India bouwt al 20 jaar aan een hekken op de grens met Bangladesh. Net zo sluit Chinai de grens met Noord-Korea af en Saoedi-Arabië met Jemen. Niet enkel de VS, Israël of sommige Europese landen hebben iets met muren. Dit is het eerste artikel in de reeks 'Migratiei en ontwikkelingi: de olifanten in de kamer'.
Er zijn nu 7,6 miljard mensen. Die willen allen leven. De meesten verdienen de kost ter plaatse en kijken uit naar jobs in de omgeving. Anderen kijken verder, meestal uit noodzaak, en migreren om aan inkomen te geraken. Dat doen ze vooral in eigen land. 258 miljoen mensen trekken naar het buitenland, dikwijls naar een ander continent. Uitzonderlijk wenken de kansen, meestal niet. Dit vormt de achtergrond voor het falen van vele landen en regio’s inzake migratiei en burgerschap; evenzeer inzake welvaart voor iedereen en internationale samenwerking. Hoe kan het beter?
Het belang van rechten en burgerschap
Het is een groot geluk voor mensen als samenlevingen zich degelijk weten te organiseren opdat hun inwoners fatsoenlijk kunnen leven. Wat sterk helpt, is dat burgers erkend worden in hun rechten; dat burgerschap hun aanspraken verzekert op onderwijs, gezondheidszorg, werki, sociale bescherming, het recht om te ondernemen of welvaart te creëren en daar de rechtmatige vruchten van te plukken; en ook om belastingeni en sociale bijdragen te kunnen betalen die dienen om iedereen vooruit te helpen en tegenslagen te overwinnen.
Natuurlijk weten we allemaal dat in vele landen de verschillen tussen dit ideaalbeeld en hun werkelijke prestaties aanzienlijk tot reuzengroot zijn. Maar net daarvoor is er dit richtsnoer, om af te meten hoe goed of slecht overheden en samenlevingen het ervan afbrengen.
Migranten schatten vrij accuraat in hoe samenlevingen presteren.
Die afweging wordt in elk geval gemaakt door tal van migranten wereldwijd, en ze doen dat dikwijls nogal accuraat, zowel met betrekking tot hun eigen landen als voor de landen waar ze heen willen. Niet toevallig vertoeven twee derde van alle 258 miljoen migranten in hoge inkomenslanden, bijna een derde in middeninkomenslanden en slechts enkele procenten in lage inkomenslanden. Dat verklaart meteen het hoge percentage van migranten in Europa, Noord-Amerika en Oceanië. Ze maken er respectievelijk tien, vijftien en eenentwintig procent uit van de bevolkingi (2015). Toppers zijn de Verenigde Arabische Emiraten met 88,4 procent, Zwitserland 29,4 en Australië 28,2. In Zuid- en Midden-Amerika is dat slechts 1,5 procent. In Afrikai en Aziëi gaat het om 1,7 procent van de bevolkingi. Dat laatste continent laat dan weer de snelste stijging zien.
Verantwoordelijke overheden kennen al hun inwoners
Om de verantwoordelijkheid voor hun inwoners ten volle te kunnen nemen, is het maar best dat samenlevingen en overheden alle mensen kennen in hun rechtsgebied, dus ook alle migranten. Alleen zo kunnen ze voor iedereen garanderen dat hun rechten en aanspraken geëerbiedigd geraken; en dat er alles aan gedaan wordt om ze mee te nemen in de uitbouw van een welvarende samenleving en ze vooral niet in de sociale of zelfs rechteloze buitenbaan te laten.
Politici zijn er net om illegaliteit te weren, zij maken de wet voor iedereen.
Dan is het maar vreemd om nu al decennia mee te maken dat overheden tolereren dat ze niet al hun inwoners kennen. Net daar begint op veel plekken grote rechteloosheid die mensen zwaar teistert. Want wie onbekend blijft omdat zijn of haar verblijf niet wettelijk geregeld is, wordt veel makkelijker slachtoffer van misbruiken, van Birmezen in Thailand en Mexicanen in de VS tot Afrikanen en vele anderen in Europa. Ze worden dikwijls te weinig en soms niet betaald voor hun arbeidi, werken in illegale arbeidsomstandigheden, verliezen geregeld elke bewegingsvrijheid of belanden zelfs in slavernij, en staan bovenmatig bloot aan arbeidsongevallen en gezondheidsproblemen. Maar hun toegang tot gezondheidszorg, huisvesting, onderwijs of sociale zekerheidi is net heel beperkt of helemaal onbestaand.
