Klik om te vergroten
Terwijl de internationale aandacht voor de situatie in Myanmar blijft groeien, wordt in de hele wereld op 5 juni, Wereldmilieudag, een mensenrechtencampagne genaamd 'Sta achter Myanmar' gelanceerd.
Met een wereldwijde petitie worden alle democratische landen opgeroepen om dringend gecoördineerde en gerichte economische en diplomatieke sancties tegen de militaire junta en bedrijven die eigendom zijn van het leger te organiseren, en een wapenembargo tegen Myanmar in te stellen ( https://www.now.world/myanmar ).
Oproep voor een VN-wapenembargo
Er circuleert ook een gelijkaardige oproep voor organisaties. Meer dan 200 ondertekenden reeds, waaronder Amnesty International, Human Rights Watch, de ASEAN Parliamentarians for Human Rights, PEN, Pax Christi en de International Commission of Jurists. Zij stellen dat “een alomvattend VN-wapenembargo tegen Myanmar de directe en indirecte levering, verkoop of overdracht van alle wapens, munitie en andere militaire uitrusting, inclusief goederen voor tweeërlei gebruik, zoals voertuigen en communicatie- en bewakingsapparatuur, moet verbieden, evenals het verstrekken van training, inlichtingen en andere militaire bijstand. Een dergelijk embargo moet vergezeld gaan van robuuste toezichts- en handhavingsmechanismen” ( https://aseanmp.org/2021/05/06/global-civil-society-statement-on-myanmar/ ).
Hierbij wordt met name verwezen naar Rusland, China, Noord-Korea, India, Israël, de Filippijnen, en Oekraïne dat de Tatmadaw van wapens blijft voorzien (https://www.irrawaddy.com/news/burma/notorious-myanmar-arms-broker-joins-military-leaders-on-russia-trip.html + https://www.aljazeera.com/news/2017/9/16/who-is-selling-weapons-to-myanmar + https://www.aa.com.tr/en/asia-pacific/7-countries-still-supplying-arms-to-myanmar-military/1550371 ).
Volgens het laatste wapenhandelrapport van het Stockholm International Peace Research Institute (SIPRI) heeft vooral Rusland sinds de jaren 2000 het Myanmarese leger een breed scala aan militaire uitrusting geleverd. Deze omvatten straaljagers, voertuigen, helikopters, raketten en luchtverdedigingssystemen. Het Pantsir S-1 luchtverdedigingssysteem lijkt de laatste zending te zijn. Dit systeem wordt sinds 2015 ingezet als onderdeel van de Russische militaire bijstand aan de regering van Assad in Syrie ( https://eurasiantimes.com/amid-bloodbath-myanmar-military-gets-pantsir-s-1-air-defense-missiles-from-russia-reports/ ).
Internationale solidariteit
Ook de International Confederation of Labor (ICL) en het Global May Day-netwerk roepen met name vakbonden en arbeiders op om de Tatmadaw en de bedrijven die met hen samenwerken te boycotten ( https://www.iclcit.org/international-call-for-solidarity-with-civil-disobedience-movement-cdm-in-myanmar/ ). Concreet willen ze internationale kledingmerken - zoals Zara, H&M, Adidas, OVS, Mango of Sioen - onder druk zetten zodat alle werknemers in hun fabrieken het recht hebben op een billijk loon en om onbetaald verlof op te nemen zonder ontslag. Ook de Singaporese regering wordt geviseerd. "De welvarende stadstaat is de grootste buitenlandse investeerder van Myanmar en haalde China in 2019 in om meer dan $24 miljard aan kapitaal binnen te halen door middel van lucratieve vastgoedprojecten, banken, scheepvaart, zandexport en bouw, evenals wapenverkoop". De regering is eigenaar van Temasek Holdings, dat een vermogen van meer dan $230 miljard beheert. Temasek Holdings heeft de meerderheid van de aandelen in veel bedrijven, zoals Singapore Airlines (56 procent). Het onder druk zetten van Singapore Airlines zou dus ook druk uitoefenen op de regering van Singapore ( https://globalmayday.net/2021/04/22/call-solidarity-cdm-myanmar/ ). Voor andere vormen van steun, zie https://www.isupportmyanmar.com/ .
