Home

Zelfs mét hoge groeicijfers zal Afrika Millenniumdoelstellingen niet halen

De Afrikaanse Ontwikkelingsbank (AfDB) en de OESO pakten onlangs in een gemeenschappelijk rapport uit met hoge economische groeicijfers voor het Afrikaanse continent. De voorbije zes jaar groeide het BNP er gemiddeld met 5 procent per jaar en voor 2007 wordt zelfs een cijfer van 6 procent verwacht. Dit zijn zondermeer de hoogste groeicijfers van de afgelopen decennia. Vooral de sterk toegenomen vraag naar olie en andere minerale grondstoffen zorgden voor extra investeringen, maar ook de landbouwsector deed het in een aantal landen verrassend goed. Toch zullen deze cijfers niet volstaan om de eerste Millenniumdoelstelling (de halvering van de extreme armoede tegen 2015) te halen, zei Louis Kasekende, hoofdeconoom van de AfDB op een persconferentie in Shangai. Daartoe zou een jaarlijks volgehouden groei van minstens 7 of 8 procent nodig zijn. Uit het OESO-rapport ‘African Economic Outlook 2007’ blijkt dat de vier grootste economieën van Afrika (Zuid-Afrika, Algerije, Nigeria en Egypte) samen goed zijn voor de helft van het BNP van het hele continent en één derde van de bevolking vertegenwoordigen. Zij lieten een gemiddelde groei noteren van 5,1 procent. De grootste groeiers zijn overduidelijk de olie-exporterende landen die konden profiteren van de fors stijgende vraag op de wereldmarkt. Angola (combinatie van nieuwe rijke olievelden én diamanten) zal dit jaar waarschijnlijk een groei kennen van 27 procent, het dubbele van vorig jaar. Evenmin verrassend is het negatieve cijfer (-5%) voor Zimbabwe. Een opvallend succesverhaal is Marokko dat dankzij het herstel van de landbouw - na een periode van grote droogte - een groeicijfer van 7,3 procent laat noteren. Ook de Oegandese en Tanzaniaanse landbouwsector deden het goed. Het OESO-rapport besteedt ook aandacht aan de evolutie van de toegang tot drinkbaar water. De vooruitgang die er onmiskenbaar is, zal echter niet volstaan om aan de toenemende noden te beantwoorden, zodat ook op dit terrein de Millenniumdoelstelling niet zal worden gehaald zonder extra middelen. Die doelstellingen krijgen zelf veel kritiek te verduren omdat ze onvoldoende een breuk met een nefast economisch beleid zouden betekenen. De Britse journalist Daniel Ben-Ami gelooft er daarom niet meer in. Hij rekent af met ’Poor Story’, het boek van Giles Bolton, de voormalige Britse topambtenaar van het ministerie van Ontwikkelingssamenwerking.

OESO African Economic Outlook 2007
http://www.oecd.org/document/22/0,2340,en_2649_201185_38561046_1_1_1_1,00.html
Jaarvergadering van de Afrikaanse Ontwikkelingsbank (AfDB)
http://www.afdb.org/portal/page?_pageid=473,1&_dad=portal&_schema=PORTAL
http://allafrica.com/stories/200705140005.html
World Economic Forum Africa Meeting in Kaapstad
http://allafrica.com/stories/200705230001.html
‘Playing a dirty trick on Africa’, commentaarstuk van Daniel Ben-Ami op Spiked
http://www.spiked-online.com/index.php?/site/reviewofbooks_article/3367/
Giles Bolton, ‘Poor Story: An Insider Uncovers How Globalization and Good Intentions Have Failed the World’s Poor’ (uitgeverij Ebury)

Regio's: 
Thema: 

Lees ook

Visies op de toekomst van Afrika

In het kader van Amsterdam Wereldboekenstad organiseert het Nederlandse Tropenmuseum op 15 mei een lezingenmiddag met debat over ‘visies op de ontwikkeling van Afrika'. Auteur, dichter en bezieler van de Afrikaanse romanreeks ‘In de Knipscheer', Jan Kees van de Werk, presenteert er zijn kijk op Afrikaanse vraagstukken en oplossingen. Van de Werk geeft in zijn nieuwste boek Sahara, stad en savanne zijn persoonlijke indrukken weer tijdens een maandenlange reis door zijn geliefde West-Afrikaanse landen Mali en Niger. Landen van dichters en koraspelers, nomaden, grote afstanden, droogte, slechte en stoffige wegen, en conflicten met de Toeareg-bevolking. Vraagstukken over de zin en onzin van ontwikkelingshulp gaat hij daarbij beslist niet uit de weg.

EU-Afrikaanse top van Lissabon kwam veel te laat

Ruim zeven jaar na de allereerste topontmoeting van staatshoofden en regeringsleiders van de Europese Unie en Afrika (Cairo 2000) had het Portugese EU-voorzitterschap er alles aan gedaan om van de EU-Afrikatop van 8 en 9 december in Lissabon een succes te maken. Eerste minister José Sócrates sprak zelfs van een historische gebeurtenis in de wederzijdse relaties tussen de twee continenten waarin zijn land een ideale brugfunctie vervult. Maar of de hooggestemde verklaringen over een ‘nieuw strategisch partnerschap' waarin de relatie donor-ontvanger geleidelijk moet vervagen veel zullen uithalen, is de vraag. Algemeen wordt aangevoeld dat deze top veel te laat kwam.