Accueil

Hoe echt niemand aan de kant laten

How to truly leave no-one behind: het is geen geringe ambitie die wordt vertolkt in dit rapport over de Duurzame Ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties (zie ook de pdf hieronder).
De Christelijke Mutualiteit, het ACV en Wereldsolidariteit – de  auteurs van dit rapport -  vinden dat België te weinig ambitieus is in het nastreven van duurzame ontwikkeling. Internationaal, en ook nationaal, moeten meer inspanningen worden geleverd.

Maar in welke richting? Wereldsolidariteit hamert op het overal uitrollen van volwaardige systemen van sociale bescherming waarin, al even belangrijk, de civiele samenleving een grote zeggenschap heeft.

Het universeel toegankelijk maken van de gezondheidszorg is de topprioriteit voor de CM. Daaronder verstaat ze kwaliteitsvolle zorgen die voor iedereen toegankelijk zijn met een financiering die gestoeld is op solidariteit.

Voor ACV is een cruciale hefboom voor de realisatie van waardig werk voor iedereen het concept van de sociale dialoog tussen werknemers, werkgevers en overheden. Het zijn hun collectieve onderhandelingen die moeten leiden tot leefbare lonen en inkomens, en tot goede werkomstandigheden.

Bron

Duurzame Ontwikkelingsdoelen: België moet zich ambitieuzer opstellen!

Een goed artikel? Interessant nieuws? Schenk vrienden, familie, kennissen of collega’s een gratis abonnement, dan hoeven ze Pala nooit te missen. Gebruik daarvoor het geschenkabonneeformulierklik hier

Regio's: 
Landen: 

Lees ook

Van een nieuwe Ikea en de jobs van General Motors: de jacht op goedkope arbeid woedt heviger

Wereldwijd hebben allen die van werk moeten leven het moeilijk. Hun aandeel in de welvaart die we produceren gaat op de meeste plaatsen al heel lang achteruit. Dat de financiële crisis ook voor wie van kapitaal moet leven de kaarten hard anders heeft geschud, verbetert daarom nog niet de situatie bij werknemers. Op mondiale economische markten blijven ze gevangen in een heel kwetsbare positie.

Neem de werknemers van de grote Amerikaanse autobedrijven. Vooral in de Verenigde Staten is het lang bon ton geweest, en soms is het dat nog altijd, om de vakbonden te hoge lonen te verwijten en daar de reden voor het falen te zoeken. Vrijwel iedereen moet vandaag beseffen dat in de eerste plaats het management van General Motors, Ford en Chrysler hebben gefaald.