Nobelprijswinnaars voor de vrede
Een groep Nobelprijswinnaars voor de vrede heeft opgeroepen tot de onmiddellijke vrijlating van mensenrechtenactiviste en journaliste Thin Thin Aung.
Zij werd op 8 april 2021 gearresteerd en naar het Yay Kyi Eaing Investigation Centre gebracht. Sindsdien is ze overgebracht naar de Insein Prison en is ze beschuldigd van "het verspreiden van nieuws om de stabiliteit van de staat te beïnvloeden" (volgens Sectie 505a van het Wetboek van Strafrecht).
Thin Thin Aung begon haar carrière als journaliste bij de BBC en richtte in 1998 Mizzima News Agency op. Ten tijde van haar arrestatie had ze om gezondheidsredenen ontslag genomen bij Mizzima. Ze is ook de oprichter van de Women’s League of Burma en heeft haar leven gewijd aan democratie, vrede en mensenrechten in Myanmar.
“Wij, als Nobelprijswinnaars voor de vrede, staan achter de bevolking van Myanmar en roepen op tot de onmiddellijke vrijlating van Thin Thin Aung en alle andere gedetineerde mensenrechtenverdedigers. We roepen de internationale gemeenschap ook op om solidariteit te tonen met de bevolking van Myanmar en eisen een einde aan de detenties en de onderdrukking van de stemmen van burgers.
Getekend,
Tawakkol Karman, Nobelprijswinnaar voor de vrede (2011) - Jemen
Shirin Ebadi, Nobelprijswinnaar voor de vrede (2003) - Iran
Leymah Gbowee, Nobelprijswinnaar voor de vrede (2011) - Liberia
Rigoberta Menchú Tum, Nobelprijswinnaar voor de vrede (1992) - Guatemala
Jody Williams, Nobelprijswinnaar voor de vrede (1997) – VS”.
( https://www.facebook.com/MizzimaMyanmarNews )
Ondertussen blijft de junta ook buitenlandse journalisten arresteren. Op 25 mei werd de Amerikaan Danny Fenster, hoofdredacteur van Frontier, op het vliegveld van Yangon gearresteerd toen hij naar Maleisië wou vliegen ( https://www.aljazeera.com/news/2021/5/25/myanmar-detains-american-journalist-for-local-news-magazine ). Enkele dagen voordien was de Japanse correspondent Kitazumi onder diplomatieke druk van Japan het land uitgezet, nadat hij rapporteerde over gevallen van marteling in gevangenissen ( https://www.ibtimes.com/myanmar-detainees-tell-torture-freed-japan-journalist-3204962 ).
Oliegiganten Total en Chevron shorten dividendbetalingen op
De Franse oliegigant Total en het Amerikaanse Chevron kondigden op 26 mei aan dat ze de dividendbetalingen hebben opgeschort voor het enorm winstgevende gaspijpleidingbedrijf dat ze bezetten samen met de Myanma Oil and Gas Enterprise (MOGE) en het Thaise staatsbedrijf PTT Exploration and Production (PTTEP). Total is de grootste aandeelhouder met 31,24 procent, terwijl Chevron 28 procent bezit. De Thaise PTTEP en Myanma Oil and Gas Enterprise hebben de rest in handen.
Total, de exploitant en grootste aandeelhouder van het Yadana offshore-aardgasproject, bevestigde dat "contante uitkeringen" aan aandeelhouders van Moattama Gas Transportation Company (MGTC) "zijn opgeschort". MOGE is een staatsbedrijf van Myanmar, wat betekent dat het sinds de staatsgreep onder controle staat van de generaals. Het bezit 15 procent van MGTC.
