Toegankelijke, ja zelfs gratis gezondheidszorg, het kan ook in arme landen, ook in tijden van crisis
In nogal wat rijke landen is het al een tijdje de gewoonte om veel vragen te stellen bij de betaalbaarheid van onze gezondheidszorg.
In nogal wat rijke landen is het al een tijdje de gewoonte om veel vragen te stellen bij de betaalbaarheid van onze gezondheidszorg.
De mondiale ambitie om moedersterfte terug te dringen - één van de millenniumdoelstellingen - dreigt een vergeten doelstelling te worden.
Op dit ogenblik is de Mexicaanse griep aan een opmars bezig. Maar eigenlijk verdient een andere Mexicaanse opmars wellicht meer onze aandacht.
Basisgezondheidszorg waarin iedereen participeert, samen met een goede economische en sociale ontwikkeling, vormen de sleutels om het fundamentele mensenrecht op gezondheid waar te maken.
In 1978 zag de Verklaring van Alma Ata - in de toenmalige Sovjet-Unie - het levenslicht op de Internationale Conferentie over Basisgezondheidszorg. Gezondheid, gedefinieerd als een toestand van volledig fysisch, mentaal en sociaal welbevinden, werd er beklemtoond als een fundamenteel mensenrecht: gezondheid voor iedereen dus. Daartoe is economische en sociale ontwikkeling cruciaal, gezondheidszorg alleen is ruim onvoldoende. Want het zijn in de eerste plaats machteloosheid en gebrek aan inkomen die ziek maken. Daarom vindt de Alma Ata-verklaring de participatie van mensen, zowel individueel als gezamenlijk, aan hun gezondheidszorg zo immens belangrijk. En ze ziet basisgezondheidszorg als de sleutel om dit alles te bereiken.
De wereld, en vooral de gezondheidswereld, wacht op een beslissing van Indiase rechters in Chennai.
Toen de 189 staatshoofden en regeringsleiders in september 2000 de Millenniumverklaring van de VN plechtig ondertekenden, gingen ze er nog vanuit dat de Millenniumdoelstellingen tegen 2015 zouden w
Een aantal wijd verbreide chemische stoffen zijn niet zonder gevaar voor mens en milieu.
De metaalhonger van de wereld heeft zo zijn gevolgen.
De aanhoudende toestand van geweld en onveiligheid in het oosten van Congo zal nog lang sporen nalaten.