Hoe voelt het om te weten dat we met de trein rijden over dezelfde rails waarlangs het Amerikaanse leger materieel vervoert waarmee het ten oorlog trekt in Irak of Afghanistan? Die vraag stelden actievoerders van Vredesactie op 9 en 10 november, het weekend waarop we Wapenstilstand herdenken, aan treinreizigers en NMBS-personeel op tientallen stations in België. Want de voorbije jaren werden de Belgische spoorwegen en havens regelmatig gebruikt voor het transport van Amerikaans wapentuig naar het oorlogsgebied. De Belgische regering toonde zich in 2003 een tegenstander van de oorlogspolitiek van president Bush, maar legt deze wapentransporten geen strobreed in de weg. Ze verklaart gebonden te zijn aan de ‘geheime' NAVO-akkoorden uit 1971 met bondgenoot de VS. De actievoerders willen dat deze akkoorden zo snel mogelijk worden opgezegd. Ze werden afgesloten tijdens de Koude Oorlog om de Amerikaanse soldaten in Duitsland te bevoorraden. In 2003 was de toepassing van deze akkoorden zelfs illegaal: de oorlog tegen Irak was een zware inbreuk tegen het VN-Handvest. Desondanks zei de Belgische regering dat ze onmogelijk de uitvoering ervan kon opschorten. Het internationaal recht en de uitgelekte verdragtekst zagen dat anders. Om tegemoet te komen aan de groeiende kritiek installeerde de regering een studiegroep, maar de transporten bleven gewoon doorgaan, ook vandaag nog. Bovendien verdienen B-Cargo, de goederenafdeling van de NMBS-Holding, en bepaalde Antwerpse haven- en scheepvaartbedrijven er nog flink aan ook, al weet niemand precies hoeveel. Tijdens de Irak-oorlog in 2003 werden ongeveer 20.000 militaire voertuigen doorgevoerd. In juli 2007 vertrok het 2nd Cavalry Regiment met 300 Stryker-pantserwagens uit het Duitse Vilseck. Nu is het de beurt aan het hoofdkwartier van de 1st Armored Division uit Wiesbaden om naar Irak te verhuizen via België.
Deze actie was een onderdeel van de brede internationale campagne ‘NATO Game Over'. Volgens Vredesactie is het immers het lidmaatschap van de NAVO dat ervoor zorgt dat we betrokken geraken bij oorlogen en inbreuken tegen het internationaal recht.
Vredesactie klaagt Belgische betrokkenheid bij oorlogen in Irak en Afghanistan aan
Lees ook
De Myanmar crisis aan de universiteiten
Terwijl boeddhistische monniken de zogenaamde saffraanrevolutie ïnitieerden, drijft Generatie Z van Myanmar de huidige protestbeweging tegen de militaire staatsgreep. Universiteiten zijn belangrijk in hun verzet.
Het financiële kluwen van de Tadmadaw
Myanmar balanceert op de rand van chaos, een nieuw Syrië dreigt. Tegenstanders oefenen druk uit maar de internationale gemeenschap aarzelt om de junta te boycotten. Dit overzicht legt bloot waar hij financieel pijn kan worden gedaan.
Boycot Myanmar
Sinds de staatsgreep van 1 februari pogen binnen- en buitenlandse tegenstanders van het militaire regime, zoals de Civil Disobedience Movement (CDM), de National Unity Government (NUG) en veel OESO-regeringen, druk uit te oefenen op de junta, de Tatmadaw of State Administrative Council (SAC).
De ASEAN-top over Myanmar: het blijft in de familie
De sterk gecontesteerde staatsgreep in Myanmar belandde op de topbijeenkomst van de Associatie van Zuidoost-Aziatische landen. Na zijn analyse 'van genocide naar staatsgreep' bespreekt Jan Servaes de reactie van de landen in de regio.
Myanmar: van genocide naar staatsgreep. Blijft het Westen toekijken?
De militaire staatsgreep op 1 februari stort Myanmar in grote onrust. Massaprotesten, stakingen en bruut geweld, inclusief moord op ongewapende burgers, drijven het land naar de chaos. Is Myanmar een nieuw Syrië?
- ‹ vorige
- 6 sur 57
- volgende ›