Deze beslissing volgt na intense druk van actievoerders op Total en Chevron, het Amerikaanse oliebedrijf dat ook een aandeel heeft in MGTC. MGTC brengt aardgas van Yadana voor de kust van Myanmar naar Thailand en Yangon.
Gevestigd in het belastingparadijs Bermuda, werden de financiële details van MGTC twee decennia lang geheim gehouden totdat Distributed Denial of Secrets, een non-profit transparantiecollectief, ze eerder dit jaar vastkreeg.
Geanalyseerd door Justice for Myanmar in samenwerking met Finance Uncovered, een Britse journalistieke organisatie, laten de rekeningen van MGTC zien dat het bedrijf zo winstgevend was dat het zich kon veroorloven om in de drie jaar tot 2019 dividenden aan aandeelhouders uit te keren ter waarde van maar liefst $ 872,8 miljoen. Dit betekent dat MOGE, met een belang van 15 procent in MGTC, in die periode $130,9 miljoen ontving - of een gemiddelde van $ 43,6 miljoen per jaar.
Het besluit om pijplijndividenden op te schorten zou geen invloed hebben op andere, grotere gasopbrengsten van het Yadana-project naar de junta, met inbegrip van het aandeel van Myanmar in de inkomsten uit gasverkoop en de betalingen van royalty's en vennootschapsbelasting.
Het besluit van de aandeelhouders van Moattama zou evenwel een precedent kunnen scheppen voor andere aardgasprojecten en andere internationale bedrijven om hun samenwerking met de Tatmadaw te herzien.
In zijn verklaring zei Total dat het "de gasproductie zal handhaven in overeenstemming met de toepasselijke wetgeving, om de elektriciteitsvoorziening die van vitaal belang is voor de lokale bevolking van Myanmar en Thailand" niet te verstoren. Total voegde er in zijn verklaring aan toe dat het "het geweld en de schendingen van de mensenrechten in Myanmar veroordeelt en bevestigt dat het zal voldoen aan elk besluit dat kan worden genomen door de relevante internationale en nationale autoriteiten, inclusief toepasselijke sancties die zijn uitgevaardigd door de EU of de VS autoriteiten" ( https://www.myanmar-now.org/en/news/generals-set-to-lose-tens-of-millions-of-dollars-as-total-suspends-yadana-gas-pipeline-dividend + https://www.reuters.com/business/energy/total-chevron-suspend-payments-myanmar-junta-gas-project-2021-05-27/ )
Pensioenfondsen
In navolging van de Nederlandse ABP en PGGM (Stichting Pensioenfonds Zorg en Welzijn) en het Britse Universities Superannuation Scheme (USS) heeft nu ook het Deense P+ gemeld dat het na analyse 11 van zijn portefeuille-aandelen met zakelijke banden met het militaire regime wil afstoten. P +, dat zichzelf omschrijft als een pensioenfonds voor mensen met hogere academische kwalificaties, publiceerde een lijst van zijn participaties waarvan het zei dat ze zakelijke banden hebben met de dictatuur in Myanmar. Daarbij zijn Hilton Worldwide Holdings, het Italiaanse energiebedrijf ENI en het Japanse telecombedrijf KDDI. Het pensioenfonds verklaarde dat de totale investering in de bedrijven ongeveer DKK 131 miljoen (€ 17,6 miljoen) bedroeg.
Buitenlandse banken waaronder BNP Paribas
Slechter is het gesteld op het niveau van de banken die de junta blijven steunen. Uit onderzoek van Justice for Myanmar blijkt dat Mitsubishi UFJ Financial Group, Sumitomo Mitsui Financial Group, JPMorgan Chase, UBS, Credit Suisse, Morgan Stanley, Bank of America, Wells Fargo en BNP Paribas tot de topbanken behoren die blijven investeren in bedrijven die verband houden met de militaire junta van Myanmar. Deze negen internationaal opererende banken hebben meer dan 24 miljard dollar geïnvesteerd in 18 bedrijven die directe en langdurige commerciële banden hebben met het leger van Myanmar of met staatsentiteiten die het leger probeert te controleren als gevolg van de staatsgreep ( https://www.justiceformyanmar.org/stories/banks-investing-in-the-military-cartel ).
