Kyoto-protocol

Om een te grote opwarming van de Aarde te vermijden, moeten we dringend minder broeikasgassen uitstoten. Daar is zowat iedereen van overtuigd, zover zijn we gelukkig dus al. Want dreigende klimaatverandering door een verhoogd broeikaseffect is een topzwaar ecologisch deficit van de huidige globalisering.
In het Kyoto-protocol leggen de industrielanden vast dat er iets moet worden gedaan. Tegen 2012 willen ze de uitstoot van broeikasgassen verminderen met 5,2 procent tegenover de uitstoot in 1990. Op 16 februari 2005 treedt het protocol eindelijk in werking.
Eigenlijk is dit maar de eerste stap in de bestrijding van het broeikaseffect, we zijn nog lang niet uit de problemen. Vooreerst zal het niet makkelijk zijn om die norm te halen. Extra vervelend is dat het uitstootniveau van 1990 eigenlijk nog veel te hoog is. En een volgend akkoord zal ook landen als China en India moeten omvatten. Ontwikkelingslanden zijn nu vrijgesteld omdat ze niet verantwoordelijk zijn voor de vroegere vervuiling. Maar hun snelle inpassing in de wereldeconomie leidt ertoe dat ze - zeker China - veel meer broeikasgassen voortbrengen.

zie ook klimaatverandering, Klimaatverdrag, Klimaatakkoord van Parijs, VN-Conferentie over Milieu en Ontwikkeling