Eind oktober stelde het Vlaams Vredesinstituut haar eerste wetenschappelijke rapporten voor op een studiedag over 'Vrede en Economie' in Brussel. Hoewel de rapporten aan degelijkheid niets te kort komen, vindt de pacifistische vredesbeweging Vredesactie dat de resultaten ervan belangrijke vragen oproepen. Waar gaan de Vlaamse wapens naartoe? Waarvoor worden ze gebruikt? En geldt de wapenwet enkel voor landen in het Zuiden? 90% van de waarde van alle Vlaamse wapenuitvoervergunningen tussen 2003 en 2006 hebben de ‘industrie’ als eindbestemming. Maar in bijna alle gevallen worden de uitgevoerde wapensystemen of onderdelen hiervan verder ingebouwd in helikopters en gevechtsvliegtuigen. De echte eindbestemmelingen zijn dus niet gekend, althans niet door publiek of parlementsleden. Dat is meteen het grote pijnpunt bij de huidige rapportering, vindt Vredesactie. Het Vredesinstituut geeft ook een overzicht van enkele opvallende goedgekeurde uitvoer- en doorvoervergunningen: Colombia, Algerije, Iran, Pakistan en India. In het lijstje ontbreekt echter de VS. Uitvoer naar de VS is evenwel een duidelijke schending van de Europese Gedragscode, die ook is opgenomen in de Belgische wetgeving. Want de VS heeft al duidelijk gemaakt de 'preemptive action' (cf. Irak) zonder meer in praktijk te brengen, terwijl dit toch een door de gedragscode verboden daad van agressie is. Eén derde van de Vlaamse wapenuitvoer heeft de VS als bestemming. Geldt de wapenwet dan alleen voor landen in het Zuiden, vraagt Vredesactie. De producten die de hoogtechnologische wapenindustrie in Vlaanderen maakt, dienen wel degelijk om oorlog te voeren. De kogels zijn niet van Vlaamse makelij, beeldschermen, nachtkijkers en andere elektronica zijn dat wel. Als Vlaanderen zich aan de Europese Gedragscode wil houden, mag ze de uitvoer naar de VS niet vergunnen.
Vlaams Vredesinstituut: www.vlaamsvredesinstituut.eu
Vredesactie: www.vredesactie.be