Justice for Myanmar, de groep activisten die de systemische oorzaken van ongelijkheid, geweld, oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid in Myanmar bloot pogen te leggen publiceren regelmatig gedetailleerde analyses van hun onderzoeken ( zie https://www.justiceformyanmar.org/ ).
Het sociale leven is tot stilstand gekomen
Net voor het begin van het nieuwe schooljaar op 1 juni zijn meer dan 125.000 onderwijzers door de militaire junta geschorst omdat ze lid zijn van de burgerlijke ongehoorzaamheidsbeweging CDM die zich verzet tegen de militaire staatsgreep van februari. Volgens de Myanmar Teachers Federation (MTF) is meer dan de helft van alle leraren in staking en slechts 10 procent van de leerlingen heeft zich aangemeld om het schooljaar te beginnen.
Myanmar had volgens de meest recente gegevens van twee jaar geleden 430.000 leraren op school. Met andere woorden, net zoals in het hoger onderwijs, treft deze schorsing ongeveer de helft van het lerarenkorps. Terwijl tijdens het schooljaar 2019-2020 meer dan 9 miljoen studenten ingeschreven stonden voor het basisonderwijs, suggereren de huidige cijfers dat minder dan 1 miljoen dit jaar naar school zullen komen. In de steden Mandalay, Monywa en Yangon zijn er scholen waar zich geen studenten hebben aangemeld, aldus MTF.
De door de staat gerunde krant 'Global New Light of Myanmar' heeft ondertussen leraren en studenten opgeroepen om terug naar school te komen om het onderwijssysteem weer op gang te krijgen. Aan de junta gelieerde kranten publiceerden foto's van massa's mensen die deelnemen aan het registratieproces. Op sociale media werd er evenwel op gewezen dat het foto's van vóór het schooljaar 2019 betrof; deze zijn dus niet indicatief voor het huidige participatieniveau.
Terwijl de junta worstelt met nieuwe conflicten op verschillende fronten, wordt ze ook dagelijks geconfronteerd met protesten en stakingen die ziekenhuizen, scholen en veel particuliere bedrijven lamgelegd hebben. De gewoonlijk drukke plaatsen en straten van Yangon liggen er tijdens de spits verlaten bij omdat mensen deelnemen aan de landelijke 'Silent Strike' staking. Kantoren, winkels, restaurants sluiten en mensen blijven binnen uit protest tegen de militaire coup. De ontwrichting op scholen weerspiegelt die in de gezondheidssector, bij de banken, de overheid en het particuliere bedrijfsleven ( https://japantoday.com/category/world/more-than-125-000-myanmar-teachers-suspended-for-opposing-coup + https://www.myanmar-now.org/en/news/some-90-percent-of-myanmar-students-refuse-to-attend-school-under-coup-regime-teachers-say + https://www.eastasiaforum.org/2021/03/29/myanmars-civil-disobedience-movement-is-built-on-decades-of-struggle/ ).
Gevangen, vermoord of op de vlucht
Veel studenten, leraren en jongeren vormen een groot deel van de 3.936 mensen die momenteel in gevangenschap zitten, de 788 die zijn gedood en 1.645 arrestatiebevelen die zijn uitgevaardigd ( https://aappb.org/ ).
Politie en leger blijven protesterende burgers op willekeurige wijze beschieten en achtervolgen. Vrouwen en kinderen worden op brute wijze fysiek en seksueel misbruikt. Het leger breekt met geweld in de huizen van burgers, en plundert ze. Dorpen worden vanuit de lucht bestookt en platgebrand.
