Wel 46 verschillende gerechten, allemaal met streekingrediënten, dat is de copieuze maaltijd waarop de Senegalese landbouwsters en veehoudsters hun gasten vorige vrijdag hebben vergast in Daka
Bijna overal in de Europese Unie voeren regeringen een heel restrictief beleid tegenover migranten en mensen zonder papieren, vaak onder druk van extreemrechtse of populistische partijen.
Volgens een rapport van de Internationale Federatie van Textielarbeiders (ITGLWF) is het einde van het Multivezelakkoord vooral in Afrika hard aangekomen.
Meer en beter werk, welvaartsbescherming, gelijke kansen en sociale dialoog, dat is wat de Europese Commissie bedoelt met fatsoenlijk werk en wat ze wil bevorderen in de hele wereld, zowel binnen a
In de omgeving van de stad Hospet, 350 kilometer ten noordwesten van het computermekka Bangalore, in de Zuid-Indiase deelstaat Karnataka, hebben de vertrouwde groene maïsvelden en akkers met u
Eind juli hield de War Resisters’ International (WRI) in de buurt van het Duitse Paderborn (Westfalen) een internationale conferentie over de uitdagingen van de globalisering voor de wereldwi
Somalië geldt al jaren als een triest voorbeeld van hoe een staat compleet uit elkaar kan vallen tot er totaal geen centraal staatsgezag meer overblijft.
Weinige Afrikaanse landen zijn zo grondig door militaire conflicten ten gronde gericht als Angola. Maar Angola beschikt ook gigantische reserves aan olie en andere strategische grondstoffen.
Op dit ogenblik schrijft de mensheid geschiedenis. Ergens in deze beginjaren van de 21ste eeuw zal voor het eerst meer dan de helft van de wereldbevolking in de stad wonen.
Tijdens de VN-top over Lichte Wapens in New York kwam de oud sovjet-generaal Mikhail Kalashnikov, de ontwerper van het beruchte AK-47-geweer, hoogst persoonlijk een oproep doen tot strengere wapenc
In een rapport van de Britse kritische denktank New Economics Foundation (NEF) wordt de vloer aangeveegd met de veelgehoorde stelling dat alleen een volgehouden economische groei de armoede uit de
Uit een nieuw rapport van de Independent Evaluation Group (IEG), de interne evaluatiedienst van de Wereldbank, blijkt dat het schuldverlichtingsprogramma voor de armste landen met zware schuldenlas
Vorige maand heeft de VN Commissie voor Duurzame Ontwikkeling zijn 14de zitting gehouden. Opdracht is de opvolging te verzekeren van de Aardetop in 1992 in Rio de Janeiro en 2002 in Johannesburg.
Al voor de 95ste maal komt in Genève de Internationale Arbeidsconferentie samen, met zowat 3000 vertegenwoordigers van vakbonden, werkgevers en regeringen uit de meeste van de 178 lede
De OESO, de organisatie van de rijke industrielanden, is vol lof over de inspanningen van de huidige Mozambikaanse regering van president Armando Guebuza om het land een stabiele ontwikkelingsbasis
Begin jaren zeventig introduceerde de Internationale Arbeidsorganisatie de term ‘informele sector’ om de activiteiten te beschrijven van de werkende armen: ze werken erg hard maar hun werk is niet erkend, geregistreerd, beschermd of geregeld door één of andere overheid. De meeste zijn te vinden in ontwikkelingslanden. In 2002 schat de IAO het aantal werkende armen in de wereld op 530 miljoen: zij verdienen niet genoeg om hun gezin aan een inkomen te helpen van één dollar per gezinslid. Maar ook in rijke landen, zeker in bv. Italië of België, bestaat het fenomeen van de onofficiële economie. Dan praten we over het woekerende zwartwerk en de verdoken productie in bijvoorbeeld illegale kledingateliers, de bouw, horeca, tuinbouw en fruitpluk, of de transportsector. In die informele sectoren van zowel de arme als de rijke landen liggen de lonen of wat daarvoor moet doorgaan bijna altijd veel lager. Wie daar moet werken is gelukkig als hij min of meer kan rondkomen, want meestal levert dat werk niet genoeg op om van te leven. En daar moet nog bij verrekend worden dat er van werkzekerheid zelden sprake is, evenmin als van sociale zekerheid. Voor pensioenen, ziekte, werkloosheid is niets geregeld, om van vakantiegeld of kinderbijslag maar te zwijgen. Het fenomeen dat iemand wel werk heeft maar te weinig verdient om fatsoenlijk te leven, beperkt zich echter niet tot die informele arbeidssectoren. Vooral in de Verenigde Staten is de jongste jaren het aantal onderbetaalde formele banen fors gegroeid. Bijna iedereen kan er aan werk geraken, maar met die lage salarissen blijft men ruim onder het levensminimum hangen. En het gaat hier om miljoenen jobs.
