Na zijn bezoek aan de VS is de Chinese president Hu Jintao deze week op rondreis in Afrika. Dit duidt op het groeiende belang van de Chinese investeringen in en handel met het continent. Hu’s bezoek start in Marokko en brengt hem vervolgens naar Nigeria en Kenia. Eerder dit jaar bracht minister van Buitenlandse Zaken, Li Zhaoxing, al een charmebezoek aan Afrika. Met enkele landen werd toen een ‘strategisch partnerschap’ gesloten. De expanderende Chinese economie is dringend op zoek naar grondstoffen en vooral olie. Afrikaanse regeringen kunnen de Chinese investeringen maar al te goed gebruiken om hun slabbakkende economie op te krikken. In tegenstelling tot sommige westerse landen voelt China zich daarbij niet gehinderd door ethische of ecologische kwesties zoals schendingen van mensenrechten en roofbouw. Mensenrechtenorganisaties waarschuwen dat de Chinese handelsdrift het nog moeilijker zal maken om notoire corrupte regimes onder druk te zetten. Soedan is bijvoorbeeld al enkele jaren de belangrijkste Afrikaanse olieleverancier aan China. Beijing weigerde totnogtoe in de VN-Veiligheidsraad in te stemmen met sancties tegen Soedan over de kwestie Darfur. Ook met Zimbabwe en Angola doet China graag zaken. Chinese firma’s halen het ene contract na het andere binnen voor het herstel van de Angolese infrastructuur. In Nigeria wist de Chinese nationale oliemaatschappij begin april een nieuw oliecontract in de wacht te slepen. De laatste vijf jaar is het handelsvolume tussen China en Afrika verviervoudigd.
Bezoek president Hu Jintao bekroning Chinese handelsexpansie in Afrika
Lees ook
India: de olifant versus de draak
Hoe verhoudt India zich tot China, vooral dan op economisch vlak? Niet onbelangrijk, want het zijn veruit de meest volkrijke landen ter wereld.
Chinezen zien Angola als ideale uitvalsbasis voor handelsexpansie in Afrika
Weinige Afrikaanse landen zijn zo grondig door militaire conflicten ten gronde gericht als Angola. Maar Angola beschikt ook gigantische reserves aan olie en andere strategische grondstoffen.
China in de wereldeconomie: grootmacht of armoezaaier? (01/06/2006)
De discussie blijft woeden, is China nu een economische grootmacht of vooral toch nog een uiterst arm land? Het beste antwoord is dat China het één en het ander is.Maar laten we vooral enkele cijfers spreken over de Chinese economische ontwikkeling. Tussen 1990 en 2004 verdubbelt het aandeel in de economische wereldproductie van 2 tot 4% BNP. In reële koopkracht zou het aandeel zelfs 13% zijn. In 1983 is Japan goed voor 8% van de werelduitvoer en China voor 1,2%. Amper twee decennia later, in 2004, is Japan met 6,2% van de wereldexport voorbijgestoken door China dat al 6,5% voor zijn rekening neemt. Ja, China is flink op weg om de fabriek van de wereld te zijn in de 21ste eeuw.
China en India krijgen meer te zeggen in wereldeconomie
Het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank hebben hun jaarlijkse Lentevergadering in Washington achter de rug. Beide instellingen zijn opgericht in 1944 in het Amerikaanse stadje Bretton Woods om de wereldeconomie in goede banen te leiden. Maar sindsdien is de wereld fel veranderd, o.a. door de opkomst van nieuwe sterke economieën in vooral Azië.
Meer en meer raakt aanvaard dat landen als China en India een grotere rol moeten spelen binnen IMF. De macht in het Fonds is verdeeld volgens het aandeel dat landen hebben in het kapitaal. Er is nu beslist dat er voorstellen mogen komen om dat stemmenaandeel te veranderen.
- ‹ vorige
- 6 of 135
- volgende ›