De lokale bevolking zoekt wanhopig haar toevlucht in de bossen en de jungle. Velen pogen naar buurlanden te ontsnappen. Tussen 1 januari en 20 mei arresteerde het Thaise leger in totaal 13.956 buitenlandse migranten die het land illegaal poogden binnen te glippen. De meerderheid, zo'n 7.365, kwam uit Myanmar, naast 5.464 Cambodjanen, 1.089 Laotiaanse staatsburgers en 33 Maleisiërs. Helaas zijn deze illegale migranten nog maar het topje van de ijsberg. Veel meer hebben wellicht de grens met succes overgestoken onder begeleiding van mensensmokkelaars en met medeweten van corrupte ambtenaren en politie.
"Een ding waar ik me ongemakkelijk bij voel, is dat sommige Thais zelfs 'de deur openen' voor illegale smokkel in ruil voor contant geld, zonder te beseffen dat dit tot grote problemen voor het land zal leiden", verklaarde de gouverneur van Samut Sakhon, Verasak Vichitsangsri, onlangs aan de Bangkok Post. Met een grenslijn van 5.526 km is het natuurlijk niet eenvoudig om mensensmokkel te voorkomen. Toch is het onmogelijk dat deze migranten zomaar op Thaise bodem terechtkomen en zonder hulp naar werkplekken zo ver weg als Bangkok kunnen reizen.
“In een recente operatie die 77 illegale Myanmar-migranten in Kanchanaburi opleverde, vertelden de migranten de politie dat ze uit Dawei in Myanmar waren gekomen en vier dagen in de bossen hadden gelopen, wachtend tot hun smokkelaar hen naar hun beloofde werkgevers in Samut Prakan zou brengen, ongeveer 200 km verderop. Ze zeiden dat ze de mensenhandelaar elk 13.000-20.000 baht (tussen 350 en 525 Euro) hadden betaald” ( https://www.bangkokpost.com/opinion/opinion/2119035/show-where-the-cash-goes ).
Sommige illegale migranten worden gearresteerd maar de meeste verantwoordelijken achter deze lucratieve netwerken van mensenhandel worden ongemoeid gelaten (https://www.bangkokpost.com/thailand/general/2122103/trafficker-had-b14m-in-account ). Bovendien zijn er aanwijzingen dat COVID-19 onopgemerkt in Myanmar circuleert, wat de crisis waarmee het land al te kampen heeft, kan verergeren. De meeste vluchtelingen die in Thailand getest worden, blijken inderdaad positief te zijn.
Gewapend verzet
De strijd van de Karen wordt vaak omschreven als een van de ‘langstlopende burgeroorlogen’ ter wereld. Karen-nationalisten vechten reeds sinds 1949 voor een onafhankelijke staat die zij Kawthoolei noemen. In het 72-jarige conflict zijn er veel verschillende strijders geweest, waarvan de meest invloedrijke de Karen National Union en hun Karen National Liberation Army (KNLA) zijn.
De Karen (Salween) rivier bevindt zich in Day Pu Noh in het Mutraw-district van de staat Karen. Daarnaast is er ook Salween Peace Park. De inheemse bevolking die hier woont, zijn de oorspronkelijke bewoners van deze plek. Een groot aantal van deze stammen leeft al jaren langs de rivier. Hun levensonderhoud is afhankelijk van bosproducten en medicijnen uit de bossen rond Karen River. Maar de afgelopen jaren de overheid van Myanmar in dit gebied een grote dam bouwen. Er zijn pogingen ondernomen om de inheemse bevolking te verdrijven en hen te dwingen naar vluchtelingenkampen te verhuizen. Dat is nu ook weer het geval. Op 27 en 28 maart voerde de Tatmadaw luchtaanvallen uit met helikopters, gevechtsvliegtuigen en drones. Bij de aanval kwamen drie dorpelingen om het leven, raakten er zeven ernstig gewond en werden verschillende huizen vernield. Burgers uit Maye Nu Hatta, U Weh Chlo en I Tu Hta IDP-kampen probeerden de Salween rivier over te steken en hun toevlucht in Thailand te zoeken. Velen van de naar schatting 2500-3000 vluchtelingen werden tegengehouden door Thaise militairen en terug naar Myanmar gestuurd ( https://www.newsclick.in/Stand-with-Myanmar-International-Solidarity-Campaign-Held-against-Military-Violence ).