De Internationale Migratiei Organisatie laat het fenomeen niet onbesproken. Maar ze erkent vooral zich op onbekend terrein te bevinden door wel heel uiteenlopende schattingen mee te geven. In Europa zijn naargelang de studie van 1,9 miljoen tot 8 miljoen mensen onbekend (schattingen voor 2008); waarvan in Duitsland 180.000 tot 520.000 (2014) en in Groot-Brittannië 417.000 tot 863.000 (2007). In Zuid-Afrikai varieert de schatting van 3 tot 6 miljoen (2010). Voor de VS is er de stabielere schatting van goed 11 miljoen. In Rusland gaat het om 5 à 6 miljoen. (1)
India bouwt al 20 jaar aan een drie meter hoog hekken op de grens met Bangladesh.
Frappant zijn ook de cijfers voor India. Het land telt 5,2 miljoen bekende migranten in 2017 waarvan 3,1 miljoen uit Bangladesh. Dat valt zowat in het niets bij de naar schatting minstens 10 miljoen mensen uit Bangladesh die onwettig in India zouden verblijven. In de Indiase regering valt zelfs het aantal van 20 miljoen. Ze bouwt al 20 jaar aan een drie meter hoog hekken op de grens met Bangladesh die enkele duizenden kilometers lang is. Net zo sluit Chinai de grens met Noord-Korea af en Saoedi-Arabië met Jemen. Niet enkel de Verenigde Staten, Israël of sommige Europese landen hebben iets met muren.
Traag voortschrijdend inzicht
Dat bij Europese politici intussen het besef is gerijpt, tientallen jaren heeft men erover gedaan, dat overheden een klare kijk moeten hebben op wie op hun grondgebied vertoeft, is dus een klein lichtpunt. Ja natuurlijk, daar horen grenscontroles bij. Even vanzelfsprekend, we erkennen als vluchteling wie daar recht op heeft volgens al oude internationale afspraken. En inderdaad, we zetten in op de ondersteuning van vluchtelingeni in getroffen regio’s in het Midden-Oosten, Afrikai of elders. Daarbij is cruciaal dat ze zelf economisch actief kunnen blijven. Al heeft het veel te lang geduurd, dat eindje lijken we intussen toch te zijn opgeschoten. Maar dan?
Voor wanneer een migratiepolitiek?
Evenzeer, en dat is minder aanvaard, is een klare kijk op migratiei gewenst die resulteert in een migratiepolitiek met de gestroomlijnde uitvoeringspraktijk die daarbij hoort. Europa, vroeger vooral een emigratiecontinent, is al ruim een halve eeuw vooral een immigratiecontinent. Tot goed veertig jaar geleden rekruteren landen als Nederland, België of Duitsland actief buitenlandse werknemersi. Maar dan stopt dat actieve beleid, officieel zijn migranten niet langer welkom.
Steeds nieuwe generaties politici verzuimen om een ernstig migratiebeleid uit te werken.
Daarmee stopt echter niet de migratiei, alleen verloopt die voortaan vooral op een ongeregelde, onwettige wijze. Al decennia weigeren Europese landen inzake migratiei rechtsstaten te zijn. Steeds nieuwe generaties politici laten na een ernstig migratiebeleid uit te werken, toe te passen, uit te leggen en te verdedigen. Dat is de eerste olifant in de kamer. Waar al bijna even lang voor wordt gewaarschuwd, kan weliswaar niet langer staalhard ontkend, maar er wordt nog altijd veelal van weggekeken: door dat verzuim rommelt het in de buik van onze samenlevingen, de blik van velen verstart op wat mensen scheidt, angstgevoelens worden bespeeld en politiek extremismei gevoed.
