De software-industrie in Bangalore, Chennai en andere Indiase steden groeit razend snel. Ze levert diensten de wereld rond, ook aan fabrieken en banken in België.
Naast en met het moderne India leeft evenzeer het meer traditionele India en zijn aloude cultuur.
Niet te vergeten ook, vele honderden miljoenen Indiërs delen niet echt in de toenemende welvaart.
Fruitplukster, fabrieksarbeider, gezondheidswerker, websitebouwster of postbode, we moeten (bijna) allemaal werken om te leven, niet evident. De globalisering van de economie maakte vele landen rijker, tegelijk groeide de inkomensongelijkheid in de meeste landen. Bedrijven jagen op de goedkoopste en minst beschermde arbeid. Mee door internet besteden ze als nooit tevoren het werk uit in hun mondiale uitzendkantoor. Zo zakt bijna overal het aandeel van de lonen in de welvaart. Dat kan beter? In sommige landen verbetert de positie van werknemers. En de aanpak van milieuproblemen is overal één grote schreeuw om werk. We moeten een economie bouwen die én sociaal is én ecologisch én democratisch.
"Opvallend hoe verschillend de werknemers van Umicore in Hoboken-Antwerpen en van General Motors in datzelfde Antwerpen hun werksituatie inschatten." (uit Het Mondiale Uitzendkantoor)
Wat heeft het voorbije jaar gebracht?
Niet veel goeds, op het eerste gezicht. Onze vertrouwde wereld valt in scherven uiteen, en de nieuwe wereld is er nog niet.
Landen als Indonesië en de Filipijnen zijn ondanks de crisis niet gaan bezuinigen op sociale programma's.
Tot en met het jaar 2000 was de autobouwer General Motors bijna altijd het grootste bedrijf ter wereld. Alleen een piekende olieprijs besliste daar af en toe anders over.