De meest overroepen historische periode is wellicht mei ’68 en de zogenaamd ‘roerige’ jaren zestig. Wat breder kijken onthult meteen hoe klein de invloed was, hoe weinig verbeelding aan de macht is gekomen. Die onmacht werkt tot nu door. Kunnen we ons voorbij de mythes concentreren op hoe het verder moet?
Toen ik begon, werden beslissingen genomen op de raffinaderij, daarna in Brussel en nu in Parijs. Dus is het belangrijk om zelf ook internationaal te gaan. Interview met Eric Lambert, hulpoperator en lid van de Europese ondernemingsraad van een energiemultinational.
Veertig mensen lieten zich interviewen over hun heel diverse jobs voor het boek 'Voor de kost', een altijd aangename kennismaking. Wat komt nu bovendrijven uit al die gesprekken? Dat zoekt de auteur in het 3-delige Pala essay: Wat leert ons 'Voor de kost'?
Een economie in verandering betekent ook transitie in ons werk. 40 mensen uit de meest verschillende sectoren vertellen over de bedreigingen en uitdagingen voor hun jobs: sommige overleven, andere staan onder druk en voortdurend komen er nieuwe beroepen aan. Wat opvalt is hoe graag mensen werken … maar ook dat ze meer greep op hun werk wensen en willen meedenken over hoe dat werk beter kan.
Het Centre tricontinental in Louvain-la-Neuve wil “standpunten uit het Zuiden laten horen en kritisch nadenken over wat ontwikkeling is in het tijdperk van neoliberale mondialisering”. Dat vertaalt zich onder andere in publicaties over de meest diverse thema’s in de reeks Alternatives Sud.
Fairphone, Framadrive en tal van andere noodzakelijke alternatieven om onze wereld te verduurzamen hebben één grote beperking: ze zijn niet goed bezig, of zeker niet goed genoeg.
Nog maar eens heeft ‘een agentschap’ een ‘ludieke’ actie bedacht, een immobiliënkantoor dat speculeert op klimaatverandering. ‘Humoristisch’ vindt Greenpeace België en de organisatie voert daarmee campagne voor dringende klimaatactie. Nochtans is de keerzijde niet grappig.
Voortaan is het Rikolto. Vredeseilanden maakt noodzakelijke keuze duidelijk om relevant te blijven en rol te spelen in de broodnodige wereldwijde transitie naar een duurzame voedseleconomie. Succes is gewenst maar niet gegarandeerd.
Voor activisten en voor hun bewegingen die ijveren voor mensenrechten, milieurechten, sociale bescherming of echte democratie loert altijd het gevaar van NGO-isering. Dan dreigt een professionalisering die hun doelstellingen allerminst dichterbij brengt.
