Het is superdringend om mondiale antwoorden te zoeken op de crisissen. In vorige PALA hadden we het al over de G20 die eraan komt op 2 april, en over de kritiek erop. Los daarvan, hoe kan de wereld haar economie weer op de sporen krijgen?
Les één. Bezorg de wereld een geldwezen dat doet wat moet: de economie helpen welvaart te creëren en mensen aan een waardig inkomen te helpen via de meest nuttige jobs. Hallo IMF en wereldleiders, zijn jullie daar?
Les twee. Stimuleer de economie, maar niet om het even hoe. Let op dat ideologische blindheid u niet leidt, nog altijd. Denk twee keer na vooraleer te beweren dat overheden geen werk moeten creëren. Want wat vertellen de cijfers? Elke overheid die 5,7 procent van haar nationaal inkomen ophoest voor een economisch stimuleringspakket - dat is wat de VS doet - krijgt heel verschillende resultaten naargelang welke maatregelen worden genomen. In het geval van verhoogde publieke werkgelegenheidsprogramma's, is het resultaat dat het aantal jobs groeit met meer dan acht, bijna negen procent. Een recent IAO-rapport verwijst uitdrukkelijk naar de positieve ervaringen met dergelijke programma's in zo verscheiden landen als Argentinië (2001), Zuid-Korea, Indonesië en Thailand na de Aziatische crisis eind vorige eeuw en het meer recente Indiase NREG-programma van verzekerde werkgelegenheid op het platteland.
Alle andere stimuleringspakketten zijn een doekje voor het bloeden tot verwaarloosbaar: verhoogde huursubsidies hebben met anderhalf procent jobgroei zowat zes maal minder rendement. Lagere inkomstenbelasting haalt amper één procent; en bijna geen resultaat haalt wie kiest voor lagere belastingen op consumptie; even slecht presteert een ‘regeringskeuze' die zonder enige vorm van beleid gewoon het deficit laat groeien. (1)
Les drie. Verlies sociale bescherming en sociale zekerheid niet uit het oog. Want de welvaart moet én op een sociaal verantwoorde wijze worden geproduceerd én evenzo verdeeld... omdat elke economie een middel is om het de samenlevingen beter te laten gaan.
Les vier. Verlies niet uit het oog dat de ecologische kwestie evenzeer een economische als een sociale kwestie is. Wie welvaart wil voortbrengen, moet dat doen binnen de grenzen van wat de planeet kan dragen, er is géén alternatief. Zie ook de bijdrage hierna. (DB)
(1) Voor de Belgen, en de bewoners van nog andere landen, ja u mag zich terecht grote vragen stellen bij het alleen maar inventariseren van hoe hoog onze schuld aantikt, zonder ook maar enige vorm van een sociaal, ecologisch en economisch beleid. Dit is het minst efficiënt. Daarvoor is echt geen regering nodig.
Websites
Klik voor IAO-website met o.a. het Rapport The financial and economic crisis: a decent work response
Klik voor website Rethinking Finance