Leden van de People's Defense Force, opgericht sinds de staatsgreep, vertelden de Irrawaddy-nieuwsdienst dat ze tijdens gevechten bij de grens van de zuidelijke staten Shan en Kayah tenminste 13 leden van de veiligheidstroepen hadden gedood toen ze een politiebureau in de buurt van de stad Mobye binnenvielen en met de grond gelijk maakten. Ook op andere plaatsen vonden gevechten plaats waarbij doden vielen en gevangenen werden gemaakt.
Video's die op sociale media worden gedeeld, toonden wat leek op de geüniformeerde lichamen van veiligheidstroepen en rook die uit de vernietigde politiepost bij Mobye en een politievoertuig opsteeg. Andere foto's toonden vier mannen die naar verluidt politie waren met hun handen op de rug, geblinddoekt met chirurgische maskers.
Ook op andere plaatsen zijn een aantal politiebureaus in de as gelegd door de People's Defense Force. Bij guerrilla-aanvallen hebben verzetsstrijders meer dan 40 troepen van het regime gedood. Het dodental was zo beschamend voor de junta dat ze geen dodenaantal noemde bij de melding van de aanval. Er werd alleen toegegeven dat "sommige veiligheidstroepen werden gedood" en "sommige verdwenen". Ook in andere delen van het land, zoals Chin State en Sagaing Region, hebben lokale verzetsgroepen de wapens opgenomen tegen troepen van het regime, waarbij aan beide zijden slachtoffers zijn gevallen.
In tegenstelling tot Kayah, Chin en Sagaing heeft echter niemand de verantwoordelijkheid opgeëist voor dodelijke aanslagen in Yangon. Het effect is dat de veiligheidstroepen zich hier nerveuzer en onveiliger voelen; ze worden gedwongen aan te nemen dat iedereen een potentiële aanvaller is.
Terwijl de gevechten zich uitbreidden naar Demoso in het zuiden, bracht het leger versterkingen en gepantserde voertuigen aan, aldus lokale media. De nieuwsdienst van Mizzima zei dat duizenden mensen waren gevlucht nadat tientallen granaten in hun buurt waren ingeslagen.
De alliantie van vier etnische gewapende groepen die tegen de staatsgreep zijn, vocht op 23 mei tegen veiligheidstroepen in Muse, een van de belangrijkste oversteekplaatsen naar China, aldus Irrawaddy ( https://news.yahoo.com/fighting-flares-myanmar-town-chinese-071047242.html ).
De regering van nationale eenheid NUG is ondergronds de nieuwe commandostructuur voor de People's Defence Force aan het opzetten. Dat lukt niet probleemloos. Zo willen sommige etnische geledingen geen Rohingya opnemen in het verzet ( https://www.frontiermyanmar.net/en/the-nug-must-commit-to-human-rights-for-all-myanmars-people/ ).
“Bange objecten van walging”
Ondanks alle repressie en gruwel, lijkt er dus een kentering aan de gang. Dakkha verwoordt dit in een cynisch kommentaar op 27 mei als volgt: 'Voor de Junta-strijdkrachten van Myanmar, een nieuw gevoel van kwetsbaarheid'
Voor de veiligheidstroepen van Myanmar hangt er nu onveiligheid in de lucht. Tot voor kort waren ze de pestkoppen van de stad. Ze raasden op straat en beroofden mensen. Ze vielen buurten binnen en daagden mensen uit: "Kom naar buiten, jij die durft te sterven!" terwijl ze met automatische geweren op demonstranten tegen het regime vuurden. Het lijkt er echter op dat die dagen geteld zijn. Hier is een bittere waarheid die ze de laatste dagen pas beginnen te beseffen: ze zijn niet langer veilig, waar ze ook zijn, zelfs niet in grote steden als Yangon.
