Voor wie zich afvraagt waar vluchtelingen en migranten vandaan zullen blijven komen. Noem één arm land dat de jongste decennia welvarend is geworden door internationale en ontwikkelingssamenwerking? Zo een land is jammer genoeg niet te vinden.
‘Op 19 juni 2000 vindt de Britse douane 58 dode Chinezen
in een vrachtwagen. We vergeten snel.’
De Verenigde Naties bestaan 70 jaar, de ontwikkelingssamenwerking van rijke landen en Europese Unie zowat een halve eeuw. Die internationale politiek is al die tijd totaal onmachtig gebleken in het nastreven van duurzame welvaart voor arme landen. Dat is geen nieuwe vaststelling. Ze verdient echter hernieuwde aandacht in het licht van wat nu een vluchtelingencrisis wordt genoemd.
Hoe zou het anders kunnen, hoe zou het huidige regime van internationale hulp kunnen slagen als er officieel volledige blindheid blijft voor iets wat nochtans manifest en evident is? Waar dictators en oligarchieën het voor het zeggen hebben, van Guatemala tot Argentinië, doorheen heel Afrika, het Midden-Oosten en Azië, en ook in Europa, krijgen mensen en samenlevingen weinig of geen kansen om welvaart voor zichzelf voort te brengen, en al evenmin om een rechtsstaat op te bouwen die hun recht daartoe garandeert. Het is een blindheid die de VN blijft achtervolgen en zal leiden tot de mislukking van haar nieuwe ontwikkelingsdoelen.
Resultaat, deze landen blijven al te arm en mankeren veel welvaartspotentieel, de machthebbers verarmen en bestelen hun burgers, soms vrijwel onbegrensd, en maken hun leven onmenselijk.
In die omstandigheden zien massa’s vooral jonge mensen geen ander alternatief dan weg te trekken, uit heel Midden- en Zuid-Amerika bijna uitsluitend noordwaarts, ook in Afrika vooral noordwaarts, in Europa west- en noordwaarts, in Azië in diverse richtingen. Maar altijd gaat de stroom richting meer welvarende en/of meer democratische landen in de hoop op een beter inkomen en vooral een beter leven.
Het zijn de dictators en de oligarchieën die van tientallen landen vrijwel onuitputtelijke brongebieden maken van vluchtelingen en migranten. Dat is niet nieuw, zo vertellen ook de cijfers. Zo is het wereldwijde aantal vluchtelingen dat zijn toevlucht zoekt in andere landen in 2014 weliswaar stijgend maar toch enkele miljoenen lager dan de 17,4 miljoen van 25 jaar geleden… toen de aarde merkelijk minder menselijke bewoners telde.
Daarom zijn de bijdragen Waar is de mens thuis? Over vluchtelingenstromen en Waar is de mens thuis? Over migratie uit 2006 nog altijd actueel.
Daarom blijft het interessant om te (her)lezen wat al 15 jaar geleden verscheen over vluchtelingen en migranten in het e-boek Ik wil niet sterven aan globalisering. Een misschien verrassende greep daaruit, vooral omdat we blijkbaar snel vergeten:
‘Op 19 juni 2000 vindt de Britse douane in Dover achtenvijftig dode Chinezen in een container op een Nederlandse vrachtwagen.’
‘Geld kan vrij de wereld rondreizen, vluchtelingen zitten gevangen in oorlogszones en zijn bijna nergens welkom.’
‘Vluchtelingen en migranten samengeteld, is zowat tweeënhalf procent van de wereldbevolking in beweging, om en bij de honderdvijftig miljoen mensen hebben hun toevlucht gezocht in een ander land.’
‘Elke dag opnieuw komen in de bus- en treinstations van steden als Sao Paulo en Bombay duizend en meer nieuwelingen aan, recht van het platteland.’
‘De migratiedruk is een feit en daar de ogen voor sluiten kan geen antwoord zijn. Ergens tussen volledig open grenzen en het bouwen van een fort Europa waaruit men alle ‘illegalen’ wil verwijderen, zal Europa een weg moeten vinden om met de migratiedruk om te gaan.’ (db)
Het volledige hoofdstuk 12 ‘Waar is de mens thuis? Over vluchtelingenstromen en migratie’ is te lezen in het e-boek Ik wil niet sterven aan globalisering. Over leven in de 20ste eeuw
UNHCR Historical Refugee Data - klik hier
Lees ook Pala artikel Waarom VN ontwikkelingsdoelen niet zal halen en dictators ze zonder morren tekenen
Als u Pala apprecieert, kan Pala wellicht ook op uw steun rekenen. Word PALA 2 euro steungever
