Accueil

Een toekomst zonder virus? Of ‘ermee moeten leren leven’?

De enige duurzame uitweg uit de coronacrisis is het virus uitroeien. Maar die aanpak ontbreekt in vele landen.
We moeten er maar mee leren leven, zo geeft de politiek forfait.
Heel merkwaardig: geen enkele partij in België wil het virus uitroeien.
Intussen verliest de publieke discussie zich in bubbels of ‘een warmste coronaweek’.

Lees het PALA e-book
'Tienduizend doden & lockdown.
Waren ze te vermijden?'

De macabere Belgische corona ‘grap’ wordt wel zeer ver gedreven. In alle zogenaamde ernst krijgt het voorstel om een ‘warmste coronaweek’ te organiseren immens veel weerklank en is er geen enkele aandacht voor een fundamentele oplossing van de coronacrisis … alsof men kankerpatiënten helemaal aan cliniclowns zou toevertrouwen en hun gezwellen laat zitten.

Belgische corona ‘grap’

Het gebrek aan ernst gaat zover dat de noodzaak van een doortastend beleid dat het virus laat uitsterven zelfs nergens aan bod komt. Nochtans mikken in nogal wat landen lucide verantwoordelijke politieke leiders net daar resoluut op. Want tot er, misschien, ooit een goed werkzaam vaccin opduikt is het de enige echte oplossing voor de huidige corona impasse.

Het is daarom onverantwoordelijk ten aanzien van de hele bevolking, van welvaart en welzijn van alle burgers, om de mogelijkheid van een toekomst zonder virus uit te sluiten. Het is onbegrijpelijk dat men samenleving en economie veroordeelt om zonder perspectief verder te strompelen van de ene in de andere kleinere of grotere besmettingsgolf.

Grote politieke eensgezindheid

Wat hard opvalt in de grootste crisis die dit land treft sinds bijna een eeuw, is een merkwaardig grote politieke eensgezindheid. Er is namelijk geen enkele partij die pleit voor een coronabeleid dat het virus wil uitroeien.

Moet dat verbazen? Niet echt, want het is al vele decennia de gangbare politieke praktijk in België om geen enkel serieus probleem ten gronde op te lossen. Er bestaat werkelijk in geen enkele vitale sector een duurzaam en vertrouwenwekkend toekomstgericht beleid. Het is het fenomeen van de HALFsamenleving die zich wijsmaakt met halve maatregelen grote crises te kunnen aanpakken.

Hier heerst een politieke cultuur waarbij geen enkele beleidsverantwoordelijke zich nog kan inbeelden dat een coronavrije samenleving mogelijk is… en dat een toekomstbestendig beleid zich daarop zou kunnen en moeten richten, in het algemene belang.

Een hoogst vervelende en
een heel belangrijke conclusie

Een hoogst vervelende conclusie dringt zich op: het is onwaarschijnlijk dat de burgers van dit land een effectief coronabeleid krijgen, laat staan een beleid dat hen verlost van het virus. Er is ook die andere, heel belangrijke conclusie: in een samenleving waar de politiek enkel maar dat ene aanbod heeft van alles te laten aanmodderen, is er ruimte voor nieuwe politieke beweging die ernstige problemen echt wil oplossen. We hebben toch een democratie om een keuze te hebben?

Dirk Barrez

Hoofdredacteur Pala.be en auteur van 10.000 doden & lockdown. Waren ze te vermijden11 politieke dwaasheden. 50 jaar schuldig verzuim van onze politici en TRANSITIE. Onze welvaart van morgen 

LEES OOK de meer uitgebreide uiteenzetting in De HALFsamenleving. Ze strompelt voort  over hoe de politiek zich in de meeste landen beperkt tot halfslachtig beleid dat de vele opkomende crises niet oplost maar verergert.

Uw doordachte reacties zijn welkom op het emailadres infoATpala.be

LEZERSREACTIE

(18 september 2020)

Hoewel ik meestal wel kan meegaan in uw denkspoor in verband met transitie, kan ik dit keer niet akkoord gaan met uw inzichten over de aanpak van het corona-virus. Ik ben geen dokter en weet dus niet goed hoe het corona virus te vergelijken met enerzijds virussen als polio, mazelen en pokken - die zo goed al volledig werden uitgeroeid -  en andere virussen zoals griep of verkoudheid, waarvan bij de geïnformeerde bevolkingsmond nu geldt dat men die moet uitzieken en vooral dat antibiotica daar niet tegen helpen.