Zo wordt het steeds moeilijker om een vruchtbare maatschappelijke discussie te voeren en ordentelijk af te wegen hoe open of gesloten we willen zijn voor migratiei, en hoe we die dan vorm geven. Hoe moeilijk ook, een echte rechtsstaat, een waarlijk open democratie kan het dringende debat daarover niet langer ontlopen; om dan op basis daarvan eindelijk dit lange verzuim van een onbestaande migratiepolitiek weg te werken met een duidelijk beleid. Even klaar is dat anders de rechtsstaat en democratie straks zelf worden bedreigd.
Uw doordachte reacties zijn welkom op het emailadres infoATpala.be
Overname van dit artikel toegelaten voor niet-commerciële en niet-gesubsidieerde organisaties met vermelding van auteur en bron, met weblink. Wij vernemen het graag | Commerciële en/of gesubsidieerde organisaties nemen voor publicatie contact op met info@pala.be
Tot het einde gelezen? En het artikel gewaardeerd? Dan kan Palai misschien op uw steun rekenen: uw gift is welkom op rekeningnummer BE66 5230 4091 1443 van Palai vzw – Leuven. Of we verwelkomen u graag als vaste steungever - klik hier
Een goed artikel?Interessant nieuws? Neem een gratis abonnement op de Palai nieuwsbrief (maximaal 2 maal per maand), dan hoeft u geen enkel artikel te missen. Gebruik daarvoor het inschrijvingsformulier – klik hier
Dat de Verenigde Naties in 1992 op de VN-Conferentie over Milieu en Ontwikkeling 172 landen kunnen verzamelen, is een verrassend aangename evolutie. Ze illustreert hoe de bewustwording van de risico’s die we lopen met de opwarming van de aarde en het razendsnel uitsterven van planten en dieren, vrij snel redelijk ver is doorgedrongen. Er komt zelfs besluitvorming op die Aardetop. Het raamverdrag inzake klimaatverandering wordt goedgekeurd. Ook het Biodiversiteitsverdrag ziet het levenslicht. En met Agenda 21 wordt zelfs een heus actieplan voor duurzame ontwikkeling afgesproken, weliswaar op vrijwillige basis.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Over de hele wereld trekken mensen naar de rijke gebieden: Mexicanen en Salvadoranen naar de Verenigde Staten, Argentijnen naar Italië en Spanje, Egyptenaren en Pakistani naar het Midden-Oosten, Zuidoost-Aziaten naar Zuid-Korea en Japan. Wereldwijd is de allergrootste migratie die van platteland naar stad, meestal binnenin landen.
De begrippen transitie en ontwikkeling lijken nu vaak tot heel aparte werelden te behoren. Maar voor wie begaan is met duurzaamheid, leunen ze net heel dicht tegen elkaar aan. Want zowel bij ontwikkeling als bij transitie gaat het erom hoe een situatie die niet duurzaam is, te ontwikkelen of een overgang te laten maken richting (meer) duurzaamheid. Ze zijn dus ten onrechte uit elkaar geslagen.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
Over de hele wereld trekken mensen naar de rijke gebieden: Mexicanen en Salvadoranen naar de Verenigde Staten, Argentijnen naar Italië en Spanje, Egyptenaren en Pakistani naar het Midden-Oosten, Zuidoost-Aziaten naar Zuid-Korea en Japan. Wereldwijd is de allergrootste migratie die van platteland naar stad, meestal binnenin landen.
De begrippen transitie en ontwikkeling lijken nu vaak tot heel aparte werelden te behoren. Maar voor wie begaan is met duurzaamheid, leunen ze net heel dicht tegen elkaar aan. Want zowel bij ontwikkeling als bij transitie gaat het erom hoe een situatie die niet duurzaam is, te ontwikkelen of een overgang te laten maken richting (meer) duurzaamheid. Ze zijn dus ten onrechte uit elkaar geslagen.
Over de hele wereld trekken mensen naar de rijke gebieden: Mexicanen en Salvadoranen naar de Verenigde Staten, Argentijnen naar Italië en Spanje, Egyptenaren en Pakistani naar het Midden-Oosten, Zuidoost-Aziaten naar Zuid-Korea en Japan. Wereldwijd is de allergrootste migratie die van platteland naar stad, meestal binnenin landen.
