Home

Van een nieuwe Ikea en de jobs van General Motors: de jacht op goedkope arbeid woedt heviger

Wereldwijd hebben allen die van werk moeten leven het moeilijk. Hun aandeel in de welvaart die we produceren gaat op de meeste plaatsen al heel lang achteruit. Dat de financiële crisis ook voor wie van kapitaal moet leven de kaarten hard anders heeft geschud, verbetert daarom nog niet de situatie bij werknemers. Op mondiale economische markten blijven ze gevangen in een heel kwetsbare positie.

Neem de werknemers van de grote Amerikaanse autobedrijven. Vooral in de Verenigde Staten is het lang bon ton geweest, en soms is het dat nog altijd, om de vakbonden te hoge lonen te verwijten en daar de reden voor het falen te zoeken. Vrijwel iedereen moet vandaag beseffen dat in de eerste plaats het management van General Motors, Ford en Chrysler hebben gefaald.

Veel minder bekend is dat de vakbonden bij de drie grote Amerikaanse autobedrijven al heel wat toegevingen hebben gedaan, zelfs heel drastische. Zo is aanvaard dat voor een vijfde van de jobs het loon van nieuw aangeworven mensen wordt gehalveerd tot 14 dollar per uur. Samen met minder garantie van inkomens- en werkzekerheid en van meer flexibiliteit zet dit de werknemers duidelijk in het kamp waar de klappen vallen. Ze staan onder druk, niet enkel van de Japanse bedrijven die efficiënter betere wagens kunnen maken. Maar Toyota, Nissan en Honda hebben hun Amerikaanse vestigingen in zuidelijke staten waar vakbonden niet zo welkom zijn, en vele bedrijven zelfs vakbondsvrij zijn. De loonnorm blijk meer en meer die te zijn van de minst beschermde arbeid.

Gedragscode Ikea is zelfs geen bits en bytes op ons scherm

Wanneer Ikea een nieuwe vestiging opent in Gent moet men zich al evenmin begoochelingen maken over de impact van zo een bedrijf op de arbeidsvoorwaarden van mensen en op wat ze kunnen verdienen, zowel hier als in landen aan de andere kant van de wereld. Niet voor niets leeft Ikea bij ons op gespannen voet met zijn werknemers en hun vertegenwoordiging. Ze zien omzet en winst stijgen terwijl de personeelskost daalt. De werkdruk is dan ook heel groot.
Wie werkt voor Ikea in Bangladesh of Vietnam klopt - aldus een studie van SOMO -werkweken van dikwijls meer dan 72 uur, is slecht betaald en mag zich niet in vakbodnen organiseren. Het contrast met de mooie gedragscode van het bedrijf kan niet groter zijn. Dat zijn dan ook maar wat bits en bytes op ons scherm.

Niet te verwonderen dat Europese werknemers vandaag in Straatsburg betogen voor werknemersrechten en tegen o.a. te lange werktijden en het misbruik daarvan. (DB)

Websites

Klik voor Forbes artikel  over Amerikaanse auto-industrie

Klik voor website Amerikaanse vakbondsfederatie

Klik voor studie en artikels over Ikea

Klik voor Ikea-artikel van Attac

Klik voor info EVV-betoging in Straatsburg

 

Lees ook

Van oorlog, banken en Europa: we kunnen ons niet veroorloven zo slecht onze toekomst in te gaan

Zo stond het al in PALA zeven maanden geleden: ‘Met de nieuwste beslissing om bijna geruisloos gevechtsvliegtuigen naar Afghanistan te sturen, gaat België samen met o.a. Nederland steeds meer feitelijk aan de kant staan van een land dat oorlogen voert zonder, zoals al ruim zestig jaar afgesproken, te passeren via de Verenigde Naties en haar Veiligheidsraad. Het lijkt er sterk op dat we een illegale oorlog aan het steunen zijn en dat zonder parlementair en maatschappelijk debat of legitimering. Zijn we het daarmee eens?' (1)

Wie niet de oorlogen van het verleden wil voeren, maar wel zich voorbereiden op de toekomst, doet er goed aan het verschil tussen een aanvalsoorlog en een democratisch gemandateerde politie-operatie te kennen en te respecteren.

Nu in de bioscoop: Enron en Viva Zapatero!

Enron – wanneer hebzucht regeert
Dit Amerikaanse energieconcern vervalste de boeken, dreef artificieel de beurskoers omhoog, zette de Californiërs zonder stroom om de inkomsten op te drijven en was de grootste financier van de eerste kiescampagne van president Bush junior. Wanneer Enron frauduleus failliet gaat in 2002, verliezen de mensen die er werken niet alleen hun job en daarmee hun maatschappelijke status, ze spelen ook hun spaargeld kwijt want dat zijn Enron aandelen, ze zien zelfs hun pensioenen in rook opgaan want ook die bestaan uit Enron aandelen. En wanneer ze het faillissement zien aankomen, wordt het hen zelfs verboden om hun aandelen nog voor een beetje geld te verkopen. Intussen hebben de topmanagers tot honderden miljoenen dollars op zak gestoken.