De Wereldbank ligt al tijden onder vuur omdat haar investeringen dikwijls een aanfluiting zijn van echt duurzame ontwikkeling. Af en toe geeft de Wereldbank aan dat ze lessen trekt en zal bijsturen. Maar gebeurt dat ook echt?
De Verenigde Naties proberen nog maar eens - terecht - een dreigende hongerramp te keren. Maar gewagen van de grootste hongerramp is niet terecht. Erger nog, de VN faalt als het om echte oplossingen gaat. Intussen is er de roep om giften, gebruik daarbij vooral uw kritische zin.
Hoe zou het nog zijn met de ecologische toestand van de aarde? De databank van Global Environment Outlook zoomt in op meer dan vijfhonderd variabelen.
Wereldbank en andere ontwikkelingsbanken krijgen al tijden bakken kritiek omdat ze nogal wat projecten en bedrijven financieren die met dat geld meer kwaad dan goed doen. Er komen bijvoorbeeld zware milieuproblemen van, of ze halen de bestaansbasis van hele gemeenschappen onderuit, of nemen een loopje met werknemersrechten.
Tot 2018 maakt België deel uit van de Sociale en Economische Raad van de Verenigde Naties. We zouden, met een werkwijze die wel meer ngo’s huldigen, kunnen oproepen om een actieve rol te spelen. Toch is het onze inschatting dat Pala dit niet moet doen... tenzij u daar anders over denkt en goede argumenten heeft.
Er is ernstige kritiek op de duurzame ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties. Anderzijds, die doelen zijn al veel beter dan de millenniumdoelen, een mondiaal bestuur is broodnodig om wereldproblemen aan te pakken en de Economische en Sociale Raad van de VN zou daarin een eersterangsrol moeten spelen.
Usain Bolt kan hard lopen. Maar beweren dat hij 100 meter in 7" kan lopen, zou u dat geloven? Diplomatiek is de klimaattop een topprestatie. Maar geloof vooral niet dat het in de echte wereld nog lukt om de opwarming onder 1,5 graad te houden.
Mensen betrachten al tijden een veiliger wereld. En ze zijn daar vrij succesvol in. Er vallen nu 10 keer minder geweldsdoden dan in de middeleeuwen, en zelfs 20 maal minder dan onze voorouders presteerden in de steentijd. Toch zijn we er niet helemaal. Hoe maken we de wereld nog veiliger?
Dictators en potentaten kunnen in New York met gerust gemoed hun handtekening plaatsen onder de duurzame ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties. Hun funeste rol in de onderontwikkeling van hun landen en in de achterstelling en armoede van talloze mensen komt niet in beeld.