Betaald werk is op onze wereld nog altijd de belangrijkste wijze om aan een inkomen te raken. Zowat overal is het werken geblazen om te kunnen leven.Let wel, werk of arbeid is lang niet alleen contractuele loonarbeid voor een werkgever.
Zonder belastingen geen goede samenleving. Welvaartsstaten zijn maar mogelijk omdat ze vooral via een progressieve inkomensbelasting de inkomens deels kunnen herverdelen, de sociale zekerheid (mee) financieren en investeren in o.a. goed onderwijs, gezondheidszorg en best ook een duurzame economie met nuttig werk voor iedereen.
zijn we met te veel? In 2015 telt de wereld 7,350 miljard mensen. In de toekomst kijken is niet makkelijk, maar omstreeks 2050 zullen we in de medium schatting meest waarschijnlijk met zowat 9,73 miljard zijn. Ongeveer zoals vandaag zouden 1,29 miljard mensen in de nu rijke, vooral industriële landen leven, daar komt vergrijzing van. De nu veel armere landen zien hun bevolking aangroeien van goed 6,18 tot wel 8,44 miljard, met volgens sommigen dreigende overbevolking. Tegen 2100 zou de groei stevig terugvallen met een wereldbevolking van dan waarschijnlijk 11,21 miljard.
Het armste continent, dat weten we allemaal. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is Afrika tevens het meest geglobaliseerde continent: de Afrikanen halen drie maal meer van hun povere inkomen uit internationale handel dan Europeanen of Amerikanen. Zij zijn dus veel meer ingeschakeld in de wereldeconomie dan andere continenten. Maar zij worden van de export van hun grondstoffen en landbouwgewassen niet rijker, zij verarmen er zelfs van. Dan spreken we beter van uitbuiting en niet van handel.
veruit het meest bevolkte continent op onze Aarde en vaak het werelddeel van de toekomst genoemd waarheen snel het zwaartepunt verschuift, vooreerst het economische.
zijn we met te veel? In 2015 telt de wereld 7,350 miljard mensen. In de toekomst kijken is niet makkelijk, maar omstreeks 2050 zullen we in de medium schatting meest waarschijnlijk met zowat 9,73 miljard zijn. Ongeveer zoals vandaag zouden 1,29 miljard mensen in de nu rijke, vooral industriële landen leven, daar komt vergrijzing van. De nu veel armere landen zien hun bevolking aangroeien van goed 6,18 tot wel 8,44 miljard, met volgens sommigen dreigende overbevolking. Tegen 2100 zou de groei stevig terugvallen met een wereldbevolking van dan waarschijnlijk 11,21 miljard.
Zowat overal ter wereld is het vooral werken geblazen om te kunnen leven.Let wel, arbeid is niet hetzelfde als contractuele loonarbeid voor een werkgever. Onnoemelijk veel mensen werken voor zichzelf en hun familie of als zelfstandige, ze zijn landbouwer, veeteler, visser, handelaar, kapper of kleermaker. Altijd is cruciaal of men genoeg verdient om behoorlijk te leven wat voor de helft van de mensen niet het geval is. De meeste landbouwers verdienen ronduit slecht. Heel veel werk in de zwarte of informele economie is onderbetaald. En ook de talrijke zogenaamde hamburgerjobs bieden een salaris onder het levensminimum. Nog erger is dat er gewoon veel te weinig werk is.De wereld staat dus voor de zware uitdaging om voldoende nuttig en fatsoenlijk betaald werk te creëren voor iedereen die wil werken. Probleem is dat de huidige globalisering vrijheid en rechten voor geld, goederen en diensten creëert zonder de rechten van arbeid te beschermen. Zo komt onze ambitie om iedereen loon naar werken te bieden in de verdrukking. De beloning voor wie werkt daalt en ze stijgt voor kapitaal. Die ongelijke machtsverdeling brengt ook grotere inkomensongelijkheid en meer armoede mee.