Voor het griepvirus lijkt wel een jaarlijkse vaccinatie voor de meest kwetsbaren mogelijk enig soelaas te brengen. Toch stel ik mij wel vragen bij de werkzaamheid (ergens las ik 50% bescherming, maar ik ben niet zeker), de noodzaak (mijn moeder stierf net na haar honderdste verjaardag maar heeft nooit een griepprik gehad), of de goedhartigheid van farmabedrijven die zeggen geen winst te kunnen maken met de vaccins. Dat is ook de reden waarom zo weinig van die bedrijven nog geld over hebben voor onderzoek en ontwikkeling daarvan. Nu, met corona is het wel anders, natuurlijk. Uit goedhartigheid zijn ze nu allemaal op de kar van de ontwikkeling van een vaccin gesprongen. Het ene zal er nog sneller zijn dan het andere...

Vraag is of we - als mensheid - wel zo hoog moeten inzetten op 'immuniteit'. Zou het niet veel zinvoller zijn om in te zetten op 'weerbaarheid, natuurlijke weerstand'. In mijn woordenschat zijn immuun en weerstand twee heel verschillende begrippen die in de taalchaos rond corona danig door elkaar gehaspeld worden. Die weerbaarheid kan worden opgebouwd door onze levensstijl aan te passen geheel in de lijn met de energietransitie, het consuminderen, gezonde lokale voeding, fysieke afstand, voldoende, zij het niet overdreven, handhygiëne enz.

Wat verder onderbelicht blijft - zowel in het maatschappelijk debat als in uw artikel - zijn de mogelijke therapeutische behandelingen. We weten al wel dat oude malariamiddelen niet werken en dat het geen goed idee is om Javel te drinken of in te spuiten. Ook hebben we geleerd dat sommige middelen (bloedverdunners, immuunreactie-onderdrukkers, minder agressieve beademingstechnieken, plasma-injecties) mogelijke oplossingen kunnen bieden. Maar de informatie daarover blijft ver weg. Misschien is de medische wetenschap nog niet ver genoeg gevorderd.

Immuniteit lijkt mij dus geen optie. Dat andere maatregelen en behandelingen niet iedereen zullen kunnen redden en dat er dus in ieder geval slachtoffers zullen vallen is vanzelfsprekend. Dat voor een keer de westerse, vrije, hoogontwikkelde wereld harder lijkt getroffen te worden dan 'die armoezaaiers uit de derde wereld - o, pardon, moet ik ze niet de 'opkomende industrieën noemen - is iets wat we er maar bij moeten nemen. Wel ben ik niet zeker of het inderdaad zo is dat armen minder hard worden getroffen. Maar de idee dat corona geen slachtoffers meer zou mogen maken, ... Het lijkt wel of we vergeten zijn dat we dood gaan door te leven.

Guido Van Damme
 

Overname van dit artikel toegelaten voor niet-commerciële en niet-gesubsidieerde organisaties met vermelding van auteur en bron, met weblink. Wij vernemen het graag | Commerciële en/of gesubsidieerde organisaties nemen voor publicatie contact op met info@pala.be

Tot het einde gelezen? En het artikel gewaardeerd?
Dan kan Pala misschien op uw steun rekenen: uw gift is welkom
op rekeningnummer BE66 5230 4091 1443 van Pala vzw – Leuven.
Of we verwelkomen u graag als vaste steungever - klik hier

Een goed artikel? Interessant nieuws? Neem een gratis abonnement op de Pala nieuwsbrief (maximaal 2 maal per maand), dan hoeft u geen enkel artikel te missen. Gebruik daarvoor het inschrijvingsformulierklik hier

Landen: 
Regio's: 

Lees ook

Landbouw en natuur "lichtpuntje"? Zo schiet noodzakelijke transitie niet op

Het begrip transitie haalt volop de media, meestal in combinatie met klimaat. Ook fundamentele oplossingen belanden op tafel met de Europese 'Green Deal'. Toch dringt onvoldoende door dat transitie in zowat alle sectoren moet, zeker ook landbouw: zelfs de Vlaamse milieubeweging focust op lichtpuntjes in de marge.