Home

VN-Veiligheidsraad erkent verkrachting als oorlogswapen

Vorige week woensdag heeft de VN-Veiligheidsraad in New York unaniem een resolutie goedgekeurd die voor het eerst duidelijk stelt dat verkrachting kan worden gebruikt als oorlogswapen en een bedreiging is voor de internationale veiligheid. Diegenen die er zich aan schuldig maken, kunnen worden veroordeeld voor oorlogsmisdaden. Mensenrechtenorganisaties noemden de resolutie van historisch belang.

Vrouwen en meisjes worden al heel lang seksueel misbruikt in oorlogen en gewapende conflicten, maar de laatste jaren is het probleem van systematische verkrachting als oorlogswapen duidelijk toegenomen. In de jaren negentig was het fenomeen opgedoken bij de etnische zuiveringen in diverse delen van ex-Joegoslavië, maar vooral in een aantal Afrikaanse landen heeft verkrachting en seksuele verminking van tegenstanders enorme proporties aangenomen.

De resolutie omschrijft seksueel geweld als een oorlogswapen dat dient om de tegenstander te vernederen, te domineren, angst aan te jagen en zelfs met het doel de burgerbevolking te verdrijven uit een bepaald gebied. VN-secretaris-generaal Ban Ki-moon zei dat deze stille oorlog tegen vrouwen en meisjes de aandacht vereist van de hoogste gezagsdragers ter wereld. Aan de straffeloosheid kan maar een einde komen als er effectief wordt opgetreden tegen al wie zich schuldig maakt aan seksuele terreur, zowel aan de kant van regeringslegers als bij de gewapende milities.

De toestand is momenteel bijzonder schrijnend in het oosten van Congo (Kivu-provincies en Ituri) waar volgens recente rapporten elke dag gemiddeld 40 vrouwen het slachtoffer worden van verkrachting als oorlogswapen. Dit leidt tot een totale ontwrichting van de hele samenleving omdat de vrouwelijke slachtoffers meestal door hun familie worden verstoten en geen normaal leven meer kunnen leiden. Bovendien maakten ook VN-blauwhelmen van de MONUC-vredesmacht zich schuldig aan verkrachtingen en gedwongen prostitutie in het oosten van Congo. Tegen enkele militairen lopen rechtszaken in de landen die hen uitstuurden, maar de VN als zodanig kan hier weinig tegen doen. (JVC)

Weblinks

 Klik hier voor VN-Veiligheidsraad Resolutie 1820 van 19 juni 2008

klik hier voor Women's News Network Rape as war tactic

klik hier voor SOS Stop Seksuele Terreur in Oost-Congo (solidariteitscampagne)

Regio's: 

Lees ook

Strijd tegen straffeloosheid als voorwaarde voor duurzame vrede in Centraal-Afrika

Officieel heerst er vrede in de regio van de Grote Meren. Congo hield vorig jaar verkiezingen na een turbulente periode van tien jaar waarbij naar schatting vier miljoen mensen omkwamen. De Burundezen hadden al een jaar eerder een moeizame overgangsperiode afgesloten met verkiezingen. En Rwanda experimenteert met het gacaca-systeem voor de berechting van duizenden genocideverdachten. Maar iedereen weet dat de vrede in de regio heel broos is. In het oosten van Congo gaat het de laatste weken veeleer de verkeerde kant uit. Kan de strijd tegen de straffeloosheid van oorlogsmisdaden een voldoende voorwaarde scheppen voor een duurzame vrede?

Doet strijd om olie oorlog in de Grote Meren opnieuw ontbranden?

Het oosten van Congo is ook na de ondertekening van de vredesakkoorden, die een einde moesten maken aan een oorlog die vier miljoen mensen het leven heeft gekost, nooit helemaal zonder gewapende conflicten geweest. Meestal draait het om de illegale exploitatie van de enorme bodemrijkdommen, gecombineerd met onopgeloste etnische spanningen. De laatste tijd ziet het ernaar uit dat olie een bijkomende factor in het brute machtsspel wordt. Sinds de olieprospecties in het Albertmeer, op de grens tussen Congo en Oeganda, hebben aangetoond dat er een voorraad van ongeveer één miljard vaten op exploitatie ligt te wachten, zijn aan beide kanten van de grens al doden gevallen, zowel burgers als militairen.