Home

Scherpstellen | dilemma na verkiezingsroof

Congolezen zien na verkiezingen het presidentschap en de macht - vooral dan die over de inkomens uit grondstoffen - versjacherd.

Als burgers vreedzaam protesteren tegen de hoogstwaarschijnlijke verkiezingsroof, zal niemand daar echt van wakker liggen; bijna zeker blijft de macht onterecht waar ze al ruim 20 jaar zit.

Als het protest een gewelddadig karakter zou krijgen en de machthebbers echt weet te bedreigen, is er een kans dat de zaken anders kunnen lopen.

Dit lijkt de meest nuchtere observatie van de cynische achterkant van de reële Congolese machtspolitiek, en van het dilemma voor al die burgers die de democratie meest genegen zijn.

Regio's: 

Lees ook

Doet strijd om olie oorlog in de Grote Meren opnieuw ontbranden?

Het oosten van Congo is ook na de ondertekening van de vredesakkoorden, die een einde moesten maken aan een oorlog die vier miljoen mensen het leven heeft gekost, nooit helemaal zonder gewapende conflicten geweest. Meestal draait het om de illegale exploitatie van de enorme bodemrijkdommen, gecombineerd met onopgeloste etnische spanningen. De laatste tijd ziet het ernaar uit dat olie een bijkomende factor in het brute machtsspel wordt. Sinds de olieprospecties in het Albertmeer, op de grens tussen Congo en Oeganda, hebben aangetoond dat er een voorraad van ongeveer één miljard vaten op exploitatie ligt te wachten, zijn aan beide kanten van de grens al doden gevallen, zowel burgers als militairen.

Nog een lange weg naar gerechtigheid en verzoening in Burundi

Een delegatie van juridische experts van de Verenigde Naties, o.l.v. vice-secretaris-generaal Michel Nicolas, is deze week op bezoek in Burundi. Ze zal er besprekingen voeren met de Burundese regering over de praktische organisatie van een ‘Waarheids- en Verzoeningscommissie’ en het juridische kader helpen scheppen dat nodig is voor de oprichting een speciale strafrechtbank die zal oordelen over oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid. Burundi heeft sinds vorig jaar een democratisch verkozen regering en president. Daarmee kwam een einde aan 12 jaar van burgeroorlog waarin meer dan 300.000 mensen omkwamen. Lokale mensenrechtenbewegingen, hierin gesteund door o.a.