Over het recht op voedsel is de laatste tijd al veel geschreven, vooral naar aanleiding van de NGO-campagnes van 11.11.11 vorig najaar en Vredeseilanden nu in januari.
In de Indiase deelstaat Maharashtra is al maanden een krachtmeting aan de gang tussen de vakbonden van de Unilever-vestiging in Mumbai en de directie van de zeep- en voedingsmultinational.
Waaraan denken we bij het woord oorlog? Doorgaans aan zwaar bevochten conflicten, burgeroorlogen of terreur. Maar niet aan de oorlogen die onnoemelijk veel meer slachtoffers maken en ons bestaan veel ernstiger bedreigen: de marktoorlogen en de wereldoorlog tegen onze planeet, op kop de klimaatoorlog.
Al een halve eeuw is Pakistan een zogenaamde bondgenoot van het Westen, vooral dan van de Verenigde Staten, tegen de communistische Sovjetunie, tegen de inval van die Sovjetunie in Afghanistan, en
Nu Congo eindelijk wat meer politieke stabiliteit zal kennen na jaren van oorlog en ‘overgangsregering’ wordt het ook eens tijd om na te gaan wie er al die jaren beter is geworden van d
De top van staatshoofden en regeringsleiders van de 79 ACP-landen - vroegere Europese kolonies uit Afrika, de Cariben en de Stille Oceaan - in de Soedanese hoofdstad Khartoem werd vrijdag afgeslote
De bevolking van India blijft snel toenemen. En dus heeft het land meer voedsel nodig. De oogsten van India’s belangrijkste voedselgewassen groeien nog wel.
Schrijver, historicus, politicus en vooral geëngageerd Afrikaans cultuurmonument, Joseph Ki-Zerbo, is op maandag 4 december in zijn huis in de Burkinese hoofdstad Ouagadougou overleden.
Het Wereldvoedselprogramma van de VN (WFP) heeft er in de loop van dit jaar al herhaaldelijk voor gewaarschuwd, maar nu lijkt de voedselsituatie helemaal dramatisch te worden voor de kleine boeren
Veruit de meeste welvaart op aarde wordt voortgebracht door ondernemende mensen en organisaties, of het nu gaat om collectief producerende levensgemeenschappen, om kleine zelfstandige boeren, hande
Op zondag 19 november werd Mansour Osanloo door leden van de Iraanse geheime dienst op brutale wijze gearresteerd in het oosten van Teheran toen hij samen met twee collega’s op weg was naar e
Abderrahmane Sissako, de in Mauretanië geboren, maar in Mali wonende cineast, heeft met zijn nieuwste langspeelfilm ‘Bamako’ andermaal een politiek gevoelig onderwerp aangesneden.
Woord in de kijker: structureel aanpassingsprogramma
Ontwikkelingslanden die financieel in de problemen komen, moeten zeker nog in de jaren tachtig en negentig aankloppen bij het Internationaal Monetair Fonds. Heel dikwijls krijgen zij dan een structureel aanpassingsprogramma opgelegd als voorwaarde om hulp te krijgen. Het doel daarvan is om het land in staat te stellen zijn schulden terug te betalen. Altijd krijgen die landen een monetaristische politiek te slikken die de munt devalueert, de overheidsuitgaven drastisch naar beneden haalt en alle economische inspanningen op de export richt. Die zware bezuinigingen halen meer dan eens de gezondheidszorg, het onderwijs en de landbouwondersteuning onderuit. In feite verplicht men die landen elk sociaal-economisch beleid op te geven en een sociale politiek te vergeten. De forse muntdevaluatie maakt het leven veel duurder en verhoogt de schuld in reële termen. Wanneer je daarenboven zowat alle arme landen datzelfde beleid opdringt, stort je hen allemaal samen in een neerwaartse concurrentiespiraal. Een vlammende kritiek op dat beleid van het Internationaal Monetair Fonds komt van Joseph Stiglitz, de Nobelprijswinnaar economie van 2001 en voormalig topeconoom bij de Wereldbank. Heel overtuigend beschrijft hij in zijn in 2002 verschenen boek Perverse globalisering hoe het IMF tientallen landen het slechtst denkbare economische beleid opdringt. Altijd opnieuw is het resultaat een veel diepere economische crisis dan zou moeten, veel meer werkloosheid, armoede en verloren welvaartsproductie.
