Home

Volkswagen, van gesjoemel naar gemiste toekomst

Aerial image of the Wolfsburg Volkswagen Plant | 2024

De Volkswagen malaise is ongezien in de Duitse industrie. Maar het verwondert niet van een bedrijf dat liever sjoemelt en lobbyt in plaats van ernstig de fossielvrije toekomst voor te bereiden.

De staart van dieselgate

Voor Volkswagen is de staart van dieselgate - hoe het bedrijf sjoemelde met software om de uitstoot van dieselauto’s te vervalsen - lang en pijnlijk. Zowat alles deed het bedrijf om de nieuwe doorbraak van elektrische auto’s, ruim honderd jaar na de eerste, te vertragen… en schaadde daarmee vooral zichzelf.

Nu blijkt het niet meer opgewassen tegen de concurrentie. De gevolgen zijn desastreus, in de eerste plaats voor de werknemers. Voor het eerst zouden fabrieken worden gesloten in Duitsland en tienduizenden jobs dreigen te verdwijnen.

Als werknemers zo zwaar getroffen worden,
wat is dan passend voor het management?

Stuitend is dat de werknemers een zware loonvermindering te slikken zouden krijgen. Maar meest verontrustend is dat de toekomst van deze industriële autokolos hiermee helemaal niet verzekerd is.

Welke maatregelen dringen zich dan voor bestuur en management? Want zij zijn verantwoordelijk voor de opeenstapeling van gesjoemel en fraude, de domme afwijzing van een snelle en gestroomlijnde elektrificatie, voor kortzichtig gelobby en vertragingsmaneuvers; en bovenop voor een inefficiënte organisatie en fout inschatten van de productieketen, van de bevoorrading in batterijen tot software die doet wat moet.

Falende industriële dynamiek

In juli wees Pala er op dat over het lot van Audi Brussel finaal wordt beslist binnen de Volkswagen groep, met de bedenking dat het moederbedrijf “ook al wankelt”.

Daarbij werd vooral de fundamentele vraag opgeworpen waarom de toekomstgerichte industriële dynamiek zo zwak is in een land als België, ooit decennialang de mondiale nummer één in het uitrollen van elektrische trams.

Maar niet enkel België miste – al lang geleden – de kans op het wereldleiderschap van de elektrische auto, ook Duitsland verkeert nu allicht eveneens in dat geval. Volkswagen is niet het enige autobedrijf dat het er moeilijk heeft.

Dirk Barrez
Hoofdredacteur Pala.be | auteur van TRANSITIE. Onze welvaart van morgen

Lees ook
De manke overstap naar de elektrische auto | Paka 17-11-2021
Steeds opnieuw gemiste kansen. Politiek en technologie | Pala 30-10-2019
Kon België de wereldleider van de elektrische auto zijn? | Pala 29-7-2024

Foto Carsten Steger | Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 International

Regio's: 
Landen: 

Lees ook

Van een nieuwe Ikea en de jobs van General Motors: de jacht op goedkope arbeid woedt heviger

Wereldwijd hebben allen die van werk moeten leven het moeilijk. Hun aandeel in de welvaart die we produceren gaat op de meeste plaatsen al heel lang achteruit. Dat de financiële crisis ook voor wie van kapitaal moet leven de kaarten hard anders heeft geschud, verbetert daarom nog niet de situatie bij werknemers. Op mondiale economische markten blijven ze gevangen in een heel kwetsbare positie.

Neem de werknemers van de grote Amerikaanse autobedrijven. Vooral in de Verenigde Staten is het lang bon ton geweest, en soms is het dat nog altijd, om de vakbonden te hoge lonen te verwijten en daar de reden voor het falen te zoeken. Vrijwel iedereen moet vandaag beseffen dat in de eerste plaats het management van General Motors, Ford en Chrysler hebben gefaald.

BOEK - VAN EILAND TOT WERELD. Appèl voor een menselijke samenleving

klik hier om het boek te bestellen

Van overal reizen afgevaardigden naar het eiland Pala om het verhaal en het programma van de goede samenleving te schrijven, met een economie die eindelijk van ons is, die de aarde geen geweld aandoet en waarvan de welvaart eerlijk verdeeld raakt, met mondiale sociale zekerheid en een aardegebruiksrecht voor iedereen.

Aan al wie beweert dat het nastreven van utopieën gevaarlijk is, antwoorden we: ‘Hadden we dan geen welvaartstaten moeten afdwingen? Of geen gelijke rechten voor man en vrouw? Wij hebben de vrijheid om ons leven te verbeteren.’

Dit boek doorbreekt de crisis van de verbeelding en ziet wel alternatieven. De auteur durft opnieuw de grote verhalen brengen.