Natuurlijk moeten regeringen het wereldwijd eens geraken over de opvolger van een Kyoto-akkoord om de opwarming van de aarde te bestrijden. Natuurlijk moeten er grootschalige initiatieven komen om onze huidige
In het West-Afrikaanse Ghana raakt de bodem zwaar vervuild door de illegale dumping van afgedankte westerse elektronica die vol gevaarlijke stoffen zit. Dat blijkt uit een nieuwe studie van de internationale milieuorganisatie Greenpeace. In bodem- en slibmonsters vonden de Greenpeace-onderzoekers grote hoeveelheden schadelijke stoffen waaronder lood, weekmakers en dioxines. Een eerste grondig bodemonderzoek op diverse schrootmarkten in Ghana werd de afgelopen maanden uitgevoerd. Afgedankte elektronica-apparaten uit het Westen worden er op primitieve schrootmarkten gesloopt door kinderen, die vaak met blote handen recupereerbare metalen uit televisietoestellen en computers halen.
Vorige week raakte bekend dat voor de eerste keer in de geschiedenis van de moderne mens de ijskap van de noordelijke Poolzee zodanig ver in afgesmolten dat tegelijkertijd de noordwestelijke (via Canada) én de noordoostelijke (via Rusland) passage momenteel ijsvrij zijn. Wetenschappers hielden er rekening mee dat tegen 2030 de hele noordelijke ijskap in de zomermaanden zou smelten, maar dit fenomeen zou - als de huidige trend aanhoudt - zich al veel eerder kunnen voordoen.
De Zephyr is een onbemand vliegtuigje, weegt zowat dertig kilogram, kan tot ruim achttien kilometer hoog klimmen... en vliegt op zonne-energie. Enkele weken geleden maakte het een non-stop recordvlucht van tweeëntachtig uur en zevenendertig minuten. Dat is bijna drie en een halve dag lang, een verbetering van het vorige record met ruim de helft. Gedurende de nacht vliegt het op batterijen die overdag door het zonlicht zijn opgeladen.
Dat is een hele prestatie. Mooi zo.
Alleen, er is meer te vertellen over Zephyr, zo bijvoorbeeld de plaats waar de recordvlucht plaatsvond. Dat was een Amerikaanse legerbasis in Arizona.
Waarom technologie altijd eerst ontwikkelen voor militaire toepassingen?
We weten het stilaan allemaal. De manier waarop we het samenleven organiseren, is niet zo duurzaam. Dikwijls zit de inkomensverdeling heel scheef, velen raken niet aan voldoende eten of drinken, en een gezond leven mogen ze wel vergeten. Zeker in de rijke landen leven we op een al te grote ecologische voet.
Eén voorwaarde om de samenleving een betere richting uit te sturen is het meten van de duurzaamheid. In 2006 is daarvoor de Index voor een Duurzame Samenleving ontwikkeld die 150 landen ‘weegt'. Roemenië staat daar in 2008 op plaats 70. En van de 37 Europese landen neemt het plaats 23 in.
Al bij al is olie de jongste decennia minder in prijs gestegen dan heel wat andere producten en diensten. Brood steeg bijvoorbeeld zeker evenveel in prijs. En dat is merkwaardig. Want graan kun je altijd opnieuw telen en is dus eigenlijk onuitputtelijk. En dat kan je van olie allerminst beweren, de voorraad is eindig.
Eigenlijk moet de prijs dus nog omhoog, om economische redenen. Tot die redenen behoort ook dat olie een kostbare grondstof is voor de aanmaak van heel wat nuttige producten zodat het voor iedere buitenstaander nogal idioot lijkt om die grondstof gewoonweg op te branden.
En de andere ecologische redenen voor een nog hogere olieprijs kennen we ook, het is de dreigende opwarming van de aarde.
De aanwijzingen voor drastische klimaatverandering blijven zich opstapelen.
Een Canadese militaire expeditie heeft enorme nieuwe breuken gevonden in de ijsschotsen in Canada's verre noorden. Wanneer dergelijke immense ijsschotsen afbreken, drijven ze weg naar de oceaan en hertekenen ze de kustlijn.
Samen met het smelten van de gletsjers en het smeltende noordpoolijs vormen de krakende ijsschotsen een deel van hetzelfde plaatje: klimatologisch zijn we in een periode van sterke veranderingen beland, de rustige eeuwen liggen bijna zeker achter ons. Tegen het eind van deze eeuw zou het zeepeil kunnen stijgen met 0,8 tot 1,5 meter. Dat is zowat drie maal meer dan nog kort geleden werd aangenomen door het klimaatpanel.
Indonesië staat verrassen hoog in de ranglijst van landen met de grootste uitstoot van broeikasgassen. Dat is niet zozeer een gevolg van de industriële activiteiten, maar vooral door de massale ontbossing.
Veertig procent van de oerbossen in Indonesië zijn al vernietigd en wat nog overblijft aan intacte bosgebieden loopt een hoog risico op snelle degradatie. De palmolie-industrie draagt daarvoor een grote verantwoordelijkheid. Wereldwijd is ongeveer 90 procent van de palmolieproductie afkomstig van plantages uit Indonesië en Maleisië.