Wat is hiervoor het bewijs? Elke sceptische ziel zou er goed aan doen om een rondleiding door de stad te maken. Let goed op wanneer u langs een politiebureau of het General Administration Department (GAD)-kantoor van het regime in uw buurt komt.
Het verschil kan worden gevoeld in de afwezigheid van de dreigende soldaten en met aanvalsgeweren zwaaiende politie die ooit de poorten buiten deze gebouwen bemande. Bij de ingangen staan nu pas opgetrokken buitenposten, versterkt met stapels zandzakken. Soldaten en politie, tot de tanden gewapend, hurken erachter met zenuwachtige uitdrukkingen op het gezicht. Wees niet in de war als de gevel van het GAD-kantoor van uw township nu bedekt is met een hoog hek met gaas, dat lijkt op een kooi in een dierentuin. Het enige dat ontbreekt, is het bordje 'Plaag de dieren niet'. ( https://www.irrawaddy.com/opinion/commentary/for-myanmars-junta-forces-a-new-sense-of-vulnerability.html )
Voor de troepen van het regime die achter de zandzakken schuilen, is het wellicht een deprimerende situatie waarmee ze worden geconfronteerd. Als ze voorbijgangers in de ogen kijken, zien ze haat. Voor de meerderheid van de bevolking zijn, na de afslachting van meer dan 800 burgers door het regime, soldaten en politie objecten van walging. Voor een soldaat zijn er maar weinig dingen die meer demoraliserend zijn dan de wetenschap dat de mensen je minachten.
Ondertussen is de aanblik van soldaten en politie die zich verschuilen achter zandzakken en kooiachtige hekken een reden tot 'vermaak' bij de lokale bevolking. Toen foto's van soldaten die achter zandzakken hurken viraal gingen op Facebook, bespotten mensen ze en noemden hen lafaards. Tot maart waren het jonge demonstranten tegen het regime die zandzakken gebruikten, meestal uit angst voor het harde optreden van de veiligheidstroepen. Nu zijn het de mannen in uniform die angst proeven. Onder een foto van een van de zwaar versterkte buitenposten liet een gebruiker gewoon de opmerking achter: "Kom naar buiten, jij die durft te sterven!"
Jan Servaes
De auteur was UNESCO-Chair in Communication for Sustainable Social Change aan de University of Massachusetts, Amherst. Hij doceerde ‘internationale communicatie’ en ‘communicatie voor sociale verandering’ in Australië, België, China, Hong Kong, de V.S., Nederland en Thailand, naast verschillende korte projecten aan ca. 120 universiteiten in 55 landen. Jan Servaes is hoofdredacteur van het Springer ”Handbook of Communication for Development and Social Change’' (2020).
Uw doordachte reacties zijn welkom op het emailadres infoATpala.be
Overname van dit artikel toegelaten voor niet-commerciële en niet-gesubsidieerde organisaties met vermelding van auteur en bron, met weblink. Wij vernemen het graag | Commerciële en/of gesubsidieerde organisaties nemen voor publicatie contact op met info@pala.be
Tot het einde gelezen? En het artikel gewaardeerd?
Dan kan Pala misschien op uw steun rekenen: uw gift is welkom
op rekeningnummer BE66 5230 4091 1443 van Pala vzw – Leuven.
Of we verwelkomen u graag als vaste steungever - klik hier
Een goed artikel? Interessant nieuws? Neem een gratis abonnement op de Pala nieuwsbrief (maximaal 2 maal per maand), dan hoeft u geen enkel artikel te missen. Gebruik daarvoor het inschrijvingsformulier – klik hier
