Al een halve eeuw is Pakistan een zogenaamde bondgenoot van het Westen, vooral dan van de Verenigde Staten, tegen de communistische Sovjetunie, tegen de inval van die Sovjetunie in Afghanistan, en
Nu Congo eindelijk wat meer politieke stabiliteit zal kennen na jaren van oorlog en ‘overgangsregering’ wordt het ook eens tijd om na te gaan wie er al die jaren beter is geworden van d
De top van staatshoofden en regeringsleiders van de 79 ACP-landen - vroegere Europese kolonies uit Afrika, de Cariben en de Stille Oceaan - in de Soedanese hoofdstad Khartoem werd vrijdag afgeslote
De bevolking van India blijft snel toenemen. En dus heeft het land meer voedsel nodig. De oogsten van India’s belangrijkste voedselgewassen groeien nog wel.
Schrijver, historicus, politicus en vooral geëngageerd Afrikaans cultuurmonument, Joseph Ki-Zerbo, is op maandag 4 december in zijn huis in de Burkinese hoofdstad Ouagadougou overleden.
Het Wereldvoedselprogramma van de VN (WFP) heeft er in de loop van dit jaar al herhaaldelijk voor gewaarschuwd, maar nu lijkt de voedselsituatie helemaal dramatisch te worden voor de kleine boeren
Veruit de meeste welvaart op aarde wordt voortgebracht door ondernemende mensen en organisaties, of het nu gaat om collectief producerende levensgemeenschappen, om kleine zelfstandige boeren, hande
Op zondag 19 november werd Mansour Osanloo door leden van de Iraanse geheime dienst op brutale wijze gearresteerd in het oosten van Teheran toen hij samen met twee collega’s op weg was naar e
Abderrahmane Sissako, de in Mauretanië geboren, maar in Mali wonende cineast, heeft met zijn nieuwste langspeelfilm ‘Bamako’ andermaal een politiek gevoelig onderwerp aangesneden.
Wie om welke reden dan ook de wereld bereist, zal zeker al een filiaal van het koffiebedrijf Starbucks hebben gezien, een multinational die actief is in 37 landen – België en Nederland z
Uit een nieuw onderzoeksrapport van Human Rights Watch blijkt dat de regering van de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) er niet in slaagt om haar eigen arbeidswetgeving te doen toepassen.
Het Amerikaanse Wal-Mart is het grootste distributiebedrijf ter wereld. In 2005 bedroeg de omzet 310 miljard dollar. Maar of dat ook tot winst leidt? Allerminst tot sociale winst.
Waar en in welke omstandigheden worden onze kleren gemaakt? Dat is de vraag die de Schone Kleren Campagne zich stelt. De kledingindustrie is een schoolvoorbeeld van de globalisering. Onze kleren zijn echte wereldproducten: gemaakt aan de ene kant en gekocht aan de andere kant van de wereld. De toegenomen concurrentie heeft echter geen gunstig effect op de arbeidsomstandigheden. Lage lonen, lange werkuren, onderdrukking van vakbonden, slechte verlichting en verluchting… zijn schering en inslag. Sociale spelregels worden niet gerespecteerd. Op de vrije markt zijn multinationals de sterspelers en lijkt de overheid buitenspel te staan. De belangen van miljoenen kledingarbeidsters staan op het spel. De Schone Kleren Campagne ziet een actieve rol voor de consument want koopkracht is macht. Ze wil met consumentenacties bijdragen tot de verbetering van de arbeidsomstandigheden in de kledingindustrie. Ze wil op een positieve manier actie voeren en wil geen boycot van één merk of keten. Vanzelfsprekend moet zo’n actie internationaal zijn. Ze begon in Nederland en wordt nu ook gevoerd in België, Frankrijk, Duitsland, Engeland, Italië, Oostenrijk, Spanje, Zweden en Zwitserland. In Vlaanderen hebben eind 1995 een vijfentwintigtal organisaties een Schone Kleren platform gevormd. Het gaat om vakbewegingen, derdewereldorganisaties, socio-culturele organisaties, jeugdorganisaties en consumentenorganisaties. Wereldsolidariteit heeft de taak van secretariaat en coördinator op zich genomen. De campagne vraagt vooreerst aan consumenten om stil te staan bij ons aankoopgedrag. De kledingverkopende bedrijven worden opgeroepen om aan leveranciers even hoge eisen te stellen inzake arbeidsomstandigheden als inzake kwaliteit en leveringsvoorwaarden. Er wordt hen gevraagd om een gedragscode te ondertekenen. Ook van de kledingproducerende bedrijven in Vlaanderen vraagt de campagne dat zij de internationale naleven en laten controleren. Dit geldt zowel voor hun productie hier als die in uitbesteding in het buitenland. Ten derde vraagt de campagne aan politici een regel -en wetgeving te ontwikkelen die kan bijdragen tot de toepassing van de arbeidsnormen van de Internationale Arbeidsorganisatie. Ten vierde wil de campagne samenwerken met partners van vakbonden en (vrouwen)organisaties in het Zuiden en hen ondersteunen.