Het menselijke leven is nooit zeker en dus niet vrij van risico’s; of het vergt extra inspanningen om mensenrechten waar te maken.Zo vormen gewilde kinderen de toekomst van de samenlevingen en mogen ze geen last zijn.Wie ziek is, heeft recht op de best mogelijke verzorging en op een gewaarborgd inkomen voor zichzelf en voor wie afhankelijk is van dat inkomen om te kunnen leven.
Over de hele wereld trekken mensen naar de rijke gebieden: Mexicanen en Salvadoranen naar de Verenigde Staten, Argentijnen naar Italië en Spanje, Egyptenaren en Pakistani naar het Midden-Oosten, Zuidoost-Aziaten naar Zuid-Korea en Japan. Wereldwijd is de allergrootste migratie die van platteland naar stad, meestal binnenin landen.
Het armste continent, dat weten we allemaal. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is Afrika tevens het meest geglobaliseerde continent: de Afrikanen halen drie maal meer van hun povere inkomen uit internationale handel dan Europeanen of Amerikanen. Zij zijn dus veel meer ingeschakeld in de wereldeconomie dan andere continenten. Maar zij worden van de export van hun grondstoffen en landbouwgewassen niet rijker, zij verarmen er zelfs van. Dan spreken we beter van uitbuiting en niet van handel.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
Volgende Pala artikels behandelen (ook) het thema vluchtelingen35. Waar is de mens thuis? Over vluchtelingenstromen | 23-02-2006Vluchtelingen en migranten: kijk toch eens naar de diepere oorzaken | 9-09-2015
Het armste continent, dat weten we allemaal. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is Afrika tevens het meest geglobaliseerde continent: de Afrikanen halen drie maal meer van hun povere inkomen uit internationale handel dan Europeanen of Amerikanen. Zij zijn dus veel meer ingeschakeld in de wereldeconomie dan andere continenten. Maar zij worden van de export van hun grondstoffen en landbouwgewassen niet rijker, zij verarmen er zelfs van. Dan spreken we beter van uitbuiting en niet van handel.
Over de hele wereld trekken mensen naar de rijke gebieden: Mexicanen en Salvadoranen naar de Verenigde Staten, Argentijnen naar Italië en Spanje, Egyptenaren en Pakistani naar het Midden-Oosten, Zuidoost-Aziaten naar Zuid-Korea en Japan. Wereldwijd is de allergrootste migratie die van platteland naar stad, meestal binnenin landen.
Met werknemers bedoelen we zeker al wie in dienst werkt van een bedrijf of organisatie. Maar wie de wereld rond kijkt, merkt al vlug dat een massa mensen werken zonder arbeidscontract, zonder een formele werkgever te hebben.We verstaan onder werknemers dus ook de kleine boeren en kleine zelfstandige ondernemers die in het Zuiden, bij gebrek aan werk in de formele economie, een eigen zaakje opzetten in de informele sector en op die manier trachten te overleven.
Over de hele wereld trekken mensen naar de rijke gebieden: Mexicanen en Salvadoranen naar de Verenigde Staten, Argentijnen naar Italië en Spanje, Egyptenaren en Pakistani naar het Midden-Oosten, Zuidoost-Aziaten naar Zuid-Korea en Japan. Wereldwijd is de allergrootste migratie die van platteland naar stad, meestal binnenin landen.
Over de hele wereld trekken mensen naar de rijke gebieden: Mexicanen en Salvadoranen naar de Verenigde Staten, Argentijnen naar Italië en Spanje, Egyptenaren en Pakistani naar het Midden-Oosten, Zuidoost-Aziaten naar Zuid-Korea en Japan. Wereldwijd is de allergrootste migratie die van platteland naar stad, meestal binnenin landen.
