Accueil

CETA geeft Canadese bedrijven veel macht over Nederlandse kinderopvang of gaswinning

Kan een Canadees investeringsfonds straks compensatie afdwingen omdat Nederland niet langer toestaat dat het zoveel winst wegzuigt uit de opvang van 60.000 kinderen?

In Nederland is er onrust over de macht die Canadese investeerders en bedrijven krijgen als het nieuwe handelsverdrag CETA tussen de Europese Unie en Canada wordt goedgekeurd. Enkele frappante voorbeelden uit een in januari verschenen rapport voeden die vrees.

Zo is de investeringsmaatschappij Onex Corporation eigenaar geworden van de grootste Nederlandse keten van kinderdagverblijven. Die zou actief zijn op 650 plaatsen en zestigduizend kinderen opvangen. Het is een vreemde situatie. Nederlandse overheid en ouders dragen de kosten… terwijl de eigenaar in de eerste plaats financieel rendement beoogt. Zal die de dienstverlening overal garanderen, ook in minder bevolkte gebieden? Onder CETA kan zoiets immers niet verplicht worden. En hoe normaal is het dat in een maatschappelijke sector als kinderopvang winst wordt uitgekeerd? Maar als een parlementaire meerderheid zoiets wettelijk onmogelijk maakt, of investeringsvehikels weert, biedt CETA dus de kans aan Onex om zware compensaties te eisen.

Een gelijkaardige confrontatie kondigt zich aan in de gassector. Het Canadese Vermilion Energy exploiteert kleine  gasvelden op vijfenzestig plaatsen in Nederland. En het verhoogt zijn activiteit net wanneer de Nederlanders zelf hun gaswinning willen verminderen. Door CETA is Vermilion Energy in staat om zich te verzetten tegen klimaat- of milieumaatregelen die bv. minder gaswinning toestaan of vroeger stopzetten, bv. in de Waddenzee; of Vermilion kan schadevergoeding eisen.

Zelfs betaalbaar wonen ondervindt de gevolgen van CETA. Wanneer de overheid maatregelen neemt om huurwoningen toegankelijk en betaalbaar te houden, kan de Canadese vastgoedbelegger Brookfield Asset Management eisen om daarvoor vergoed te worden.

De voorbeelden illustreren hoe een vrijhandelsbedrag zonder vanzelfsprekende ecologische en sociale inbedding een hypotheek legt op het politieke vermogen van alle bij CETA betrokken samenlevingen om hun prioritaire sociale en milieuobjectieven na te streven. (db)

Bronnen
SOMO artikel - Canadese beleggers in kinderopvang en woningbouw krijgen met CETA meer macht
Bijdrage SOMO en Milieudefensie :  CETA: Claimrecht voor Canadese multinationals - hier kan u ook het gelijknamige document downloaden

Lees meer in volgende Pala artikels
Schrijf CETA verdrag toch op één pagina en niet ondersteboven | 24-10-2016
Hoe handelsakkoorden gezondheid en milieu bedreigen | 19-4-2019
TTIP: is nog meer vrijhandel tussen VS en EU wel verstandig? | 2-11-2015
Wanneer vrijhandel onvrij maakt. Het recht om welvaart te beschermen en te creëren | 13-10-2006

Uw doordachte reacties zijn welkom op het emailadres infoATpala.be

Overname van dit artikel toegelaten voor niet-commerciële en niet-gesubsidieerde organisaties met vermelding van auteur en bron, met weblink. Wij vernemen het graag | Commerciële en/of gesubsidieerde organisaties nemen voor publicatie contact op met info@pala.be

Tot het einde gelezen? En het artikel gewaardeerd?
Dan kan Pala misschien op uw steun rekenen: uw gift is welkom
op rekeningnummer BE66 5230 4091 1443 van Pala vzw – Leuven.
Of we verwelkomen u graag als vaste steungever - klik hier

Een goed artikel? Interessant nieuws? Neem een gratis abonnement op de Pala nieuwsbrief (maximaal 2 maal per maand), dan hoeft u geen enkel artikel te missen. Gebruik daarvoor het inschrijvingsformulierklik hier-

Lees ook

BOEK - VAN EILAND TOT WERELD. Appèl voor een menselijke samenleving

klik hier om het boek te bestellen

Van overal reizen afgevaardigden naar het eiland Pala om het verhaal en het programma van de goede samenleving te schrijven, met een economie die eindelijk van ons is, die de aarde geen geweld aandoet en waarvan de welvaart eerlijk verdeeld raakt, met mondiale sociale zekerheid en een aardegebruiksrecht voor iedereen.

Aan al wie beweert dat het nastreven van utopieën gevaarlijk is, antwoorden we: ‘Hadden we dan geen welvaartstaten moeten afdwingen? Of geen gelijke rechten voor man en vrouw? Wij hebben de vrijheid om ons leven te verbeteren.’

Dit boek doorbreekt de crisis van de verbeelding en ziet wel alternatieven. De auteur durft opnieuw de grote verhalen brengen.