Home

Europa ijvert voor ‘fatsoenlijk werk in de wereld’

Meer en beter werk, welvaartsbescherming, gelijke kansen en sociale dialoog, dat is wat de Europese Commissie bedoelt met fatsoenlijk werk en wat ze wil bevorderen in de hele wereld, zowel binnen als buiten de Europese Unie.

Want economische groei is op zichzelf geen garantie voor betere jobs of minder armoede, beseft de verantwoordelijke EU-commissaris Vladimir Spidla, economische en sociale vooruitgang hangen samen. Hij ziet de strijd voor fatsoenlijk werk als een hefboom om de ongelijkheid in de wereld aan te pakken, een wereld waarin de helft van de werknemers minder dan twee dollar per dag verdient en de halve wereldbevolking niet van sociale zekerheid kan genieten.

Het is makkelijker gezegd dan gedaan. Maar Europa neemt zich concreet voor de noodzaak aan fatsoenlijk werk te benadrukken in alle samenwerkingsakkoorden met andere landen en in zijn ontwikkelingspolitiek, zoekt samenwerking met internationale organisaties, het bedrijfsleven en de civiele samenleving en zal het als een belangrijke hoeksteen van vrije handel beschouwen in zijn handelspolitiek. Afwachten of fatsoenlijk werk inderdaad een EU prioriteit is wanneer de onderhandelingen binnen de Wereldhandelsorganisatie opnieuw op gang zouden komen. De Commissie zal alvast over twee jaar, in augustus 2008, rapporteren over de gemaakte vooruitgang.

EU document ‘Promoting decent work for all’  http://ec.europa.eu/employment_social/news/2006/may/com_2006_249_en.pdf
opinie Europa, berg op die januskop. Europa verdedigt maar halfslachtig ons welvaartsmodel op de internationale fora http://www.pala.be/palabrief.php?showarticle=1&id=00052

Regio's: 
Thema: 

Lees ook

Van een nieuwe Ikea en de jobs van General Motors: de jacht op goedkope arbeid woedt heviger

Wereldwijd hebben allen die van werk moeten leven het moeilijk. Hun aandeel in de welvaart die we produceren gaat op de meeste plaatsen al heel lang achteruit. Dat de financiële crisis ook voor wie van kapitaal moet leven de kaarten hard anders heeft geschud, verbetert daarom nog niet de situatie bij werknemers. Op mondiale economische markten blijven ze gevangen in een heel kwetsbare positie.

Neem de werknemers van de grote Amerikaanse autobedrijven. Vooral in de Verenigde Staten is het lang bon ton geweest, en soms is het dat nog altijd, om de vakbonden te hoge lonen te verwijten en daar de reden voor het falen te zoeken. Vrijwel iedereen moet vandaag beseffen dat in de eerste plaats het management van General Motors, Ford en Chrysler hebben gefaald.