de manifeste voorbeelden van mislukkingen van de militaire aanpak van crises zoals we dagelijks in Irak en Afghanistan kunnen meemaken. Chandler noemt Kouchner momenteel zowat de ‘gevaarlijkste man van Europa'. Zijn uitspraken getuigen van een ontstellend gebrek aan verantwoordelijkheidszin, want als puntje bij paaltje komt en er zou écht een oorlog met Teheran uitbreken, beschikken alleen de VS over voldoende capaciteit om die te leiden. Terwijl de Amerikaanse legerleiding zich ernstig begint te bezinnen hoe ze haar troepen zonder al te veel kleerscheuren kan weghalen uit het Iraakse wespennest. De Belgische vredesorganisatie ‘Vrede' vraagt dat de Belgische diplomatie zich uitdrukkelijk distantieert van de Franse oorlogstaal. Dergelijke taal is in strijd met het VN-Handvest dat stelt dat de leden zich onthouden van bedreiging met of het gebruik van geweld tegen de territoriale integriteit of de politieke onafhankelijkheid van een staat. Bovendien lopen de onderhandelingen tussen Iran en het Internationaal Atoomagentschap over de ontwikkeling van een Iraans atoomprogramma nog steeds verder. Mohamed El Baradei, hoofd van het agentschap, zal in november zijn rapport voorstellen. Waarom voert de Franse regering de confrontatie onnodig op met nog meer destabilisering tot gevolg? Blijkbaar weigeren een aantal politieke leiders lessen te trekken uit de voorbeelden waaruit telkens opnieuw blijkt dat oorlog geen oplossing, maar een probleem vormt, stelt Vrede.
Maar ook in de kwestie-Darfour (Soedan) komt het pleidooi voor een ‘krachtdadige' humanitaire interventie soms uit onverwachte hoek. Eind augustus pleitte kersvers Kamerlid Wouter De Vriendt (Groen!) voor een stevig Belgisch engagement in de EU-missie naar Tsjaad. Een radicale inkrimping van het defensiebudget zou zelfs ‘ronduit immoreel' zijn, luidde het. In een reactie hierop stelt Vredesactie dat "er geen simpele oplossingen bestaan voor uiterst complexe crises zoals Darfour. Soldaten worden sneller een deel van het probleem dan van de oplossing".

David Chandler

Opiniestuk van David Chandler op Spiked

France slammed by Iran after minister warns of war

Mick Hume's kritiek op interventielobby voor Darfour in Soedan

Standpunt van Vrede vzw over Franse oorlogsdreiging tegen Iran

‘Bedenkingen bij een aangekondigde interventie' van Vredesactie vzw

Standpunt Wouter De Vriendt (Groen!) over Darfour-Tsjaad

VS-slachtoffers in Irak-oorlog

Landen: 

Lees ook

Conflicten in Tsjaad en Darfour houden elkaar in de greep

Na Kenia is weer een ander Afrikaans land in de greep van geweld: Tsjaad. Dat het regime van president Idriss Deby steeds meer onder druk komt te staan van allerlei rebellenbewegingen is voor niemand een verrassing. Al in april 2006 scheelde het maar een haartje of Deby had het onderspit moeten delven. Toen kwamen de Franse troepen - die permanent in het Centraal-Afrikaanse land gelegerd zijn - hem ter hulp. Sindsdien is het nooit helemaal rustig geworden in het oosten van het uitgestrekte land waar ook honderdduizenden vluchtelingen uit Darfour in kampen zitten. Bovendien is het straatarme Tsjaad een producent geworden van olie.