Home

PlayFair 2008 – de keerzijde van de Chinese Olympische medaille

13 June 2007

Volgend jaar zijn er Olympische Spelen in Peking. En dus is er blijkbaar nood aan een massa petjes, tassen en andere voorwerpen met het Olympische logo. Sinds de vorige Spelen van Athene 2004 dringen de leden van de PlayFair 2008 – campagne er bij het Internationaal Olympisch Comité (IOC) op aan de productie daarvan zou gebeuren met respect voor de arbeidsrechten.
Een onderzoek van PlayFair in vier Chinese fabrieken die Olympische artikelen onder licentie produceren, wijst nu uit dat er een loopje wordt genomen met die arbeidsrechten. Er zijn kinderen aan het werk. Werknemers verdienen amper de helft van het minimumloon. De werkgevers geven vervalste lonen op en verplichten hun werknemers om te liegen over hun loon en arbeidsomstandigheden. Verplicht overwerk en werkdagen van 12 uur, zeven dagen op zeven, het is er allemaal.
De licenties voor de Spelen 2008 zullen zowat 52 miljoen euro opbrengen. Anders dan sommige nationale Olympische comités en een aantal atleten reageert het IOC (nog) niet op de campagne. Het weigert zijn verantwoordelijkheid voor het naleven van de arbeidsrechten op te nemen.
Op 15 juni ontmoet PlayFair de voorzitter van het Peking Organiserend Comité van de Olympische Spelen.

Het volledige rapport IOC verdient geen medaille voor arbeidsrechten
http://www.schonekleren.be/downloads/RapportPlayFair2008NL.pdf
BBC web-tv-reportage Chinese fabriekseigenaar ontkent kinderarbeid – klik rechtsboven
http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/6739589.stm

Regio's: 
Asia and Pacific
Landen: 
China
Thema: 
Human rights
Labour

Lees ook

West-Afrikaanse cacaoproductie nog altijd niet vrij van kinderarbeid

9 July 2008

Kinderarbeid blijft een hardnekkig probleem op de cacaoplantages van Ivoorkust en Ghana, de twee belangrijkste Afrikaanse producenten van de gegeerde grondstof voor chocolade. Dat blijkt uit een nieuw rapport dat de Amerikaanse waakhond over arbeidsrechten, International Labor Rights Forum (ILRF), heeft gepubliceerd naar aanleiding van het verstrijken op 1 juli 2008 van de deadline van het zogenaamde ‘Harkin-Engel Protocol'.

China: waar is de harmonie gebleven?

14 May 2008

In Mao's China was in principe iedereen gelijk. In feite waren de partijbazen met hun privileges beter af, en hadden ook de stedelingen het beter. In het China van Deng Xiaoping begon de kloof tussen arm en rijk, boeren en stedelingen, minderheden en Han-Chinezen snel te groeien. In het China van Jiang Zemin keerde de oude klassenmaatschappij helemaal terug, met tussen de rijken en de armen een vanuit het niets opgekomen middenklasse. In het huidige China is de kans op een sociale explosie zo groot geworden dat de communistische partij Confucius' ideaal over de harmonieuze samenleving heeft omhelsd. De erkenning van het gebrek aan harmonie had niet duidelijker kunnen zijn.

India wil dreigend invloedverlies in Afrika keren

15 April 2008

Twee jaar nadat grote concurrent China een topontmoeting met Afrikaanse leiders organiseerde, was het vorige week de beurt aan India om de banden met Afrika nauwer aan te halen.

De allereerste India-Africa Forum Summit van 8 en 9 april in New Delhi kwam er in de eerste plaats omdat het Indiase bedrijfsleven beseft dat het zonder extra inspanningen de concurrentieslag met China aan het verliezen is in de wereldwijde zoektocht naar grondstoffen en energiebronnen. De handel tussen India en Afrika is de laatste vier jaar fors toegenomen tot 30 miljard dollar of goed voor ruim 8 procent van de totale Indiase buitenlandse handel, maar dat is toch nog maar net de helft van het Chinese handelsverkeer met Afrika.

Tussen oud en nieuw ontwikkelingsmodel: wat wil China van de rest van de wereld?

15 April 2008

Het is een lastig dilemma voor China. Het oude ontwikkelingsmodel van geforceerde economische groei loopt vast, terwijl het nieuwe model van duurzame groei niet goed van de grond komt. Nog altijd ligt er veel meer nadruk op groei dan op duurzaamheid. Het is niet zeker of de overgang zal slagen, maar uitgesloten is het niet. Het is de Chinese communistische partij al vaker gelukt een cirkel te kwadrateren zonder politieke hervormingen uit te voeren. Want dat valt op: de hele maatschappij verandert, behalve de politiek. De wil van de partij om haar machtsmonopolie te behouden, blijft groot.

In elk geval bouwt China zijn macht verder uit. Wat heeft deze aanstormende supermacht dan voor met de rest van de wereld?