Home

Verzet tegen vrouwonvriendelijke familiewetgeving in Iran neemt toe

Bijna zonder ernstig debat of tegenkanting heeft de wetgevende commissie van het Iraanse parlement in juli weer een stap verder gezet op weg naar een meer discriminerende wetgeving tegenover vrouwen. Tegelijkertijd neemt ook het buitenparlementaire verzet van de vrouwen- en mensenrechtenbeweging toe.

Een jaar geleden werden de eerste ontwerpen voor de nieuwe familiewetgeving naar conservatief-religieuze stijl ingediend bij het Iraanse parlement. De reeds erg vrouwonvriendelijke wetgeving inzake huwelijk, scheiding en erfenis zou nog aanzienlijk verscherpt worden als de religieuze hardliners hun stempel kunnen doordrukken. Voor vrouwen wordt het veel moeilijker om te scheiden, terwijl mannen ook zonder toestemming van hun vrouw(en) er nog een vrouw kunnen bijnemen "indien hun financiële situatie dit toelaat". Ook in onbruik geraakte sjiietische praktijken als het ‘tijdelijk huwelijk', die in Iran bijna niet meer voorkwamen, zouden opnieuw worden ingevoerd als de huidige voorstellen het halen. Traditioneel heeft een vrouw bij een scheiding recht op een deel van de bruidschat, wat haar een redelijke sociale bescherming gaf. In de praktijk echter blijven veel vrouwen na een scheiding in bittere armoede achter en de nieuwe wetsontwerpen discrimineren vrouwen nog meer. Zestig procent van de studenten in het Iraanse hoger onderwijs zijn momenteel vrouwen, maar hun kansen op de arbeidsmarkt liggen veel lager dan die van mannen. Volgens de vrouwenbeweging is dit een gevolg van de bestaande discriminerende wetgeving die nog meer in de hand zal worden gewerkt als de huidige voorstellen het halen. Zelfs een huwelijk met een buitenlandse man kan aanleiding geven tot gevangenisstraffen.

Vrouwenactivisten in Iran willen zich niet zomaar neerleggen bij de gang van zaken. Ondanks de repressie neemt ook het verzet toe. Gesteund door de internationale campagne om één miljoen handtekeningen te verzamelen tegen de discriminerende familiewetgeving, is een brede coalitie ontstaan van divers pluimage. Zelfs traditioneel religieuze groepen vinden de huidige voorstellen te ver gaan. Shirin Ebadi, de Iraanse winnares van de Nobelprijs voor de Vrede, heeft de wetsontwerpen streng veroordeeld als een ‘morele corruptie'. Internationale vrouwengroepen roepen de Iraanse regering op de VN-richtlijnen tegen discriminatie van vrouwen toe te passen en willen de druk op de ketel houden.

Websites

Klik hier voor Campagne om een miljoen handtekeningen te verzamelen tégen de discriminerende familiewetgeving

klik hier voor Women's United Nations Report Network (WUNRN)

klik hier voor Iran Women Solidarity

Nieuw Iran landenboek van Sharog Heshmat Manesh en Nies Medema, 130 p. met foto's plus uitvouwbare overzichtskaart.
Klik hier voor meer informatie en bestellen - de landenboeken zijn alfabetisch gerangschikt

Regio's: 
Landen: 
Thema: 

Lees ook

Vredesactie klaagt Belgische betrokkenheid bij oorlogen in Irak en Afghanistan aan

Hoe voelt het om te weten dat we met de trein rijden over dezelfde rails waarlangs het Amerikaanse leger materieel vervoert waarmee het ten oorlog trekt in Irak of Afghanistan? Die vraag stelden actievoerders van Vredesactie op 9 en 10 november, het weekend waarop we Wapenstilstand herdenken, aan treinreizigers en NMBS-personeel op tientallen stations in België. Want de voorbije jaren werden de Belgische spoorwegen en havens regelmatig gebruikt voor het transport van Amerikaans wapentuig naar het oorlogsgebied. De Belgische regering toonde zich in 2003 een tegenstander van de oorlogspolitiek van president Bush, maar legt deze wapentransporten geen strobreed in de weg. Ze verklaart gebonden te zijn aan de ‘geheime' NAVO-akkoorden uit 1971 met bondgenoot de VS.

Strijd tegen armoede kijkt ook naar onrechtvaardige handel

Op 17 oktober wordt wereldwijd aandacht gevraagd voor de strijd tegen extreme armoede. In meer dan 90 landen organiseert de Global Call to Action Against Poverty (GCAP) campagnes om aandacht te vragen voor de realisatie van de VN-Millenniumdoelstellingen. Die werden in 2000 plechtig afgekondigd tijdens een speciale zitting van de VN. Tegen 2015 zouden die doelstellingen bereikt moeten zijn. Op 1 juli 2007 was de campagneperiode dus halfweg, maar het ziet ernaar uit dat vooral de armste landen van Afrika deze minimumdoelstellingen geenszins zullen halen. Dagelijks sterven nog 50.000 mensen aan de gevolgen van ziektes en andere oorzaken die perfect voorkomen hadden kunnen worden.