De Congolezen zijn de laatste jaren wel wat gewoon, maar de zware gevechten tussen Kabila- en Bemba-getrouwe militairen die Kinshasa drie dagen lang in de ban hielden en officieel 23 mensenlevens eisten, voorspellen weinig goeds. Die bloedige incidenten, die uitbraken nog voor de Onafhankelijke Verkiezingscommissie (CEI) de uitslag van de presidentsverkiezingen op zondag 20 augustus openbaar maakte, kunnen een voorteken zijn van veel erger, schrijft VRT-radiojournalist en Afrika-kenner Guy Poppe in een analysestuk. Beide titanen die het op 29 oktober in de tweede ronde tegen elkaar moeten opnemen, hebben hun plaats in de hedendaagse Congolese geschiedenis te danken aan het gebruik van militair geweld. Joseph Kabila trad na de moord op zijn vader in 2001 in diens voetsporen als president van de al te lang aanslepende ‘overgangsregering’ en kon zich dankzij de steun van de VS en de EU het imago aanmeten van ‘vredesstichter’. Hij scoorde dan ook bijzonder goed in het oosten van het land, precies in de gebieden die het ergst te lijden hebben gehad van de oorlog. Maar in het westen, en vooral in de hoofdstad Kinshasa, moest hij de duimen leggen voor Jean-Pierre Bemba, die nog fortuin had gemaakt onder Mobutu en als ‘krijgsheer’ is aangeklaagd voor oorlogsmisdaden. “Het gebruik van militair geweld past in Bemba’s uitgedokterde politieke strategie”, schrijft Poppe. “Het gros van de Congolezen, die op 30 juli hun kans gegrepen hebben om hun land zijn historisch moment te gunnen, staat weer maar eens buitenspel. En waar is de scheidsrechter, die de deelnemers aan het spel de regels op kan leggen?”
Het volledige artikel van Guy Poppe (Uitpers nr. 78, sep.2006) op de Uitpers-website:
http://www.uitpers.be/
Alle uitslagen van de verkiezingen in Congo op de CEI-site: http://www.cei-rdc.cd/