Voor informatie over extremisme kan u terecht in:- het artikel Extremisme veronachtzamen | 6-6-2019 - gebaseerd op hoofdstuk negen uit 11 politieke dwaasheden
Over de hele wereld trekken mensen naar de rijke gebieden: Mexicanen en Salvadoranen naar de Verenigde Staten, Argentijnen naar Italië en Spanje, Egyptenaren en Pakistani naar het Midden-Oosten, Zuidoost-Aziaten naar Zuid-Korea en Japan. Wereldwijd is de allergrootste migratie die van platteland naar stad, meestal binnenin landen.
gratis e-brief en vrij toegankelijke website over globalisering. PALA zoomt regelmatig in op de problemen van onze globaliserende wereld, op de mogelijke alternatieven en op hoe de wereld werk maakt van verbetering. De website bevat een wiki woordenboek dat duidelijk en liefst kort belangrijke begrippen verheldert; en biedt ook een kijk op de boeken die hoofdredacteur Dirk Barrez schreef waarvan vele sterk samenhangen met de website.
Over de hele wereld trekken mensen naar de rijke gebieden: Mexicanen en Salvadoranen naar de Verenigde Staten, Argentijnen naar Italië en Spanje, Egyptenaren en Pakistani naar het Midden-Oosten, Zuidoost-Aziaten naar Zuid-Korea en Japan. Wereldwijd is de allergrootste migratie die van platteland naar stad, meestal binnenin landen.
De begrippen transitie en ontwikkeling lijken nu vaak tot heel aparte werelden te behoren. Maar voor wie begaan is met duurzaamheid, leunen ze net heel dicht tegen elkaar aan. Want zowel bij ontwikkeling als bij transitie gaat het erom hoe een situatie die niet duurzaam is, te ontwikkelen of een overgang te laten maken richting (meer) duurzaamheid. Ze zijn dus ten onrechte uit elkaar geslagen.
Volgende Pala artikels behandelen (ook) het thema vluchtelingen35. Waar is de mens thuis? Over vluchtelingenstromen | 23-02-2006Vluchtelingen en migranten: kijk toch eens naar de diepere oorzaken | 9-09-2015
gratis e-brief en vrij toegankelijke website over globalisering. PALA zoomt regelmatig in op de problemen van onze globaliserende wereld, op de mogelijke alternatieven en op hoe de wereld werk maakt van verbetering. De website bevat een wiki woordenboek dat duidelijk en liefst kort belangrijke begrippen verheldert; en biedt ook een kijk op de boeken die hoofdredacteur Dirk Barrez schreef waarvan vele sterk samenhangen met de website.
Volgende Pala artikels behandelen (ook) het thema vluchtelingen35. Waar is de mens thuis? Over vluchtelingenstromen | 23-02-2006Vluchtelingen en migranten: kijk toch eens naar de diepere oorzaken | 9-09-2015
Over de hele wereld trekken mensen naar de rijke gebieden: Mexicanen en Salvadoranen naar de Verenigde Staten, Argentijnen naar Italië en Spanje, Egyptenaren en Pakistani naar het Midden-Oosten, Zuidoost-Aziaten naar Zuid-Korea en Japan. Wereldwijd is de allergrootste migratie die van platteland naar stad, meestal binnenin landen.
gratis e-brief en vrij toegankelijke website over globalisering. PALA zoomt regelmatig in op de problemen van onze globaliserende wereld, op de mogelijke alternatieven en op hoe de wereld werk maakt van verbetering. De website bevat een wiki woordenboek dat duidelijk en liefst kort belangrijke begrippen verheldert; en biedt ook een kijk op de boeken die hoofdredacteur Dirk Barrez schreef waarvan vele sterk samenhangen met de website.
gratis e-brief en vrij toegankelijke website over globalisering. PALA zoomt regelmatig in op de problemen van onze globaliserende wereld, op de mogelijke alternatieven en op hoe de wereld werk maakt van verbetering. De website bevat een wiki woordenboek dat duidelijk en liefst kort belangrijke begrippen verheldert; en biedt ook een kijk op de boeken die hoofdredacteur Dirk Barrez schreef waarvan vele sterk samenhangen met de website.
gratis e-brief en vrij toegankelijke website over globalisering. PALA zoomt regelmatig in op de problemen van onze globaliserende wereld, op de mogelijke alternatieven en op hoe de wereld werk maakt van verbetering. De website bevat een wiki woordenboek dat duidelijk en liefst kort belangrijke begrippen verheldert; en biedt ook een kijk op de boeken die hoofdredacteur Dirk Barrez schreef waarvan vele sterk samenhangen met de website.