De mondialisering van onze economie raakt een groot deel van de wereldbevolking op een heel rechtstreekse wijze. Hun inkomen hangt ervan af. Af en toe worden we daar brutaal aan herinnerd, zoals met de instorting van de Rana Plaza textielfabriek in Bangladesh die meer dan 1000 werknemers het leven kostte en 2000 verwondde; of wanneer Ford zijn fabriek sluit in Genk; of als terrorisme een vitale luchthaven als Zaventem lamlegt en tallozen hun werkbestemming missen.
De vraag hoeveel mensen hun werk verrichten in het kader van mondiale productie- of bevoorradingsketens, is moeilijk exact te beantwoorden. De Internationale Arbeidsorganisatie schat hun aantal op maar liefst 450 miljoen. Dat is het resultaat van gegevens uit veertig landen, samen goed voor 85 procent van het bruto wereldproduct en twee derde van alle arbeidskrachten. Vermoedelijk zijn het er dus nog veel meer.
Cruciale vraag: gaan hun inkomens erop vooruit? Theoretisch zou dat moeten, of minstens kunnen. Want in principe leidden geïntegreerde productieketens tot een grotere efficiëntie en productiviteit. Die internationalisering is echter niet opgezet om werk beter te belonen en productiviteitswinsten te delen met werknemers. In vele bedrijven worden vooral vrouwen weinig betaald. Toeleveranciers zien zich dikwijls verplicht met weinig genoegen te nemen. Het is een praktijk die zich vertaalt in extreem lage vergoedingen. De voorbeelden uit het IAO rapport Decent work in global supply chains laten weinig aan de verbeelding over. De arbeidskost van een gemiddelde T-shirt is… 20 eurocent. Van de 1,60 pond voor een pakje thee in Groot-Brittannië, is 0,01 pond voor de theeplukster, van de 0,12 pond voor een banaan uit Ecuador is er 0,0075 voor de plantagearbeider.
Alsof dat niet erg genoeg is, zijn er nog de dikwijls slechte werkomstandigheden en het gebrek aan sociale bescherming. Dat uit zich in onder andere extreemlange werkuren, voorkomen van dwangarbeid, inbreuken op sociale wetgeving, misbruik van thuiswerkers, uitbuiting van freelancers en tijdelijke werknemers. Alhoewel deze economische globalisering al decennia oprukt, slagen werknemers er maar moeilijk in om genoeg weerwerk te bieden. Het lukt onvoldoende om nationaal en internationaal tegenwicht te bieden.
Prominent op de agenda van de volgende Internationale Arbeidsconferentie staat het thema Fatsoenlijk werk in mondiale bevoorradingsketens. De 105de zitting van die conferentie loopt van 30 mei tot 10 juni 2016. (db)
Bronnen
IAO Rapport Decent work in global supply chains
Agenda of the 105th Session of the International Labour Conference
Uw doordachte reacties zijn heel welkom op het emailadres infoATpala.be
Tot het einde gelezen? En het artikel gewaardeerd?
Dan kan Pala misschien op uw steun rekenen.
We verwelkomen u graag als steungever - klik hier
Een goed artikel? Interessant nieuws? Schenk uzelf, vrienden, familie, kennissen of collega’s een gratis Pala abonnement, dan hoeft u nooit iets te missen. Gebruik daarvoor het geschenkabonneeformulier – klik hier
