Op 30 augustus 1999 koos de bevolking van het kleine Oost-Timor in een VN-referendum massaal voor onafhankelijkheid. Dat gebeurde na een moeizame strijd tegen de Indonesische bezettingsmacht, die sinds het einde van de Portugese koloniale tijd (1975) het oostelijke deel van het eiland Timor onder controle hield. Direct na het bekend worden van de uitslag, trokken elementen van het Indonesische leger, gesteund door lokale milities al plunderend en moordend door de straten van de hoofdstad Dili. De VN evacueerden al hun personeel en lieten de bevolking aan hun lot over. Driekwart van de bevolking sloeg op de vlucht of werd gedwongen gedeporteerd naar het Indonesische West-Timor. Zeker tweeduizend mensen kwamen om. De opstandelingen vernietigden bijna de hele infrastructuur. Pas in 2002 werd Oost-Timor onder de officiële naam Timor-Leste een onafhankelijke staat. Maar daarmee waren de problemen van corruptie en politieke instabiliteit beslist niet van de baan. In april 2006 kwam het tot zware rellen nadat muitende soldaten probeerden de macht te grijpen en vorig jaar februari werd president José Ramos-Horta zwaar gewond bij een mislukte aanslag. Telkens volgden interventies van het Australische leger om de rust te herstellen.
Tien jaar na het historische referendum kwamen vorige week activisten uit 18 landen en vijf continenten opnieuw samen in de hoofdstad Dili in een driedaagse conferentie. De bedoeling was om hun solidariteit te betuigen met de Oost-Timorese bevolking en de gevolgen van de Waarheids- en Verzoeningscommissie (CAVR) te evalueren. Want armoede blijft het probleem bij uitstek van de grote meerderheid van de bevolking. Straffeloosheid, corruptie en economische ongelijkheid zijn niet verdwenen met het uitroepen van de onafhankelijkheid. Daarin ligt de belangrijkste oorzaak van de politieke instabiliteit van het kleine land. De deelnemers aan de conferentie Strengthening Solidarity: The Struggle for Justice Continues legden ook verbanden met andere conflictgebieden in de wereld waar de strijd voor het recht op zelfbeschikking nog niet is beslecht zoals de Westelijke Sahara, West-Papua of de conflicten in Sri Lanka en de militaire dictatuur in Birma. De slachtoffers van jarenlange repressie onder Indonesisch bewind moeten een schadevergoeding krijgen en de vluchtelingen moeten kunnen terugkeren naar hun oorspronkelijke woonplaatsen. (JVC)
Klik voor Oost-Timor op Wikipedia
Klik voor de blog Timor-Leste
Klik voor artikel op website Trócaire (Ierland)
